Ben Wattpad'ten beyaz lekenin yeni bölümünü okurken kapı çaldı.
Kapı çalınca istemsiz gözüm cama kaydı. Birde ne göreyim ?
Akşam olmuş !
Hemen telefon elimdeyken akıl edipte bir kez olsun bakmadığım
saate baktım.
18.30 !
Ve tontişimden öğrendiğim kadarıyla akşam yemeği 19.00'da olacaktı.
Hemen Wattpad'ten çıktım. Yataktan kalkıp odanın kapısına yöneldim ve tam açacakken kapı kendisi açıldı.
Ben şok bakarken içeri Çağan girdi. Bana yorgun gözlerle bakarken ben çok başka şeyler düşünüyordum.
Beni neden öğle yemeğine çağırmadılar ?!
Saat 13.00'da öğle yemeği olması gerekiyordu.
Ben neden yoktum ?!
Beni aç mı bırakmak istiyorlardı ?
Çağan bana yaklaştı ve "ilk günümüzde bana bir 'hoş geldin' yok mu karıcım ?" Diye sordu yüzündeki yorgunluğu umursamadan.
"Hoş geldin" dedim.
Neden fazla tepki veremediğmi bende bilmiyordum.
Dokuz buçuk saat aralıksız telefona bakmanın verdiği yorgunluktaydım galiba.
Kollarını açtı ve "gel bakayım koynuma" dedi.
Bende paytak adımlarla yanına gidip kollarımı boynuna sardım.
"Geldim" dedim ince bir sesle.
Lan benim konuşmaya bile mecalim yok !
Vay be canım telefonum sen bize bunuda mı yapacaktın ?
Biz gidelim sen ölme diye seni şarja takalım. Sen gel bizim burada enerjimizi çek.
Oldu mu şimdi ?
Şimdi telefonum ona dokuz buçuk saat aralıksız baktığım için dile gelip bana söverek 'oldu tabi' diyormuş.
Allah çarpsın altıma sıçmazsam şerefsizim.
"Ne yaptın ilk gününde ?" Diye sordu kokumu içine çekerken.
"Sen gider gitmez hemen odama geldim telefona 1-2 dakika baktım, sonra kapı çalındı bir baktım akşam olmuş. Beni öğle yimeğinede çağırmadılar" diyerek bir günümü anlattım.
"Tamam. Sen şimdi açsındır ben üzerimi değiştireyim sen burada bekle beraber aşağıya yimeğe inelim" dedi beni teklit ederek ve beni bırakıp dolaba ilerledi.
Bende onu arkam dönük bekledim.
Bir 5 dakika sonra elini elimde hiss ettim ona döndüm 'hadi' dercesine aşağıyı gösterdi. Ve inmeye başladık.
Yemek masası yeni yeni kuruluyordu. Gelen yemeklere ağzımın suyunu akıta akıta bakıyordum.
Bunu gören Çağan kulağıma eğilip "bekle biraz daha 22 dakika var Tuana" dedi.
"Neye ?"
"Ne ?"
"Daha neye 22 dakika var ?"
"Ha... Yemeğe"
"Ben şimdi aralıksız 9.39 saat yemek yemedim ve sen gelmiş bana burada 21 dakika daha bekle diyorsun"
"Ya bak kendinde diyorsun 21 dakika kaldı zaman hızlı ilerliyor biraz sabret herkesle beraber yemek yiyelim"
"Sabır mı ? O ne yeniyor mu ?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARDEŞİM İÇİN YAPTIM
Fiksi RemajaBir insan kardeşi için istemediği biri ile evlenebilirmi bilmiyorum. Ama ben evleniyordum... Sadece kardeşim için... Onu annemle babamdan korumak için... Hiç istemediği biri ile evlenmemesi için... Ama maalesef o da evleniyordu. ____________________...
