Ƙαη Aкıѕ̧ı | Ryuueri | Ginga E Kickoff!! ヅ (Victory Kickoff!!)

Av Peşinde

Ryuuji, kutsal saydığı bu görevde tek başınaydı. Diğerlerine öğrendiklerinden bahsetmedi, kardeşlerine bile. Düşünmedi değil, kararsızlık hala uykularını kaçırıyor. Ancak ona inanmazlardı. Bunu kesin olarak biliyordu. Vampirlere olan ilgisi baş göstermeye başladığında ciddiye almamış üstüne sahip olduğu bir kink gibi tepki vermişlerdi. Gerçekleri bilmiyorlardı.

Zihinleri ön yargının perdesi çekilerek kapanmış olan ruhlar, burunlarının ucundaki bariz gerçeği göremez. Batıl inanç der ve geçerler. Bilimin önündeki en büyük engel de budur: ön yargı.

Bizim önümüzü kapatan bu illet, onların en büyük veli nimetidir. Şüphelerimiz ve inanmayışımız kötü ruhların aramızda barınmasına olanak sağlar. Dürüst olalım kaçımız vampirlere inanıyoruz? Peki, bu kesin rededişimiz ile soylarının bir nesil daha sürmesine yardım edenler yine bizlersek?

Ryuuji, son bir yılını tamamen vampiler üzerinde araştırmaya verdi. Babasının raporları ve kitaplarından öğrendiklerine göre vampirler, şeytani ruhlardı. İnsanlık için bir büyük tehdit oluşturuyor ve ortaya çıktıkları yerde, çok geç olmadan, durdurulmaları gerekiyordu. Bu görevde vampir avcısına düşünüyordu. Kendi zamanının avcısı Rin'di, şimdi ise görev Ryuuji'ye devredilmişti.

Son zamanlarda araştırmalarına öylesine kapılmıştı ki bazen yemek yemek için bile laboratuvardan çıkmadığı oluyordu. Okula gitmeyi çoktan bırakmıştı ve bu gitgide kötüleşen durumu annesini çok endişelendiriyordu. Kardeşleri de bir süre okuldan ayrılmış ama geri dönmüşlerdi çünkü ölen ile ölemezsiniz. Ne kadar zor olsa da devam etmek zorundasınız.

Maki, aldığı ani bir kararla Ryuuji'yi okula tekrar yazırdı. Ettiği tüm itirazlar boşunaydı, annesinin fikrini değiştiremedi ve sonunda kabullendi. Lisenin son senesinde okula yeniden başlıyordu, harika...

Sabah kardeşleri ile, unutmaktan mutlu olduğu, okulun yolunu tuttu. Ona etrafı göstererek hatırlattılar. Bir yılda değişen bir iki şeyi anlattılar. Zilin çalmasıyla sınıflarına yöneldiler. Kota, eşit ağırlık; Ouozu, ise yabancı dil sınıfındaydı. Bu durumda üçüzler apayrı sınıflarda oluyordu çünkü Ryuuji, sayısalcıydı.

İç çekerek sınıfına girdi ve gördüğü tanıdık bir yüz ile sıkıntısı biraz olsun dağıldı.

"Ryuuji!!"

"Tarou!"

İki eski arkadaş sıkıca sarılarak özlemlerini giderdi. Ryuuji ve Tarou, ortaokuldan beri yakın arkadaşlardı. Yan yana oturdular ve Tarou, meraklı sorularını sıralamaya başladı.

"Hiç haber vermiyorsun, ha. Sonunda okula dönmeye karar vermene sevindim, öyle değil mi?"

"Bu benim kararım değildi. İnan ki bana da sürpriz oldu."

"Senin kararın olmasını dilerdim, okul istemiyorsan çekilmez bir yer haline geliyor... Ama, hey! En azından birlikteyiz. Belki fikrin değişir?"

"Bunu sadece sen yapabilirsin." Ryuuji, gülümsedi ve Tarou sayesinde şimdiden rahatladığını hissetti.

Haftalar hızlı geçiyordu. Öğretmelerin çoğu zaten Ryuuji'yi tanıyordu, dersine yeni girenler ise tanıyınca takdir ediyordu. Sahip olduğu gözde öğrenci konumuna tekrar ulaşması hiç de uzun sürmedi. Okula gidip gelmeye alışmıştı. Geceleri araştırmalar üzerinde uğraşırken, gün içinde Tarou ile vakit geçirmek iyi geliyordu. Hem kardeşlerinin birkaç arkadaşı ile de tanışmıştı. Üzerindeki melankolik ölü toprağından kurtuluşu annesini de memnun ediyordu.

Ancak tüm bunların ötesinde bir fayda daha vardı. Okula gitmek, etraftakileri gözlemleyecek bir alana sahip olmasını sağlamıştı. Lisenin tüm öğrencileri, Ryuuji'nin gözünde potansiyel bir vampir adayı halini aldı. Tek tek herkesi büyük bir şüphe içinde inceleyerek değerlendirmelerden geçirdi. Aradığı katil vampirin burada olduğuna dair büyük bir beklentiye sahipti.

Bilgisayar zekası yeterince gelişmişti. Okulun verilerine sızmayı başarması işten bile değildi. Yoklama fişlerine ve öğrencilerin kendileri ve aileleri ile ilgili kayıtlara kolaylıkla ulaştı. Her şey elinin altındaydı. Bir yıldan fazla süren araştırmaların sağladığı bilgi birikimiyle, aradığı türün ayırt edici tüm özelliklerini avucunun içi gibi biliyordu. Günler geçtikçe şüphelilerin sayısı da aynı hızla eksildi.

Şimdi avcının avucuna düştün işte...