29.Bölüm

62 5 0
                                    


Ateş: Güzelim yoksa sen hamile misin?

Evet, ateş o korktuğum,cevap vermek istemediğim soruyu sormuştu. Gözlerim dolmaya başladı, ne diyeceğimi bilemedim bi süre boyunca sessiz bi şekilde arabanın içinde ağladım.

Ateş elleriyle yüzünü sıvazlayıp duruyordu.

Ateş: Bak güzelim yanımda böyle ağlamaya devam edeceksen-

Feyza: Ateş... Ben... Aslında... Hamile olsam ne tepki verirdin?

Ateş: Feyza sana bi soru sormuştum. İlk önce o sorduğum soruyu cevaplar mısın.

Dedi sert bi sesle. Korktum. Korkmuştum. Ya istemesse. Ya bu aşkı burda bitirelim derse.

Feyza: Ateş

Ateş: Feyzaa yeter artık sana  bi soru sordum. Cevaplamayı düşünüyor musun acaba.

Daha da çok ağlamaya başladım.

Ateş: Tamam anladım ben.

Korkmuştum . Hemde çok korkmuştum.

Ateş arabayı sürmeye devam etmişti. Ardından arabayı hızlı,daha hızlı, daha da hızlı bi şekilde kullanmaya başladı.

Feyza: Ateş dur lütfen! ATEŞ DURR!

Feyza: Ateş eğer istemiyorsan çekip giderim. Lütfen kendine zarar verme! LÜTFEEN!

Ateş hiç bişey söylemeden arabayı durdurdu. Yüzünü bir kaç defa sıvazladı.

Kabul etmeyeceğini düşündüm.

Ateşin elini tuttuğumda elini geri çekti. Dahada kuvvetli ağlamaya başladım. Ateşin yüzüne baktığımda, gözlerinin içine baktığımda yüzünü devirdi. Onun gözlerine bakan gözlerime bakmadı.

Ateş: Feyza ben de-

Feyza: Tamam çekip gidicem ateş. Lütfen beni askere gitmeden unut. Askerde bu durumu düşünüp sana bişey olmasından korkuyorum. Eğer beni istemiyorsan çekip giderim. Gerçekten. Lütfen bu durumu kafana takma. Benim için değil bari kendin için.

Ateşin gözleri dolmuştu. Ağlıyordu.

Elimdeki yüzüğü çıkartırken bi anda bana sertçe sarıldı.

Ateş: Daha önceden bu durumu tahmin etmiştim. Söylemeyeceğini, ben askere gidince bu durumu kafama takıp vurulabileceğimi aklından geçirdiğine yemin edebilirim. Ve asla şunu unutma sevgilim ben seni asla bırakmam. Aklında böyle saçma ve iğrenç şeyler geçirme.

Ben ağlamaya başladığımda ateşte ağlıyordu. Çok korkmuştum bebeğimizi ve beni kabul etmeyeceğine. Ama kabul etmişti...

Hiç bişey olmamış gibi yolumuza devam ettik. Eve gelene kadar ateş elimi sıkı sıkı tuttu.

Bölüm sonuu. Bu bölüm biraz kısa oldu ama neyse.
Diğer bölümü daha uzun yapmaya çalışıcam.
Yorum yapmayı ve bu bölümü oylamayı unutmayın.🎊

motorcu aşıklar / Yarı TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin