Ruhların Buluşması «Narusasu»

5.bölüm

Boruto gittikten bir süre sonra
Naruto, pencereden uzaklara bakarken kendi kendine "Ben kötü bir baba mıyım?" diye mırıldandı.

"Öyle bir şey yok, kit. Sen çok iyi bir babasın," diye seslendi Kurama, uykusundan uyanarak sarışını teselli etmeye çalıştı.

"Kim göre Kurama?" diye cevapladı sarışın.

Kurama, sessizce içini çekti. "Belki de seni en iyi tanıyanlardan biriyim. Babalık zor bir şey, her zaman doğru kararları vermek mümkün olmayabilir. Ama sen, her zaman en iyisini yapmaya çalışıyorsun. Bu, seni iyi bir baba yapar."

Naruto, Kurama'nın sözlerine minnettar bir gülümsemeyle karşılık verdi. "Teşekkür ederim, Kurama. Senin desteğin benim için her zaman önemli olmuştur."

Kurama, sıcak bir gülümsemeyle başını salladı. "Her zaman buradayım, kit. Seninle birlikteyim."
.
.
.
.
.

"Takım 7, görevlerini tamamlayıp eve doğru yola çıktılar. Konohamaru ve Mitsuki önden, Sarada ve Boruto ise onları arkadan takip ederek yürüyorlardı.

Sarada bir süre sessizlikten sonra konuşmaya karar verdi: "Daha ne kadar çocuk gibi davranacaksın?"

Sarışın bu soru karşısında şaşırarak konuştu: "Ne demek istiyorsun?"

Kuzgun saçlı kız, homurdanıp yanındaki sarışına baktı: "Ne demek istediğimi çok iyi biliyorsun. Baban daha ne kadar zorluk çektireceksin? Sırf sana daha fazla ilgi göstersin diye niye çocuk gibi davranıyorsun?" Kız tekrar iç çekti. "Boruto, bak, sadece artık ona daha fazla yük olma. Yedinci'nin çok değiştiğinin farkındayım ama bu, ona yük olman hakkını vermez." Sarışın bir süre sonra iç çekip cevap verdi.

"Ben, babamın ilgisini daha çok eski babamın geri dönmesini istiyorum. Eskiden hayat dolu o gözleri, yeniden görmek istiyorum ama artık bırak, o ışıltıyı öfkeli gözler bulamadığım oldu. Sadece o donuk gözlere sahip." Tekrar bir süre sessizlik oldu, bu sefer ilk konuşan sarışındı.

"Onunla ilgili herhangi bir şey öğrenebildin mi?" Sarışının sorusu kıza biraz suskunluk verdi. "Hayır, babamla ilgili tüm bilgiler tarihi kitapların içindeki kısa bilgilerde, kütüphanede, eski kitaplarda her yerde aradım ama hiçbir şey öğrenemedim." Sarışın bunu duyunca tekrar yenilgiye uğramış gibi oldu.

İkisi de çocukluktan beri birbirlerini tanıyorlardı. Aileleri arkadaş oldukları için sık sık birbirlerini görüyorlardı ve bu sayede yakın arkadaş oldular. İkisinin de merak ettiği babalarının geçmişi vardı, çünkü kime sorsalar kesik kesik cevaplar verirlerdi ve Sarada'nın babasının ölümünden sonra Naruto'nun çok değiştiğini ikisi de fark etti, ama neden?  annesi bile kendini toparlayıp hayatına devam edip yeni bir ilişkiye başladı, ama Naruto bir daha asla eskisi gibi olmadı.

Baruto , babasının değişmin'den
Sarada'nın babası ile alakası olduğuna emindi ama niye kimse sorlarını cevplamıyırdu; ikili ilgili tek bildikleri aynı takım'dan oldukları ve gerisi tarh kitapların'dan öğrendikleri

Bir süre sonra, Boruto sessizliği bozdu: "Belki de doğru yerde aramıyoruz. Eski kayıtların dışında başka bir yerde de araştırmalıyız."

Sarada, fikri üzerinde düşünerek başını salladı. "Ama nereden başlayacağımızı, kitaplardan hiçbir şey bulamadık. Yetişkinler ikisinin geçmişi hakkında da neredeyse hiçbir şey anlatmıyor." dedi. İkisi de yine umutsuzluğa düşerek yola devam ettiler.

Bir süre sonra ekip dinlenmek için bir ağacın gölgesine oturup dinlenirler. "Sanırım buralar yakın bir nehir vardı, Sarada. Boruto, ikiniz gidip nehirden su doldurun." dedi Konohamaru, onlara emir vererek. Sarışın, konuştu: "Hey, neden biz gidiyoruz ki?" diye sordu.