Ruhların Buluşması «Narusasu»

8.bölüm

"Moon!! Nerdesin?" Sarışın etrafta koşarak bağırıyordu, bir şey bulamayınca arkadaşlarıyla daha önceden anlaştıkları buluşma noktasına gitti.

"Bir şey bulabildiniz mi?" Herkesin orada olduğunu görünce sordu.

"Hiçbir şey bulamadık, çakarası hissedilmeyecek kadar küçük, hatta Inojin fareleri bile onu bulamadı," diye cevapladı diken saçlı çocuk.
.

"İyi de tek başına nereye gitmiş olabilir ki? Sonuçta köyün hiçbir yerini bilmiyor," Chocho patates cipsi yerken düşünmeye başladı.

"Bir düşünelim, çok güçlüsün ama bir amacın yok, sadece etrafta geziyorsun, ve dikkatini en çok çeken şey ne olabilir ki?" Sarada gözlüğünü düzelterek mırıldandı ama aklına hiç bir yer gelmiyordu.

Moon ortadan bir anda kaybolduğunda, arkadaşlarına her şeyi anlatmışlardır, tabii bunu duyduklarında ilk başta inanmamışlardı, ama ciddi olduklarını görünce durumun ciddiyetini anlamışlardır.

"Bence boşuna stres yapıyoruz, sonuçta Yedinci her şeyden haberi var, şu an onun peşinde ya Anbu'lar vardır ya da çoktan Hongok'un ofisindedir," diken saçlı çocuk iç çekerek yorum yaptı, ama herkesin ona baktığını görünce irkildi. "Ne oldu? Niye öyle bakıyorsunuz?"

"Shikida, sen bir dahisin! Hadi hemen ofise gidelim," sarışın heyecanla çığlık attı. "Neden?" Bu sefer Inojin sordu.

"Bak, o çocuk bizim yaşımızda gözüküyordu, ama şimdiye kadar anlatıldığına göre çok güçlü. Yani onun gücünün sırrını merak etmiyor musunuz?" diye söyledi sarışın, diğerleri sanki bir aydınlanma yaşamış gibi gözleri büyüdü.

"Ama yine de bu riskli değil mi? Yedinci bize ofisine daldığımız için kızabilir hatta daha kötüsü tekrar o kediyi yakalama görevini verebilir," Chocho o canavar kediyi düşününce iliklerine kadar irkildi ve korktuğu için tekrar acıktı.

"Yani siz gelmiyorsunuz, tamam o zaman sonra her şeyi anlatırım," sarışın arkadaşlarını geride bırakarak ofise doğru koştu. Sarada ve Mitsuki de ona eşlik etti.

Ofise doğru koşarken, sarışın heyecanıyla adımlarını hızlandırdı. Arkadaşları da ona yetişmeye çalışırken koştular.

Ofise vardıklarında, sarışın kapıyı çalmadan hızla açıp içeri girdiler. Ama bir tepki vermeden kapı açıldığı gibi güçlü bir ışık gözlerini kamaştırdı.
.
.
.
.
.
.

.
.
🎶Ben geliyorum , bekle beni ,bekle beni sanırım bu sefer buldum seni
Sadece bekle

🎶Etrafta yürüyorum geliyorum az kaldı . yıldızlar üzerim de parlar onlarda benim kadar heycanlı. az kaldı

🎶Etraf karanlık benim için aydınlık sonuçta bir azdan seni bulucam
Yıllardır ilk kez seni hissettim

🎶 Sadece bir kaç dakika daha

Moon sokaklar da şarkı söyleyerek ilerliyordu , etrafın da birçok ninja onun hareketlerini gözlemliyorudu
O bunun farkındaydı ama umursamadı şuan onun için daha önemli şeyler vardı.
.
.
.
.

"- Shika, sende hissedebiliyor musun?" Sarışın, ondan çok da uzak olmayan birinin varlığını fark ederek kafasını kaldırıp sordu, ama en önemlisi, sanki bu gelen kişi çok tanıdık bir şekilde hissetiryordu.

"Ne hissedebiliyor muyum?" Shikamaru arkadaşının sorusunu anlamadan ona baktı ama sarışın cevap vermedi ve olduğu yerden ayağa kalkıp birkaç adım ilerledi.

Sonra kapı hızlıca açıldı ve bir çocuk içeri girdi. Hiçbir şeyi inceleme ihtiyacı duymadan gözlerini önündeki sarışına sabitleyerek ona baktı , sarışın da aynı şekilde gözlerini yeni gelenden biran bile ayırmadan ona bakmaya başladı.