JUNGKOOK
"Kucağıma gel."
Sözünü bitirip kendini daha da yaylandırdı.
Gözlerime bakıp bir cevap bekliyordu fakat ben böyle bir şeyi yapamazdım.Daha fazla dayanamayarak kolumdan tuttuğu gibi beni kucağına yerleştirdi.
Beni gözleri ile süzüp gülümsedi ve konuştu.
"Kucağım da ayrı bir güzelsin."
Pozisyonumuzdan rahatısız olmuştum.Kalkacağım sırada belimden tutarak beni sert bir şekilde geri kucağına oturttu.
"Rahatsız oluyorum kalkacağım!"ittirmeye başladığım sırada belimi tutan ellerinin sıkılaştığını hissettim.Elleri belimi sertçe tutarken gelen acı ile inledim.
"Biraz,sadece biraz böyle kalalım lütfen." Göz bebeklerimi titreterek söylediği sözler ile ikna olmamıştım.O çok iyi bir oyuncuydu.
Tam konuşacağım sırada gelen silah sesi ile çığlık atıp kucağına oturduğum adamdan uzaklaştım.Çığlık çığlığa yere çöküp ağlıyordum.Silah sesleri kesilmiyordu.
Birden yerimden kaldırılıp yumuşak bir düzey üzerine bırakılmıştım.Odamız,dışarıdan gelen silah sesleri ve benin çığlıklarım ile dolmuştu.
Cam sesleri,araba sesleri bağırma sesleri bir birine karışmıştı.Dışarıda savaş var gibiydi.
Kapının kilitlendiğini duyduğum zaman yalnız kaldığımı anlayıp daha şiddetli ağlayınca bedenime sarılan kollar ile irkildim.
"Şhhh,sakin ol bebeğim yanındayım.Sadece başını boynuma göm ve bekle." Hiç beklemeden onun dediğini uygulayarak başımı boynuna yasladım.
Gitmemişti,Şuan aşağıda olmadı gerekirken beni bırakıp gitmemişti.
Elleri ile belimi okşayarak beni sakinleştirmeye çalıştı.Sesler yavaş yavaş azalırken bulunduğumuz odada benim burun çekişlerim tek duyuluyordu.
Sakinleştiğim zaman kafamı gömülü olan boyundan kaldırıp kızarmış gözler ile karşımda ki adama baktım.
Yalan söylemeyeceğim,çok yakışıklıydı eğer başka bir şekilde tanışmış olsaydık peşini bırakmazdım ama...
Her neyse
"Teşekkür ederim." Dedim ve ayaklandım.Banyoya giderken arkamdan gelen ses ile istemeden gülümsedim.
"Teşekkür mü edersin,lavinia'm?"
Ertesi gün
Dün bir anda olan çatışma sonucunda evin camları kırılmış,kapılarında mermi izleri duruyordu.
Taehyung dün gece benim yanımda ne kadar sakin kalsa bile,sabah onun bağırış sesi ile uyanmıştım.Korumalara,eğer baskını yapan kişileri bulmazlarsa hepsini tek tek öldüreceğini söylemişti.
Sabah kahvaltı için hizmetli abla gelip beni uyardıktan sonra gitmişti.Yüzümü yıkayıp aşağıya inmiştim.
Mutfağa doğru ilerlediğimde taehyung ile birini yemek masasında gülüşecek sohbet ettiğini fark etmiştim.
Yavaş yavaş onlara adımlarken yanında ki adamın bana olan bakışlarını hissedebiliyorum.
"Pist,jungkook sen misin?" Ay gotum pist ne lan yavsak got
"Seokjin pist ne? Düzgün sor." Taehyung'un konuşması ile birlikte jeton düştü.Seokjin mi?
"Seokjin mi?"sorum ile birlikte karşımda ki adam gülümserken ufak bir çığlık atarak üstüne atladım.Seokjin hyungun yüzünü hiç görmemiştim.
