Deja Vu

CHAPTER FOUR

ARCHELLA'S POV

NUNG MAKAPASOK kami sa loob ng kwarto ay malinis ang loob. Puno ito ng mga kahoy na gamit ngunit halatang kakalinis lang.

Mukhang nilinisan lang nila nung magcheck-in kami. Maaamoy mo kasi agad agad ang mabangong inis-spray ng staffs sa loob.

May isang bunkbed sa side ng room habang nasa malapit naman sa pinto ang cr. May isang wardrobe at vanity sa gitna ng kwarto.

"Ang ganda at bango. Parang magiging worth it talaga yung bayad." Rinig ko na sabi ni Officer Reyes habang pinagmamasdan ang paligid ng kwarto.

There was nothing odd inside the room but something was telling me to look around the room for no reason.

Even if I wanted to, I decided to just shrugged it off. I have other problems to think about. Wala akong pamalit.

"May pamalit kayo na damit?"

Agad naman kaming napalingon kay Officer Reyes. Looks like wala din siyang dalang damit.

"Wala. Pero may nakita ako kanina sa labas na bilihan ng damit. Malapit lang din sa building at marami ding tao sa loob." Agad na sagot ni Aeros.

Why do I feel like there's beef going around them? Kakakilala lang naman nila sa isa't isa.

"Edi bumili nalang tayo sa la-" naputol ang sasabihin ko nung may humarang sa pinto. Aeros.

"Hindi ka lalabas. Wala tayong kilala dito kaya posibleng mawala ka din."

"Oo nga. Tama si Aeros. Ako nalang bibili." Pag-volunteer ni Officer Reyes kaya tumango naman si Aeros. Napakamot nalang ako ng ulo kahit hindi iyon makati.

Teka– edi maiiwan kami dito!??

***

Dumaan na ang ilang minuto simula ng iwan kami dito. Walang kumikibo. Si Aeros, busy sa kung anong ginagawa sa selpon niya habang ako naman ay nakatingin sa labas.

Ang ganda kasi ng paligid ng kwarto na ito. There was a flower field outside and our room was the perfect spot to view it.

The green grass was almost unseen because of the lack of flowers planted. Blue, purple, pink, red, everything was organized by its color and type.

So pretty.

While entertaining myself, a sudden cold breeze hit me, causing me to shiver. Nung mapasulyap ako kay Aeros ay parang nilamig din siya.

The quietness inside the room was kind of awkward. Overtime, naramdaman ko ang pagkahilo ng ulo ko na para bang may tumatawag sakin.

The urge to look around was back and is now stronger than before. "Do you feel it too?" Biglang tanong ni Aeros kaya agad akong napatingin sakanya.

Not long after, I managed to catch what he meant. "I think someone is trying to communicate with us." Agad na sabi niy nung mapansing nagets ko yung ibig sabihin niya kanina.

"Or they want to help us by making us communicate and work together to help us find Atty. Kelle."

"Atty. Kelle? As in, Kelle Mendes?" Nagtatakang tanong niya kaya tinanguan ko na lamang siya. He looked shocked.