Üniversiteden yeni mezun olan Seda Kaya, derin bir iş arayışına girer. İstanbul'un en köklü ajanslarından birinde işe kabul edilirken başına geleceklerden habersizdir. Güvenemeyeceği kişilerle etrafı sarılırken, Seda'nın içinde bulunduğu vaziyet onu...
Bu bölüm Osman'ı daha fazla görüyoruz, Baran'la da bir tık işler karışık.🌝🌝🌝🌝
O zaman sizi bomba bölümle baş başa bırakıyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Bu arada fotoğraftaki kadın Seda'nın modeli falan değil, sadece kameraman olduğundan koydum.)
(Modellerin ig hesapları falan var ama vereyim mi bilemedim)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
---
Ne olursa olsun, yaşadıklarıma karşı güçlü olmayı başarmam gerekiyordu. Kendime bunu hatırlattım. Çünkü tek güç kaynağım aklımdı. Osman'ın derdinin ne olduğunu anlayamasam da zamanla ortaya çıkacağından emindim.
Birazcık daha orada oturduk, ardından restoranda hafif tatlı bir müzik çalmaya başladı. Neden olduğunu anlayamadığım bir sessizlik başladı. Herkes sadece gülümsüyor, ancak hiçbir şeyden bahsetmiyordu. Bu da ne demek oluyordu böyle?
O sırada Baran'ın yüzündeki hafif tebessümü fark ettim ancak bana bakmıyordu, tam olarak Melisa'ya bakıyordu. "Sevgilim?" dedi ve ardından ayaklandı. Neler olduğunu çözemiyordum. Elini uzattığında ise anladım. Melisa'yı dansa kaldırıyordu. "Bana bu dansı lütfeder misin?" Melisa'nın yüzündeki mutluluk ifadesi büyüdü, elini sıkıca Baran'a uzattı ve restoranın ortasındaki boş kısımda dans etmeye başladılar. Çevreye baktığımda ise bunu çok da umursayan insan olmadığını gördüm. Belki de biliyorlardı? Ya da zengin insanların bu tarz şeyler zaten umurunda olmaz mıydı?
Beraber oldukça uyumlu bir şekilde salına salına dans ederlerken, benim yanıma da Osman ulaşıvermişti. "Dansa ne dersin?" Açıkçası çok fazla halim yoktu ancak her dakika dans için kaldırılmıyordum. Bu yüzden reddetmek istemedim. "Evet, derim." Ardından Osman da beni yavaşça sahneye doğru çekti. Baran anlamaz gözlerle bana bakarken dudaklarımı bilmiyormuşçasına kıvırdım. Çok fazla umursamadı, sevgilisi ile dansına devam etti. Osman ise beni kendine çekerken fısıldadı.
