ස්නේහයේ සෙවනැලි

Part 02

අපේ පුංචි ගෙදර ඉඳන් මල්ලියි මමයි අළුත් ජීවිතයක් පටන් ගත්තා. තාත්තගේ මග පෙන්වීම අනුව ගියා මිසක මට ජීවත් වෙලා පුරුද්දක් තිබුනෙ නෑ.

මුලදී මුලදී වැඩ ගොඩ ගැහෙනකොට කරගන්න බැරුව සේරම අවුල් උනා. පස්සේ මම වෙනම වෙලාවක් අරන් ටයිම් ටේබල් එකක් හදා ගත්තා. උදේ හතරට නැගිටින්න. උයන්න. මල්ලිව ඉස්කෝලේ ගෙනියන්න. මගේ වැඩ පටන් ගන්න වගේ හැමදේම එක පිළිවෙලට ලියලා බිත්තියේ අලව ගත්තා. දැන් ඒ ටික හරි.

අම්මා තාත්ත එක්ක උයල පිහලා පුරුද්ද නිසා මට ඒක නම් ඒ හැටි අමාරුවක් උනේ නෑ... ගමේ ගොඩේ ඕනම කෑමක් හදන්න මට පුළුවන් කම තිබ්බා.

මුල් දවස් ටිකේ අපි ජීවත් උනේ ගජනායක අංකල් දීපු සල්ලි වලින්. මං ජොබ් එකට ආපු දවසෙම මගේ පඩියෙන් බාගයක් එකවුන්ට් එකට දාල තිබ්බේ ගෙදර තත්වේ දන්න නිසා. මට මේ කරන උදව් වලට මනුවට, අංකල්ට ආන්ටිට වගේම ඒ පවුලේ කාටවත්ම මොන ආත්මෙකදී වත් අසරණ කමක් දැනෙන්න හොඳ නෑ... පවුලේ කාටවත්ම....

අංකල් උනත් ආන්ටි උනත් අපේ ගේ ළඟින් යන වෙලාවක නම් අනිවාර්යයෙන්ම ගෙට ගොඩ වෙලා යන්න අමතක කරන්නෙ නෑ. තාත්ත ඉන්න දවස් වල ඉඳන් එහෙමයි. සමහර ඉරිදා දවස් වල තුන් දෙනා එක්කම කැළණි පන්සල් එන නිසා නොවරදවාම අපිව බලලා යන්න ගෙට ගොඩ උනා.

මේ ඉරිදත් ඔන්න තුන් දෙනා එක්කම කැළණි පන්සල් එනව මනුව මට කලින්ම කියල තිබ්බේ.. මං හිතුව ඉතින් පොඩි වැඩක් කරන්න. ඒ තුන් දෙනාටත් එක්ක කෑම ලෑස්ති කරන්න. මනුව නම් එක පයින්ම හා කිව්වා. ඌට ඉතින් මාව උයල දුන්නත් කයි. හැබැයි මාව පොඩි එකා ගානට දාපු මනේකා ආන්ටි නම් මට හිනා උනා. ගජනායක අංකල් එන්නම් කියල කිව්වා. මට ඉතින් මාර සතුටුයි.

මල්ලිව උදේම දහම් පාසල් ගිහින් දාල මන් මහන්සි වෙලා කෑම ලෑස්ති කලා. කිරි කොස් මාළුවක්, තිත්ත අගුන මැල්ලුමක්, චිකන් උයලා, පොඩි සැමන් ටින් එකක් ගෙනත් කිරි අල දාල කට්ලට් ටිකක් හැදුවා, ඒත් එක්කම කජු මාළුවකුත් හොදි තියලා හදලා පපඩම් බැද්දා. ඩෙසර්ට් එකට වටලප්පමක් හැදුවේ යූ ටියුබ් එකෙන් බලාගෙන. ඒක කෙල වෙයිද දන්නෑ කියලා කෙසෙල් ඇවරියකුත් ගෙනත් තිබ්බා. මහ ලොකු වියදමක් නෑ. බාගෙට බාගයක් ගෙදර වත්තෙන් ම හොයා ගත්තුවා. කජු ටික නම් කඩෙන් ගන්න උනේ නැත්තම් සැප්තැම්බර් මාසේ කොයින්ද කජු.