4. Bölüm

22 8 0
                                    

Odamdaydım hareket etmem gerekiyordu ve ben bunu yapacak güce sahip değildim ilk önce alçıların çıkması gerekiyordu çünkü, sanki ömrüm boyunca hep böyle yaşamışım gibi his ediyordum , insanlar gerçekten garip beni öldürmeye çalışan bir adam benim kurtuluş biletim ve beni camdan aşağı itten adamla 15 dakika önce konuştum bunların hepsi bir daire gibi dönüp dolaşıp aynı şeyler oluyormuş gibi ...

:/~~~~~~~~~

3 hafta sonra

Alçıların çıktı fakat ben hala elimi ayağımı kulananmıyordum yürüyemiyorum bir bardak suyumu bile kendim içemiyorum Jake in yardımı sayesinde lavabo ihtiyacımı gideriyordum bu benim için çok utanç verici birşey, 3 hafta boyunca Jeongin gelip gidip bana amaliyat hakkında bilgi verdi bende onu dinledim ki başka şansım yok sürekli o isimsiz adamla konuştum benden sürekli özür diliyor ve hastane masraflarını karşılayacağını söylüyordu uzun bir süre onunla konuşurken fark ettim ki hafif de olsa peltekliği vardı bence çok tatlı duruyordu onda , iki saat sonra amaliyata girecektim bu çile bitecekti ya kurtulacaktım yada ölecektim ikisinde benim için iyi kurtulursam yürüyüp koşa bilirim ölürsem acılarımımdan kurtulurdum, ben ölmekten yanayım eğer yaşarsam başıma daha kötü şeyler gelebilirdi ama diğer insanların hayatında bana bağlı dedektif olmak hiç kolay değildi heleki hayatınızın yarısı hırsla geçmişse hiç kolay değildi , kapım çaldı ve içeri Jeongin girdi " bakıyorum da iyisin " dedi iyi değildim fakat mutluydum " eh işte sende durumlar nasıl" ne ara onunla bu kadar samimi olmuştum bilmiyorum ama kanım ona ısınıyordu " idare seninle konuşmak istiyor konuşacakmısın" ailem bile beni bu kadar sormadı ziyaretime bile gelmediler ki zaten Annem aklını parayla bozumuş üvey babam da benden nefret ederse " benim Annem beni bu kadar sormuyor " hiç değilse haftada 9 kere konuşuyorum bu adamla ve hala adını bilmiyorum " aman Felix konuş işte sen onu ne zaman afedersen o zaman rahatlar ve senin peşini bırakır Hyu. şey al konuş " ben onu afettmek ki etmeyecemde az önce isminin yarısında durdu az daha zorlasaydım çıkardı be "tamam ver konuşacam" dedim ve telefonu kulağıma verdi " Alo " boğazından çıkardı sesle benim kalp atışımı hızlandırdı sonuç olarak o benim hayatımın katili " efendim beni aramaman gerektiğini sana kaç kez soyliyeceğim" biraz atarlı çıkan sesim onun hoşuna gitmemiş olmalı ki yutkundu " öncelikle hep böyle diyorsun ama sende benimle konuşmak istiyorsun " yalan yok bazen beni aramadığında neden aramıyor diye kendimi sorgulamışlığım var " seninle hiç konuşmak istemedim ki ben " yalan "Jeongin öyle demiyor ama " siktir ona sormuştum ben bir ara beni neden aramıyor diye oda hemen yetiştirmiş patronuna " Yo ne alaka bir kez sorduk sadece " telefonun arkasından gülme sesi geldi ve " öyle diyorsan öyledir iğleşmene bak çilli " çilli nedir ya bana ikidir böyle diyor " bir kere benim çillerim bana ço" kapattı şaka gibi ya , Jeongin bana tekrar bilgi vermek için yanıma geldi ve elini his etmediğim omuzuma koydu" şimdi sana narkoz vereceğiz tamam mı " dedi bende itraz etmeden evet dedi

Amaliyat sırası

~ Jeongin anlatımı ile ~

Jeongin : Durumu ne ?

Dr.park: Gayet iyi kanı nadir bulunuyor sadece ABRh negatif kanı yetersiz ve kan nakli yapan kimse yok bu gidişle amaliyat ertelenecek

Jeongin : olmaz o amaliyat bugün olacak ben kan bulurum

Kan bulmam lazım Felix yaşamalı eğer ameliyat bugün olamazsa bir daha yaşayamaz , hemen Hyunjin i aramalıyım , bir iki kere çalıdırdım fakat cevap vermedi " aç şu telefonu " diye sitem ederken telefon yüzüme kapandı ve sonra o beni aradı " Jeongin bir sorun mu var " yok keyfimden aradım " evet senin kan gurubun ne " umarım Felix ile aynı dır " ABRh negatif " dedi ve derin bir oh çektim " hemen hastaneye gel ve o çocuğun yaşanmasına yardım et " nefes nefese cümlemi bitirdim ve Hyunjin e döndüm " evet cevap bekliyorum" o da benim gibi derin bir nefes aldı ve " Tamam beni kapını önünde bekle" dedi vakit kaybetmeden telefonu kapattım ve hemen aşağı indim onu bekledim çok geç olmadan başlamamız lazım hadi Hyunjin biraz hızlı gel lütfen hadi dememle içeri siyah bir range Rover girdi bı gelen Hyunjin di arabasından belli , hızlı bir şekilde arabadan indi ve hızlı ama yürüyen adımlarla yanıma geldi "durumu nasıl" dedi " son 5 saat eğer beş saat bize yetmezse ölüm belgeleri imzalanacak şuan durumu iyi fakat kan bulmamız gerek " dedim beni dinlerken sağ kolunu kırılmıştı bile " kaç tüp lazım" dedi " en az 3 " dedim ve bir anda durdu " hepsini benden alın" bu çok zararlı bir şey " Hyunjin çok zararlı senden alırsak güçten düşersin " umursamadı ve kumaş pantolonunu cebinden telefonunu çıkardı aradığı kişi Han dı " aç şu siktiğimin telefonunu " derken dişlerinin arasından ince ama garip sesler geliyordu , Hyunjin in telefonu çaldı arayan Han dı " Han kimden buluyorsan bul ama bize kan lazım" Han cevap olarak sadece neden dedi " çünkü bize lazım Han " dedi tekrar Hyunjin kan alınması için Hyunjin i başka odaya sevk ettim ve telefonu ben aldım " Han bize ABrh negatif kan lazım bul " dedim ve Han söyle dedi " Bangchan in kan gurubu ama Bangchan veremez çünkü Avusturalya ya uçtu başka da yok " dedi kalbime oturdu o çocuğun yaşaması lazım dı ,Hyunjin in olduğu odaya girdim ve şöyle dedim " 7 tüp kan lazım" Hyunjin burnundan soluduğu nefesle benden alın dedi , odaya farklı biri girdi ve ben veririm kan dedi " siz kimsiniz" diyen Hyunjin istenmedik bir cevap almış olmalı ki dişlerini sıktı " abisiyim içerde yatan çocuğun üvey abisi yim" dedi ve kolunu açtı " benden de kan alın" kolunu hemşireye doğru uzattı o gelmeden önce Hyunjin den 4 tüp almıştık zaten geriye üç tüp kalıyor onuda bu adamdan alacaktık, işlemler bitti ve ben hızlı bir şekilde amaliyata koştum Felix dayan yoksa seni ben öldürürüm....

Hyunjin in anlatımı ile

Felix in kurtulması lazım dı her ne kadar iğneden korksamda onun için yapmalıyım kolumu hemşireye doğru uzattım ve ne kadar lazımsa o kadar al dedim sonra içeri iri yapılı benden kısa ama benden kaslı biri girdi benden de kan alın dedi içinden bu adamı öldürmek geçiyordu ama bir söz verdim insanların hayatını maf eden kimseye karışmak yok diye sonra dan öğrendim ki yanımda kan veren adam Felix in üvey abisiymiş , kan verme işlemim bittikten sonra hemşirenin koluma bastırdığı pamuğu elerimin arasında buruşturdum ve çöpe attım sonra gömleğimi indirdim ayağa kalktığımda başım döndü fakat çok umursamadım sonra burnum kanadı elimin tersiyle burnumdaki kanları sildim arkamdan bir ses iyimisin dedi bu Felix in abisi olan kişiydi evet iyiyim dedim kapıdan dışarı çıktım ve arabamın önüne geldim şoföre işaret yaptım ve kapımı açti " eve sür" dedim eve gidip dinlenme lazım dı....

6 saat sonra

Amaliyat bitmiş olmalı elime telefonumu aldım ve Jeongin i aradım " durumu ne " dedim onun sesi yorgun ve bitkin di " durumu gayet iyi dayanıklı aynı zamanda güçlü bir dedektif Felix " derin bir nefes aldım sonra verdim o yaşayacakdı ...

Kırık Kilit Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin