Elindeki Dünya

O Benim Yaşamım

(Utku'nun Anlatımı İle.)

Mert, beni arayıp Eslem'in bayıldığını söyleyince onlara yakın olduğum için iki dakikada oradaydım. Oraya gittiğimde Eslem yerde hala baygın bir şekilde yatıyordu. Eslem'i kucağıma alıp evine götürdüm. Yatağına yatırıp Mert'e döndüm.

U: Mert. Eslem uyanınca mesaj çek. Evden dışarı çıkmasına izin vermeyin.

M: İyi de Eslem alıp mesajı okursa? Abi bak adam akıllı dur işte yerinde.

U: Benimde yapmam gereken işlerim var. Kaçtım, beni tutmayın.

Pelin ise öylece oturmuş biri ile mesajlaşıyordu. Telefonuma mesaj gelince irkildim. Mesaja baktığımda babamdan olduğunu gördüm.

Emre Reis

E: Oğlum iki gündür eve gelmiyorsun.

E: Annen ile endişeleniyoruz.

E: Evine dön Utku. Kimsede kalma.

Babamlar beni merak etmişti. İki gündür Eslem'in evinin oradaki ağaca tırmanıp onu izlediğim için eve gitmemiştim. Yeni evinde tek olacağı için korkuyordu. Arabada onu izlerken bunu anlamıştım. Kimsenin sapığı değildim. Olmayacaktım. Sadece eve gidecektim. Pelin'in bana seslenmesi ile ona baktım.

P: Orada dikilmeye devam mı edeceksin? Yoksa geçmeme izin verecek misin?

U: Geç başka yol mu yok. Meraklı değilim zaten burada olmaya.

Evden çıkarken Mert kolumu tuttu. Ona eve geçince mesaj atmamı, asla aramamazlık yapmamamı istedi. Kabul edip arabama doğru yürüdüm. Anahtarı takıp çalıştırdığımda telefon çalıyordu. Kimin aradığını bilmiyordum. Arabanın ekranından telefonu açıp konuşmaya başladım.

U: Buyrun?

?: Naber?

U: Kimsiniz?

?: Sen bilirsin.

U: Kimsin oğlum söylesene.

?: Sinirlenme.

U: Kafayı yiyeceğim. Kardeşim söylesene kimsin!

Arkadan gelen çığlık sesi ile anladım. Geri gelmişti. Benden intikam istiyordu. Anlamıştım. İşkence yapmak istiyordu. O hiç değişmemişti.

?: Anladın mı şimdi?

U: Ulan *di! Bir bırakmadın beni lan! Rahat bırak oğlum beni! Karşıma çıkma gördüğüm yerde öldürürüm seni!

?: Tamam Utku Bey, kızmayın. Ne dedik sanki?

U: Konuşuyor bak hala ne yapmadın ki o-

Telefon yüzüme kapandı. Onun böyle bir şey yapacağı aklıma gelmişti. Onun numarası değildi. Henüz telefon alamayacak durumdaydı çünkü hapisten yeni çıkmıştı. Eve doğru sürmeye başladım. Telefonun ikinci çalışı ile ufak bir küfür savurdum ve açtım. Eslem'den 5 cevapsız arama gelmişti. Arayan Pelindi. Telefonu açtığımda bir tık sinirliydim.

U: Ulan bi beş dakika beni salın anasını satayım!

P: Gerizekalı! Durum ciddi! Eslem uyandı ve bağırmaya başladı! Kaza yapacak diyip duruyor.

U: Ne.

P: Arabayı durdurman gerekiyor! Seni s*klemiyor olsam bile düşünüyorum değil mi!

Arabayı durdurdum. Eslem ağlıyor muydu? Arka camdan baktığımda siyah bir arabanın arkamda durduğunu gördüm.

U: Hass*ktir.

P: Utku! O siyah arabadan uzaklaş! O arabanın sürücüsü sana çarpacak! Eslem öyle söylüyor! Utku dinlesene beni! ALOO!

Arabayı nereye götürsem, nereye sokarsam sokayım peşimdeydi. Evin yoluna girmekten başka çarem kalmamıştı. Babamı aramaya başladım. Babam bir polisti. 

U: Alo baba! Hemen beni dinle. Evin yoluna giricem ama takip ediliyorum! O geri döndü. Bana yardım etmen lazım. Bak şimdi sırası değil ama bir kaç polis arkadaşını benim olduğum yere göndermen gerekiyor!

E: Hallediyorum aslan! Ev yolunda 10 polis seni bekliyor! Ha gayret bunu başarırsın!

U: Seviyorum sizi.

Babam ile olan konuşmamdan 2 dakika sonra 10 polis o siyah arabayı durdurdu. İçerisindeydi. Oradaydı. Babam başarmıştı. Biz başarmıştık. 

POLİS: Emir Ateş, göz altına alınacaksın. Bir ara tutuklanmışsın zaten.

E: Çokta umrumda. Ama şu Utku'ya söyleyin, benim kız arkadaşımı geri versin!

Bağırıyordu. Ne diyordu anlamıyordum ama umursamıyordum. Son cümlesini duyunca seslendim.

U: Ne kız arkadaşı pardon?

E: Öldürdüğün kız arkadaşım!

Herkes bana bakıyordu. Ne oluyordu? Ben birini mi öldürmüştüm? Ben mi yapmıştım. O anda düşünmeye başladım. Aklıma o gün geldi.

Utku yalvarırım! O bıçağı çek konuşalım bak! Benim yerime gidip Emir'i öldür!  Beni değil. Sakın Utku! Utku bak yalvarırım. Utku bak sakın! Utku. Yalvarıyorum sana bak nolur, ben Emir'in sevgilisiyim diye beni öldürme! Utku!

Bıçağı saplamam, yere dökülen kanlar ile ufak bir kahkaham vardı. Kendimden geçmiştim. İçmiştim. Emir'den intikam almak yerine Esin'i öldürmüştüm. Daha sonra onu bir denize itmiştim. Ben ne yapmıştım böyle?

Uyandım. Bunlar bir rüyaydı. Sessiz bir yerde durup arabanın kapısını kilitlemistim. Orada kaldım. Sabah oluncada evime gittim. Babam ve annem bana sarıldı. Beni özlediklerini, nerede olduğumu sordular. Arabada kaldığımı hiçbir sorun olmadığını söyledim. Bu benim yaşamımdı. Herkes parmağı ile beni gösterip "Keşke o benim yaşamım olsa, yaşam kaynağım olsa" derlerdi, bunu duysam bile susardım. O Benim Yaşamımdı. Benimde sevdiğim biri vardı.