Elindeki Dünya

Hayatın Tek Anlamı

Hayatının tek anlamı olunca anlıyorsun onu nerede tutacağını.

(Eslem'in Anlatımı İle.)

Nereye gidiyordum bilmiyordum. Ne yaptığımı da bilmiyordum. Sadece evime gitmek istediğimi söylemiştim. Annem hala ortalıkta yoktu. Onu aramamıştım. Arayamamıştım. Taksiciye sadece evimin konumunu söyleyip beni götürmesini istedim. O da öyle yaptı, evimin önündeydim. Kapıyı açtım, açar açmaz gelen gül kokusu benim en sevdiğim kokuydu. Bunu bir tek annem bilirdi. Her gördüğü ve bulduğu zaman bir gül koparırdı. Bana getirirdi, bunları saklamamı söylerdi. Onları kaybetmemek için bir saksı aldım. Oraya annemin verdiği tüm gülleri dizdim. Çok tatlı görünüyorlardı. Telefonum çaldı, arayan kişiye bakmamıştım. Mert görüntülü aramıştı.

E: Efendim?

P: Eslem?

E: Pelin iyi misin? Yanında olamadığım için üzgünüm...

P: Sorun değil, ama yarın gel olur mu?

E: Kabul..

Utku'nun bunu yaptığına ilk başta inanamamıştım. Ama o ise... Bir daha onunla konuşmayacaktım. Arkadaşıma zarar veren birisi ile olmamalıydım. Sadece arkadaş olarak kalmalıydık. Bu daha iyi olurdu.

(Utku'nun Anlatımı İle.)

Eslem taksiye binerken yüzüme bakmadı. Ağlıyordu. Yerden kalktım. Hastanenin önüne ilerledim. O Pelin'e gününü tekrar gösterecektim. Korkacaktı, bana ve Eslem'e bulaşmayacaktı.  Arabama binecektim ki birisi kolumdan tuttu.

M: Utku! Bekle.

U: Ne beklemesinden bahsediyorsun Mert! Senin o vücudunu paramparça edicem Mert! Paramparça! Sen beni nasıl rezil edersin Mert? Senin g*tün anca buna mı yetiyor! Söylesene Mert!

M: Ben-

U: Ya s*ktir git belanı benden bulma! Salaksın sen salak! Sen var ya sen! Tam-

M: Ben istemedim tamam mı! O beni zorladı! Ben bıktım artık. Senin istediğin o şey bende var! Pelin arabamda! Ama ne yapacaksan benimle beraber yapacaksın. Kabul ediyor musun?

U: Kabul. 

M: Baygın. Ne yapacaksan yap.

Arabanın kapısını açtım. Pelin bana  yorgun gözlerle bakıyordu. Onun istediği bir şey vardı benden. 

2 Sene Öncesi, İstanbul.*

P: Utku. En zor zamanımda bana sarılır mısın?

U: Pelin! Saçmalama, öyle bir gün gelmeyecek biliyorsun değil mi?

P: Eğer gelirse? Bana sarılır mısın?

U: Sarılırım.

P: Söz ver?

U: Söz...

Pelin'e sarıldım. Pelin sarılmam ile Pelin bayıldı. Ağlamadım, kızmadım kendime "Utku bunu neden yaptın? Tam salaksın!" demedim kendime. O zaman kendim ile gurur duydum. Gururum bir anda gelmişti ve bana "Aferin! Böyle devam aslanım!" diyordu sanki. Mert'e arabaya geçmesini işaret ettim ve arabadan ayrılıp kendi arabama geçtim. Camı açtım ve Mert'e bağırmaya başladım.