Elindeki Dünya

Onu Tanımıyorum!

Hani kabuslardan uyanınca terlemiş, korkmuş olursunuz ve annenizin yanına koşarsınız, ya da anneniz yanı başınızda olur. O an benim annem yanı başımda değildi. Yanı başımda annem yoktu. Sadece salondaki kimin olduğu belirsiz kanlar ile tek başımaydım. Kimindi bunlar? Babam neredeydi? Annem neredeydi? Hiçbir haberim yoktu, ben uyurken kavga mı etmişlerdi? Neler olmuştu bilmiyorum ama bir şeylerin döndüğünün farkındayım.

Telefonumu çıkardım. Kişi rehberimde ilk başta annem olması gerekirdi ama yoktu. Delilikti bu, ya da ben delirmiştim. Annemin numarasını yazıp aradığımda açılmadı. Tekrar tekrar çaldı, en sonunda açıldı.

-Anne! Neredesiniz?

+Ne annesi yavrucuğum sende kimsin?

Annemin numarasını başka birisi mi kullanıyordu? Cidden kafayı yemiş olmalıydım. Birisinin bana gerçekleri açıklaması gerekiyordu!

-Abla ben kiminle görüşüyorum?

+Esra Çetin yavrucuğum yeni numaramda bu benim bir sorun mu var?

-Abla senin numaran 054# ### ## ## mi?

+Evet yavrum da ne alakası var şimdi?

-Tamam abla kusura bakma.

Ne yani? Nasıl yani? Annem bir anda ortadan mı kayboldu? Neyim var benim? Ortalığı temizlersem iyi olacağına eminim!

*1 saat sonra*

Etrafı temizledim. Babamı aradım. Açtı, bu babamın sesiydi. En azından o yanımdaydı.

-Baba? Annem nerede?

+Ne annesi?

Ne annesi mi? Bir ölüm kelimesi annem nerede, bir anda yok olmadı ya! Sizde bir şey söyleyin biliyorsanız bana açıklayın!

+Haa! Kızım annen evde uyuyor!

Nasıl uyuyor? Ne zamandan beri uyuyor? Daha doğrusu gerçek annem mi uyuyor?

-Tamam. Kapatıyorum.

Gruba girdim. Girer girmez günaydın mesajları ile karşılaştım.

SONSUZA KADAR BERABERİZ

(Pelin, Aslı, Utku, Mert, Rüzgar, Zümra, Siz)

Mert: Günaydınlaar!

Utku: Günaydın.

Mert: Uyanmışsın kokoş.

Utku: Bak ağzını yırtıcam Mert. Kes sesini.

Mert: Tamam ya!

Eslem: Arkadaşlar günaydın. 

Pelin: Günaydınss! :)

Utku&Mert: Günaydın.

Eslem: Annemi gören oldu mu aranızda?

Utku: Daha dün evde değil miydi?

Aslı: Eslem ne oluyor?

Eslem: Buluşmamız lazım.

Aslı: Hemen mi?

Eslem: Bizim ev. Bekliyorum.

Telefonumun ekranını kapattım. Mesajlar geliyordu, ben ise bakmıyordum. 35 dakika sonra kapı çaldı. Mert zorla Rüzgar'ı getirmiş. Utku ve Aslı ise konuşuyor. Zümra ve Pelin ise sessiz. Kapıyı açtığımda bana sarılması bir oluyor. Ne oluyor? Ben mi garipleştim?

+Hoşgeldiniz çocuklar!

O ses de neyin nesi annem gibi bir kadın? Şaka mısınız?

-Hoşbulduk Esma teyze! Eslem buluşmak isteyince geldik!