Elindeki Dünya

Sevgisiz, Güçsüz ve Acınası Halde.

(Yazar'ın Anlatımı İle.)
Kendi haline değil de başkalarının haline üzülmüştü. Duygu beslediği kişi kaçırılınca ne yapacağını bilemeyen Utku, onu kaçırıldığı yerde bulmaya çalışmıştı. Kaçak Utku, acınası bir haldeydi. Ne yapacağını bilmiyordu. Şimdi ise karakolda, babasına ifade veriyordu.
U: Baba ben-
E: Utku senin o tenha yolda ne işin vardı?! Söylesene çocuğum! 10 dakikadır bunu soruyorum ama senden cevap
bekliyoruz! Tek söyleyeceğin şey bir sebep!
U: Baba ben-
m: Utku bak işimizi yapıyoruz ama bizi zorluyorsun. Sadece bir sebep söyleyeceksin bu kadar!
U: YAPAMIYORUM İÇİM EL VERMİYOR MEHMET AMCA! BUNU SÖYLERSEM YÜZÜME BAKMAZSIN!
M: Bak sana söz veriyorum. Hatalı isen konuşabiliriz. Ama benim Pelin'im hatalı ise ona sorarız.
U: Ben yaptım.
M: Sen mi yaptın?
E: Ne?
M: Sen mi benim kızımı bu hale getirdin?
Mehmet öfkeliydi, yüzü, eli, kolu, her yeri kıpkırmızıydı. Öfkesini kontrol edebilirdi ama kızını bu hale getiren kişi tam önünde oturuyordu Mehmet'in ağzından tek bir kelime çıktı. O kelime ağlamasına neden olmuştu.
M: Sen mi benim kızımı bu hale getirdin?
U: Ben yaptım.
E: Sen nasıl!-
Mehmet ayağa kalktı. Gözlerinden yaşlar akarken sorgu odasından çıktı. Emre ise hala Utku'ya bağırıyordu. Mehmet bu değildi. Mehmet asla böyle biri değildi. Kızına yapılan şeyde onu koruyamamıştı. Bu yüzden kendine yediremiyordu, kendi kabul etmiyordu bunu. Mehmet o öfke ile hastaneye gitti. Hastane resepsiyonundaki bir kadına sordu.
M: Merhaba..
R: Nasıl Yardımcı Olabilirim?
M: Pelin Gündüz'e bakmıştım. Odası nerede?
R: Normal odaya alınmış ve uyanmış.
M: Uyanmış mı?
R: Evet. 635 nolu odada.
M: Teşekkür ederim.
R: Rica ederim.
Mehmet heyecandan ne yapacağını bilemiyordu. Odanın kapısının önünde durdu. İçeriye bakındı ama görünmek istemedi. Odaya girince Pelin'in ağladığını görmek onu üzmüştü. Ama Pelin ise babası geldiği için ağlıyordu.
P: Baba korkuyorum..
P: Baba neden beni kurtarmaya gelmedin?
P: Baba...
Mehmet bir şey diyemedi. Pelin'i öyle gördüğü her dakika onun için acı çekmekten farksızdı. Pelin ona sorar gözlerle bakıyordu. Mehmet ise ne diyeceğini bilmiyordu.
M: Gelemedim babacığım, gelemedim...
Mehmet odadan dışarıya çıktı. Herkes Mehmet'e bakıyordu, herkesin yüzünde şok ifadesi vardı çünkü Mehmet ağlıyordu. Mehmet sadece ağlıyordu.

(3 Saat Sonra, İstanbul Silivri, ??? Mahallesi, ??? Sokağı ??? Caddesi.)

(Eslem'in Anlatımı İle.)

Kalktığımda kafam acıyordu. Ellerim bağlıydı. Pelin'in hali gözlerimin önüne geliyordu. Pelin bana sürekli beni kurtar diyordu. Şimdi neredeydim? Kimin evindeydim? Beni Pelin ile beraber bulmuşlar mıydı?

???: Uyanmış minik prensesimiz.

Bu ses tanıdık birinin sesi değildi. Tanısam ne olacaktı ki? Yinede yalnız olacaktım. 

???: Bu senin doktorun. Kabul ya da kabullenme. Ben senin üvey amcan. Baha. Baban beni kabul etmedi. Büyükbabanda buna uydu ve beni evinden attı.

E: Babamla beraber yaşamıyoruz ki? Babam beni sevmiyor. Burada tek mi olacağım?

B: Hayır hayır hayır! Sana zarar verme gibi bir niyetim yok! Annen burada. Evde özgür olacaksın ama sadece dışarı çıkamayacaksın.

E: Annem mi? 

B: Evet salonda karım ile birlikte oturuyorlar. Senin gibi bir kızım var. Adı Ecrin. Kuzenin. Tanışmak istersen sadece odandan çık. Odalarınız karşı karşıya. 

E: Teşekkür ederim amca.

B: Rica ederim.

Baha amcama teşekkür edip odamdan çıktım. Cidden çok tatlı birine benziyordu. Galiba hayvanlara ilgi duyuyordu. Ev kedi doluydu. Cidden burayı sevmiştim. 

E: Eslem kızım!

E: Anne?

Annem koşa koşa bana sarıldı. Yengem ise arkasında onun sırtına hafifçe vuruyordu. Annem beni bıraktığında gözleri dolmuştu. Onu yalnız bırakmıştım. En azından güvendeydi.

E: Anne evimdeki o kadın?

E: Merak etme o burada. Benim kılığıma girip babanı oyaladı. Ve babanla boşandık! 

E: NE? EN MUTLU GÜNÜM OLABİLİR!

E: Senin evin varmış! Bir kaç gün daha burada kalıp evine geçeriz. Olur mu Eslem'im?

E: Bana her şey uyar annem.

Annemle çok iyi zaman geçirdik. Amcam çok iyi birisiydi. Yengem ile tanıştım. Adı Elif. Öztürk ailelerinden biri de amcamın ailesi. Amcamın kendi işi var. Bana dertte olduğum zaman onun yanına gelmemi söylüyor. Pelin'in durumunu merak ediyorum ama telefon kullanmam şimdilik yasak. Sadece tik tok, instagram gibi yerlerde dolaşabiliyorum.

(5 Gün Sonra, Eslem'in Evi)

Annem ile evime geçtim. Kimse rahatsız etmiyordu. Arada bir Aslı ve Rüzgar kapımı çalıyordu. İyi miyim değil miyim diye soruyorlardı. O gün Pelin'i de yanlarında getirmişlerdi.

P: Eslem....

Pelin'e sarıldım. Utku'yu bayağı zamandır görmemiştim. Merak etmiyordum açıkçası. Mert beni ziyaret edip bütün gerçekleri bana söylediğinde ona karşı olan güvenim alt üst olmuştu. O gün geldi. Utku karşımdaydı. Annem markete çıkmıştı.

E: Ne var?

U: Eslem ben..

E: Evet sen? Uydurma hikayene devam et.

U: Ben bilerek yapmadım. Kaza oldu.

E: Senin kızı öldürmen mi kaza?

U: Evet.

E: Ne yapmamı bekliyorsun?

U: Güvenmeni.

E: (El Hareketi) Rüyanda.

Annem içeri girdi kapıyı kapattım ve Utku orada öyle kaldı. Sevgisiz, Güçsüz, ve Acınası Halde bakmıştı bana. Ama bana işlememişti. Utku'nun bu numaralarını artık yemeyecektim. O kadarda bilmeyen biri değildim. Mert'i de kandırmıştı. Sadece Mert'i değil hepimizi kandırmıştı. Pelin'i hastanelik yapmıştı. Şimdiki işkence sırası kimdeydi?