Mezuniyetten Önce

2. BÖLÜM - Nereye Kayboldular

2 hafta içerisinde 21 kayıp ne oluyor anlamıyorum. Şu an arayıp yardim alcağım biri yok. Hic istemesem de okula gitmem gerek. Anahtarım nerde acaba neyse okula dogru giderim dolabimdan yedek anahtari alırım.
-10 dk sonra-
Bu da ne bu zeyzeyimin telefonu değil mi? Kimi arayabilirim acaba direk polisi aramalıyım. Telefonunda numarayı cevirirken arkamda bir ses "Ne yapıyorsun sen bakalım böyle polisi mi arayacaksın" hassiktir sictim "Sen kimsin be" dedim "Sence kimim" der demez kosmaya başladim sıçayım böyle şansa ya neyseki okulun yakınlarındayım ki hemen okula geldim kalbim hala küt küt atıyordu ne yapacağımı bilmiyordum her an her şey olabilirdi.
-okul bitimi-
Allah'ım bana yardım et altıma sıça sıça eve gitmem gerek okulda kalamam heleki tek bi sekilde asla adamın keşke yüzünü görseydim polise verebilirdim. Allah'ım koru yarabbim diye diye eve vardım sonunda bir sey olmadı ama yine de korkuyodum, bunu kesinlikle aileme söyleyemezdim hele ki abime asla çünkü bu sefer sürekli pesimden gelicekti ve ona da bir şey olabilirdi bunu göze alamazdım ve haberleri açtım 2 kayıp daha bu piskopatın amacı neydi.
-Sabah-
Haydi bismillah diyip çıkalım artık. Okula yaklaştım bence rahat bi nefes alabilirim derken hay amina koyim arkamda bi nefes ve eli bana yaklaşıyo ve gene aynı şey kaçmaya çalıştım ama kolumda bi acı ve akan kan ama koluma bakarken koşmak çok zordu ve ayağım taşa takılıp yere düştüm, psikopat beni yakaladı sıçayım ya "BENDEN NE İSTİYORSUN OROSPU" dedim ama bu sakin tarafımdı "Sakin ol güzel kız senden bi isteğim yok ama şu an biraz bi uyku çekeceksin." Dedi piskopat "NE DIYOSUN BE RAHAT BIRA...."
-Akşam-
Kulağıma adımı sayıklayan sesler geliyodu ama çok bulanıktı sesler netleşmeye başlamıştı bu sesleri anlamaya başladim bunlar beril diye sesleniyolardi ve yavaş yavaş ayılmaya başladım ve gördüğüm kişileri tanıyodum bunlar;
Emir
Sumeyye
Gül su
Yusuf
Asya
Zeynep
Defne
Dora
Aymila
Azra
Sude
Elif
Mert
Mısra
Gülserin
Tuğçe
Eda
Cansu
Sena
Ecrin
Bu 20 kişiyi tanıyordum ama bu 20 kişinin dışında 4 kişi daha vardi herkesin ağzı bağlanmadığı için konuşabiliyorlardı ayıldığım gibi küfür etmeye başladım "AMINA KODUGUMUN YAVSAĞI, OROSPU, AMACIN NE SENIN YAVŞAK ŞEREFSIZ" hala rahatlamamıştım ama ardımdan sümeyye konuştu "Beril kolun kanıyo noldu" o diyene kadar fark etmemiştim "şerefsiz köpek beni yakalamak için kolumu bıçakladı" dedim ve beklediğim gibi herkes tepki verdi "ne yapti dedin" dedi tanımadığım erkek "bıçakladı" "Orospu çocuğu" dedi tuğçe ve arkadan ses yükseldi "ben kendimi çözdüm" bu çocugu da tanımıyordum "nasil yaptin bunu bizi de çöz" dedi Dora, "Bırakta orası bana kalsın." Deyip başladı kumral çocuk.
-30 dk sonra-
"LAN YETER ÇÖZ ARTIK ŞU İPLERİ" dedi Emir "Sakin şampiyon bi sen kaldın çözemediğim" dedi kumral saçlı "ve işte bitti şimdi ne yapıyoruz" dedi kumral çocuk "Biz önce sizi tanıyalım" dedi gülserin ve buna katılıyordum "ben Efe" dedi kumral çocuk "ben İsmet" dedi esmer ve bi o kadarda yakışıklı olan çocuk "ben de Asel simdi siz bize kendinizi tanıtın bakalım" dedi kumral kız ve sırayla kendimizi tanıttık.
-2 saat sonra-
"Gençlik bi kapı buldum" dedi defne
"Ne kapısı" dedi Mert mal bu herhalde "Kız nerden bilsin mk ne sacmalıyon" dedi Zeynep "Kızım yolarım seni Mertle düzgün konuş" dedi Dora "Konuşmuyo hatta konuşmuyoruz var mı " dedi Eda "Gel ben sana göstereyim Eda" diye atıldı Sude "Sen kapatıcan mı çeneni artık Sudecik" dedim ve "Kızlar sakin olun kavga yok kavga yok" dedi İsmet "Tamam" dedik aynı anda, az daha kavgaya girişecektik. "Burdan acil çıkmamız gerek" "Katılıyorum Asele" dedim. Bir sure cıkış aradık ama bir sorunumuz vardı biri geliyordu "Ama bak şimdi siz kaçmayamı çalışıyorsunuz olmaz ki böyle bakın size yeni arkadaş getirdim" getirdiği kişiyi tanıyordum bu abimdi ama dudağı ve kaşı patlamıştı "ABI" " ABIME NE YAPTIN OROSPU ÇOCUĞU" dedim sinirle "abin mi beril bu senin abin mi" dedi içlerinden biri ama kim dedi anlamıyordum direk abimin yanına koştum "abi iyi misin konus benimle" dedim "iyiyim güzelim iyiyim seni aramaya çıkmıştım tam o anda yakaladı şerefsiz" dedigi anda abime sarıldim evet kavgalarımız oluyodu ama yinede onu çok seviyordum "Gençler artık çıkış yolunu bulabilir miyiz?" Diye sordu Mısra herkes tamam dedi abime destek olarak onu ayağa kaldırdım sonra biz ararken abimi bir yere oturttum başına da zeyzeyi bıraktım ve biz kapı aramaya başladik.
-1 saat sonra-
"Çok yoruldum geri dönelim ya da burda duralim artık" dedi ve ağlamaya başladı Aymila "bencede" diyerek ona katıldı Tuğçe "Burda duralım çok yorulduk zaten" dedi Efe "tamam siz durun ben abimle zeyzeyi alıp geleyim" dedim "Seninle bende geleyim burası güvenli değil" dedi İsmet Allah'ım bi insan bu kadar mı yakışıkli olur yaa neyse şu an işimiz bu değildi "Tamam gidelim" dedim ve abimlerin oraya gittik gittiğimizde abim ve zeyzey konuşuyordu sessizce İsmete "bunları korkutsam ne yapabilirler ki" dedim "korkut korkut" "dur şimdi bekle burda" dedim ve sesizce arkalarından onlari korkuttum "Allah belanı vermesin Beril" dedi abim "vermesin demi vermesin" dedim ve zeyzeyin konusmasina firsat vermeden "neyse onu bunu boşverin sizi goturmeye geldik onlar geri donemedi orda bekleyecegiz zeyzey abimi kaldirmamda yardim et" "Tamam Beril" dedi ve abimi kaldırıp yurumeye başladık elimizde el feneri dahil hic bir sey olmadigi icin onumuzu zor görüyorduk "kör oldum" dedim "bende bende" dedi ismet sonra "Beril sen çekil ben yürümesinde yardım edeyim" dedi İsmet tam cevap verecekken abim "Arkadaşlar beni taşımanıza gerek yok alt tarafı oldürür derecede dövdü beni şerefsiz ama hala sapa sağlamım ve ultra yakışıklıyım" dedi abim "mütevaziliye bak ya çok ta mütevazidir benim abim neyse birakın diyosa bırakalım bırak zeyzey sende" "tamam" dedi zeyzey ve o da bıraktı "hadi yürü şimdi göt ya" dediğim gibi gülmeye başladık ve öyle öyle bizimkilerin yanına vardık ve beklediğim soru geldi "Beril abinin adı neydi bu arada" tam cevap verecekken abim "Adım Arda" dedi abim saatin kaç olduğunu bilmiyoduk ama aksamdı yani bence akşamdı havanin kararıp kararmadığı az bucuk belliydi cunku bazi yerlerde küçük küçük camla vardı ve "Biraz dinlenelim nöbetleşe sekilde uyuyalım 2 kişi iki kişi biraz enerji toplamaliyız" dedi Gülserin "Nasıl eşit şekilde uyuyacağız o nasıl olucak" diye sordu cansu "Cansu haklı" Diye atıldi yusuf "Bence 2 kisi simdi uyumasın sonra biri uyandiğında o iki kisiden biri uyumaya geçer digerleri bekler sonra biri daha uyaninca o uyumayan uyur" diye öneri sundu Sümeyye gayette mantıklıydı "Bu fikir bana yatti" dedi Sena "bana da uzandı" diye dalga geçti yusuf "çok komik gerizekalı" dedi sena "ben gerizekalı degilim mükemmelim" dedi yusuf sena tam bir sey diyecekken Asel "arkadaşlar atışmanın sırasımı simdi firik mantikliydi iki kisi secip uyuyalım gönüllü olan var mi?" diye sordu "Ben nöbet tutarım" dedim "bende tutarım" dedi İsmet "İyi iste bulduk kimin tutacağını uyuyun" dedi Emir "Burası cok sert" diye mız mızlandı Sude hanım "senin keyfine özel yeri mi yapacakları uyu iste bos bos konusma" kıza yer beğendiremiyorduk.