" ကိုကြီးကောက်ရရေးးးးးး "
" ဘယ်သူတုန်းဟ ဟင်နိုင်းနိုင်း "
ကောက်ရတစ်ယောက် မနက်စေားစေား ဘုရားရှေခိုးဖို့ထိုင်တုန်းရှိသေးတယ် အိမ်ရှေကခေါ်သံကြောင့် ထွက်ကြည့်လိုက်တော့နိုင်းနိုင်းဖြစ်နေခဲ့တယ် ဘယ်ကပြေးလာမှန်းမသိတကိုယ်လုံးချွေးတွေနဲ့
" ကိုကြီး ကောက်ရ လမ်းထိပ် လမ်းထိပ်မှာ "
" လမ်းထိပ်မှာ ဘယ်သူဘာဖြစ်လို့လဲနိုင်းနိုင်း လာလာ ကိုကြီးနဲ့သွားကြည့်ကြမယ် "
မေးလဲမဖြေနိုင်တာကြောင့် ကျွန်တော်နိုင်းနိုင်းလက်လေးကိုဆွဲကာလမ်းထိပ်ကိုထွက်လာခဲ့သည်
လမ်းထိပ်ရောက်တော့ ဖိုးဖိုးဦးမောင်ရဲ့တဲလေးဘေးရပ်နေကြတဲ့ လူလေးငါးယောက်လောက်ရှိသည် ဘာများဖြစ်လဲဆိုပြီးကျွန်တော်အပြေးလေးသွားကြည့်လိုက်တော့ ရေစင်လေးဆောက်နေတာကိုတွေ့လိုက်ရတယ်
" ဒါ ဒါက "
" ကိုကောက်ရ သဘောကြရဲ့လား "
ဆောက်လိုက်စ လူတွေကိုမေးကြည့်နေတုံးအနားကိုဘယ်အချိန်ထဲ့ကရောက်လာမှန်းမသိတဲ့ကိုရောင်သွေး ဒါပေမဲ့လဲကိုရောင်သွေးမေးတဲ့စကားတွေကိုကျွန်တော်မဖြေနိုင် ရင်ထဲ့မှာပီတိဖြစ်သလိုမျိုး ကိုလုပ်ပေးချင်တဲ့အရာက အခုလိုမျိုးဖြစ်နေတာကြောင့်လေ တကယ်ပါကျွန်တော်အရမ်းကိုပျော်ရွင်နေရတယါ
" ဖြေပါအုံး သဘောကြရဲ့လားလို့ "
မေးတာကိုပြန်မဖြေပါပဲ ရေစင်ဆောက်နေတဲ့ဘက်ကိုယ်ကြည့်ပြီးပြုံးနေတဲ့ကိုကောက်ရပါပင်
" ဘယ်လိုပြောလိုက်တာလဲဗျာ ဒါဟာကျွန်တော်အဖြစ်ချင်ဆုံးတဲ့က အိမ်မက်တစ်ခုလေ သဘောကြတာထက်ကို ပျော်တာ "
အရှေမှာ ဟန်ဆောင်မူကင်းကာရယ်မောနေတဲ့ကိုကောက်ရကိုယ်ကြည့်ပြီး ကျွန်တော်ပါစိတ်လိုလက်ရလိုက်ရယ်မိခဲ့တယ် လူတွေပြောပြောနေတဲ့ ကိုယ်အရမ်းချစ်ရတဲ့သူပျော်ရွင်နေတာတွေ့ရရင် ကိုယ်ပါပျော်ရွင်နေသလိုပဲတဲ့
ဒီထက်စကားမျိုးရှိသေးရင် ပြောပြချင်ပါသေးတယ်
" ကျေးဇူအရမ်းတင်ပါတယ် ကိုရောင်သွေးတကယ်ပါဗျာ "
YOU ARE READING
လရေး ူ ငင် ( လူ ) ( သို့မဟုတ် ) ကျတော်မိန်းမရှာတစ်ယောက်မဟုတ်ပါ
Fantasyကျွန်တော်နေတာ ဆင်းရဲသားရပ်ကွက် အန်တီတို့လိုဂုဏ်ဓနတွေပြည့်နေတဲ့လမ်းမှာကျွန်တော်မနေနိုင်သလို ဘုရားခန်းမှာချိင့်ဆွဲထားတဲ့ကျွန်တော်ရဲ့မွေးစားမေမေဒေါ်စောရဲ့ဓာတ်ပုံနေရာမှာအန်တီပုံကိုမချိင့်ပေးနိုင်တဲ့အတွက်စိတ်မကောင်းပါဘူး ဒီficကနေရာအတည်တကျမရှိပါဘူး စိတ်ကူ...
