ZORAKİ EVLİLİK (Asker Kurgu)

Öpebilir miyim?

Rüzgarın tenime çarpması ile uyandım.Yerimde dikleştim ama maranı yanımda göremedim. Yataktan kalkıp banyoya doğru ilerledim elimi yüzümü yıkadıktan sonra banyodan çıktım. O sırada sehpanın üstünde duran Maran'ın telefonu dikkatimi çekti. Kendisi burda yoktu ama telefonu buradaydı.

Umursamayıp arkamı döndüm ve saçlarımı tarafım. O esnada Maran'ın telefonuna gelen bildirim sesi ile kafamı arkaya çevirdim.

Mesaj sesi aniden kesilince saçlarım ile oyalanmaya devam ettim. Ama Maran'ın telefonuna gelen bildirim sayısı çoğalmıştı. Ard arda gelen bildirim sesi sinirimi bozmuştu. Yerimden kalkıp telefonun sesini kısıcaktım ki gelen bildirim ile donup kaldım

Sevim ; Duydum ki evlenmişsin ne çabuk unuttun beni.

Ne sanıyordu bu kendini aşk evliliği yapmadık diye başka kadınlarla konuşabileceğini mi? Dur sen ben ne yapacağımı biliyorum.

Siz ; merhaba sevim ben dilan, Maran'ın eşi. Eşimi gereğinden fazla rahatsız ediyosun balayındayız burda da kocamla rahat vakit geçiremeyeceksem ne anlamı var balayının dimi?

Mesajı gönderdikten sonra kendimden sildim ve telefonu yerine bıraktım. Masama tekrar oturduğumda Maranın içeri girdiğini gördüm.

"Uyanmışsın" Dedi

"Evet biraz önce uyandım göremedim yanımda seni nere gittin "

"İşlerim vardı dışarıda onları halletim de telefonumu unutmuşum. "

"Aaa öyle mi farketmedim" Gözü sehpanın üstüne kaydı, sehpanın üstünden telefonunu alıp yatağın üstüne oturdu.

"Kahvaltı yaptın mı? "

"Hayır"

"Gel dışarıda yapalım bugün"

"Olur" Giyeceklerimi aldıktan sonra banyoya ilerledim. Üstümü giydikten sonra dışarı çıktım.

Maran ise üst kısmı çıplak bir şekilde dolabın karşısındaydı. Onu o halde görünce direk gözlerimi kapattım.

"Ay maran kaç kere söylicem üstünü banyoda değiştir diye, ben senin çıplak bedenini görmek zorunda mıyım"

Ellerim hala gözlerimdeyken maranın gülme sesini işittim.

"Ben duştayken duşa kabine dalan kadın mı söylüyo bunu " Dediği şey ile yüzüm kızarmıştı.

"Açabilirsin giydim. " Gözlerini açtıktan sonra onunla konuşmadan çantamı alıp aşşağı doğru ilerledim. O da arkamdan gelmişti.

***

Maranla şuan sahile yakın bir yerde kahvaltı yapıyorduk. Kahvaltımızı bölen maranın telefon sesiydi.

Telefonunu alıp dışarıya doğru ilerledi.
Aradan beş dakika geçti maran içeri gelmişti.

"Dilan"

"Efendim"

"Göreve gitmem lazım" Dediği şey ile ekmek boğazımda kalıcaktı. "Şimdi mi" Diyebildim sadece.

"Yarın sabah çıkıcaz yola, bu akşam otelden çıkış yapalım ben seni bizim için ayırttığım eve götüreyim. " Kafamı salladım.

Göreve gitmesini istemiyordum. Onu özlediğimden mi, hayır. Bişe olmasından korkuyorum.

"Peki ne kadar sürücek bu görev "

"Özür dilerim seni yalnız bıraktığım için ama 1 ay sürebilir"