Arven

1.Portre

Merhabaaa🎲
Arkadaşlarr atın zarı sekkiz çıksın beaa🤙🏿💋
Şarkı öneride bulunmuyorum ama bulursam eklerim buralara.

Sizin varsa satır arası yaza bilirsinizzz
Şarkıııı→

ARVEN-1

~05.03.2011~

"Bir portre düşünün yabancı ellere verilen bir kızın şansından bahsediyor."

Not:Kızın annesinin ismi Rosa. Kızın yani Arvenin diğer ismide Rosa. Şimdilik farklı harfle yazdığım "Rosa" Arvenin ismi.

Elleri ve ayakları kanlara bulanmış kızın öz kanıydı. Bebek anlamıyordu ki aynı tarihte tek kan onun kanı olmayacak. Ensesinde soğuk eller onu bir yere sürüklüyordu. Bu onun acımasız babasının elleriydi. Onu sevmedi annesi ve babası.

Oysaki bu gün beş martdı. Küçük kızın fırfırlı elbisesi bile doğum gününün habercisiydi. Alkolik babası anlamadı onu. Suç annesinin suçuydu çünkü o kızının laneti oldu. Rosa için ondan nefret eden babaya veya onu yabancılara veren bir anneye gerek yoktu. Soğuk eller enseden kızın saçlarına tırmandı. İliklerine kadar titreyen kız vardı portrede. Evet! Bu Rosa'nın Arven olmasının portresiydi. Çıplak ayakları soğuk ve hiç bir zaman sıcak olmayacak karları ezdi. Kan beyaza bulaşıyordu. Tam aksine karlar kırmızıya bulaşıyordu.

İmkansızlar hep imkansız olarak kalıyor.

Belki de mutluluk sıcaklık,soğuk olan şeyler talihsizliğin farkında. Hep sıcak olan marr bu gün küçük kızın kaderine ağlıyordu. Titrek adımlarla ilerleyen kızın sağındaki onu zorla bir yerlere sürükleyen babasına baktı. Babasının dizinin hemen altında biten botlarına baktı,kalın kazağına ve altındaki yün esofmanına baktı. Babasına soğuk baba diye ağlayamadı, inkar etmedi. Babası onu hiç anlamadı. Başını eğerek kendine baktı.

Fırırlı elbisesi sıfır koldu,dizlerinde biten elbisesi onu hiç sıcak tutamıyordu. Saç örgüsünü bile kendisi yaptı ve çok kötü durumdaydı. Ölücekti,ya çok az yaşadığı on bir yılını babası bitirecekti veya soğuk hava onu bitirecekti. Tek şey biliyordu o tükenecekti. Artık ölümün ne olduğunu anlıyordu. Saçlarına sıkıca tutunan babasının eli saç diplerine büyük hasar veriyordu. Burnunu sertce çeken kızın artık boncuk taneleri vardı.

"Amcamın benim için yazdığı mektupda 'Güçlü insanlar ağlamaz Arven,gözlerindeki su boncuk tanesi. Her boncuk tanesi gözünde olduğunda acı yaşarsın. Boncuk taneleri tükendiğinde ayağa kalk ve intikam al.'derdi. Onlar boncuk tanesi."

Kalkmadı ayağa, direnmedi babasına. Acıyor bari sen kanatma demedi babasına. Nasıl karşı dura bilirki onun babasıydı o. Küçük kulübenin önünde durdular. Babası kızı içeri sürüklemek için hamle yaptığında kız saçlarında olan babasının elini sıkıca tutdu,çektiğinde gelmeyen kızına bakmak için eğilen babasının burnunu ısırarak kaçtı.
Nereye kaça bilirki?

"Rosa gel buraya." diye bağıran babası için durdu kız.

Koş,koş ki babandan intikam al.

Derin iç çekti Rosa. Eğilip yaralarını kontrol etdi. Taşlar ve camlar vardı yaralarında. Bacağını derin yaralamıştı. Babasına cevap vermeden yine koşan kız vardı portrede.

İkinci portre...

"Kızım dur. Gel buraya,gel baban ölüyor."

Kaskatı kesildi kız. Hiç bir zaman babasından kızım kelimesini duymamıştı. Tek duyduğu küfürler olan babası iyi bir yerden nişan aldı. Babası kızım kelimesini ölümle kirletmişdi. Artık ağlayan kız vardı portrede. Acılar içinde kıvranıyordu,kızım kelimesi kulağında çınlıyordu. Burnunu çekti ve olduğu yerde durdu. Teslim oldu.