Arven

3.Yalnız Yılan

Mediadakı modelimiz: Akbeyin modeli.
İsmi "Jacob Rott"

Merhabaaa çiçeklerimm💗💋
Akıcı bir bölüm olucak...😭
İyi şekilde ters köşe olmaya hazırlanınn bencee..

Arven-3
Arven-Rosa-Altun

Bir cam vardı yansımamın olduğu. O kadar çirkin gözüküyordum ki,kendi kendime nefret kusuyordum. Bir orman vardı,ormanda yalnız yılandım ve o kadar yanlızdım ki kendi kendimi zehirliyordum. Panzehirim olan birine değil yalnızca birisine ihtiyaç duyuyordum. Benim ilaçım olmasına değil yanımda olmasına ihtiyaçım vardı.

Hiç bir şey hatırlamıyorumdum ve benim için zor olansa herkesin aptal dediğini kadın olmaktı. Zeki olmalıydım ama olamıyordum ki hiç bir şeyi hatırlamıyorumdum. On bir yaşımda mutant gibiydim beni robot gibi eğitmişlerdi. Hocam vardı ama oda yalnız Ömer Asaf Saygı hakkında biraz konuşmuştu. Ayrıntıları,kaç yaşı olduğu,nereli,en sevdiği yemek bide ikimizin sevdiği şeyler. Birşey aklıma batıyordu acaba hocam bunları nereden biliyordu. Bir liste kurarsam şüphelilerin başında en güvendiklerim olur. İnsan kime çok güvenirse bir o kadar , o insan ona bıçak çıkarır.

Telefonunda titreşim hissetdim. Aynı zamanda etrafımı saran arabalarda vardı. Biraz kalbim hızla çarpıyordu ama bu korkudan değildi bence. Ben hiç bir zaman birşeyden korkmazdım. Bu çocukluğumla mı ilgili travma? İşte bunu bilmiyordum. Denizdeki gur dalgalar kalbimi okşuyor sanki. Denizden korkarım ki ben.

Çevremdeki arabalara aldırış etmeden telefonumu çıkardım. Kulağıma yasladığımda ilk sesin Efkenden gelmesini bekliyordum. Efken benim askerdeki arkadaşım bu gün dönücekti.

5 saat önce.

Saat öğleden sonra ikiydi. Hava sıcaklığını koruyordu. Güneşin kırmızı ve sarı renge boyandığını görebiliyorduk. Gece o kadar yorgun tesise gelmiştim ki kendimi yatağa bırakmamla uyumam bir olmuştu. Ben eve geldiğimde saat gecenin dördüydü. Şimdi uyuyacaktım ama uykumu bozan melodi herşeyin içine etdi. Melodim Artvin şarkısıydı. Derin iç çekerek uykumu yarıda koydum.

Efken.

Arayan kişi Efkendi. Asker arkadaşım.
Melodinin bitmesini bekledim çünkü açmak istemiyordum. Sabah hayır ya öglenden sonra fazla huysuz oluyorum. Güzel şiveyle Artvin şarkısı çalıyordu başım yastıkla birleşdiğinde. Yeniden yerime girdiğimde yüzüstü uzandım. Bir elimi yastığımın altına koydum. Diğer elimiyse öne sarkıttım.

Güzel hareketli şarkıyla uyumak adına başımı yastığa koymuştum. Rüyalar arasında sıkışmıştı beynim. Kulağımda şarkı,kapalı gözlerimde rüya,zihnimde düşünceler. Yarım uyku halindeydim. Telefon çalmaya devam etti. Zihnim odada koşdururken tanık olmadığım ses kulaklarımda çınladı.

Kapı tıkırtısı.

Birisi gizlice içeri girmek istemişdi galiba. Kapımı gizlice açan kişi beni pek iyi tanımıyor galiba. Yani tanıyan kişiler bile bilmiyor. Kapı açıldığında ses gelmez ama yatağıma kapıyla bağlı ses dinleyici koymuştum. Dışardaki sesleri duymak için.
Dışardan bir ses:
"Hocam Düşes ne işler karıştırıyor?" Diye sormuştu Asırın sesiydi bu. Hocayla konuşuyor gibiydi. E zaten öyleydi.

Şuan iki çift ayak odamda yürüyordu. Duyma duygularım iyi gelişmişti. Bana sırtı dönük olmalı ki ses uzak mesafeden geliyordu.

Bilgisayar tuşlarının sesi.

Birisi bilgisayarmı kurcalıyordu. Asır olmalı bu, Asır ve Zilli. Zilli siyahı arkadaşlarımızdan biriydi. Oda tesisde kalan teşkilat üyesiydi. Tek gözümü açtığımda melodi hala devam ediyordu. Tekrarlanıyor ve yeniden bitiyordu.