Arven

12.Ay ve Güneş

Merhaba aşkolarım🖐🏼
Yarın yeni kitabım var.
Kim hazır?
Ayy heyecanlıyımm🫀

İyi okumalar beybii

💃🏾
O'bakış açısı

Zor bazen gecenin üçünde güneşe sığınmak.
Güneşin ışığında ay ile buluşmak.
İhanet değil mi güneşe bu kadarı?
Onun ışığına ihtiyacın var.
Zor yaşamadan acı çektim söyleyemezsin.
Fakat sevdiğini bırakamazsın, gidemezsin.

Güneşin bittiğini, kara yıkılan dağ gibi kadından öğrenmişdik.

Özel üretim olan altın çakı 20 santimetre uzunluğundaydı. Kadının kalbine girmişdi ve onu yaralamışdı.

Kadın korktu. En çok o kalbin içindekinden korktu.

Kalbini alsalar acıtmazdı,o kalbin içindekine yazık olurdu. Solurdu karda açan çiçekler gibi. Yalnız kalırdı aşka kapanan yürekler gibi.

Korkardı kadın aşkı kaybetmekden fakat o aşkı uzun zaman önce kaybetti. Korkusuzdu,yiğitdi,acıtmazdı acısı bir insan gibi. Vahşiydi,robot gibi hissetmezdi acını.

Aksine o severdi kan dökmeyi, korkardı bir zamanlar o kandan.

"Kan korkunç."diyenler gibi bir geçmişi var. Yorgundu,hayat fazla değil miydi o genç kadın için? Bu kadar yük değer miydi aziz ruhu için?

Karların içine yıkıldı Huri Altun. Dejavu yaşamışdı eski günlerle. Tarihin tekrarı olmaz derler,en büyük kanıtıydı yerdeki kadın.

Kar topları onu kendine çekmişdi. Genellikle canımı bağışla demek içindi. O kimseye kin tutmazdı önceden şimdi canını bağışlamak için önünde diz çöküyor insanlar.

Kanlar içinde yerde baygın şekilde yatdı Huri Altun. Gözleri kapanmış bir daha gözünü açmamaya kapanmıştı gözleri.

Akbey Huri'ye bakarken yutkundu. Diz çöktü önünde, ne yapacağını bilmez şekilde. Eğilerek çenesinin altında değdirmek istedi dudaklarını fakat belki de dokunuşlarından rahatsız olur diye doğruldu. Öpmedi Huri'ni.

Fakat Huri'nin isteği onu hatırlamak,onu fark etmekti. Yarım kalmıştı istekler tıpkı lal arzuları gibi.

İç çekti o kadına bakarken Akbey.

"Ben hep sana gelirim. Beni anladığında yine sana geleceğim." diye fısıldadı Akbey. Siren sesleriyle ayrıldı oradan.

🔥
Rock B.

Kapıda gül tanemizi bekliyoruz. Ah Duşes! Bu kadın baş belası fakat tatlı bela .

Yere çömelmiş hiçbir zaman kaybetmediği yüzüğünü arayan delimiz Bert Cliff'a boş gözlerle bakıyordum.

Biz teşkilatın en büyük ekibiydik. Ne kadar da 6 kişi olsak bile.

'Bert Cliff' En deli kanlımız. Ama gerçekten deli kanlı.

'Kane Willy' Bu arada, bu adam beş numara. Bir eser gürler duman yok olur. Evet kendisinde duman ailelerinden.