Arven

10.Kolye

Merhaba gençler.
Zelesin(Zeyn) kurgusuna hoş geldiniz.

Ayy bu şey gibi oldu yutuberler gibi giriş yaptım.

Neyse uzun sözün kısası "Aleyküm Selam!"

👓

02,05,2024.

Gözlerimdeki fuları aşağı indirdim. Havayı kokladım,suyu kokladım. Ormanın en güzel şefkatli ağaç arasına gelmiştim.

Küçük nehirin suları şakıyarak birbirine karışıyordu.

Büyük orman armutu ağaçının altında uykuluyordum. Yorgun ve hissizdim. Kuşlar cık cıklıyordu fakat ben şuan kendimi farklı hissediyordum.

Temiz ve arınmış.

O adam mıydım gerçekten?

Suçsuzmuydum? Hisslerim vardı ve yorgun değil miydim?

Elimi kana bulamamış bir kişi üstünde yıllarımı harcamamışmıydım.

O gün herşeyimi kaybetmemişmiydim? 15'de bir çocuk en çok neyini kaybeder?

Kitabın? Cüzdanını? Saç tokalarını?

Ben kendimi kaybetmiş elime silah almıştım. 15 yaşlarımda çok çabuk değilmiydi iki kaşın arasından adam vurmak.

O merminin saplandığı yerdeki beddualar için genç değil miydi?

Zordu fakat başarmışdı. Soru sordum kendime. "Kadın neyi başardın?"

Yüzsüz kendime yüz bulamadım. Cevap verdim maskelerin ardından. "Arven olmamı."

Ödül değildi bu cezaydı benim için. Arven kimdi ki? Onun için değer miydi küçük yaşta farklı fanteziler öğrenerek insanları öldürmek?

Değer miydi soğuk aralıkta karların içinde çıplak gezmek? Değer miydi Afrika ülkelerinde bir kamyon giysi giyinerek güneşin altında yemeksiz susuz 4 gün keçirmeye? Değer miydi?

Bu eğitimin bir kısmıydı 13-14 yaşlarında kız için değer miydi?

Huri için değmez,Rosa için nefret edilir,Düşes için teşekkür, Arven için takdir edilirdi.

Ben buydum.

Doğruldum. Yavaş yavaş esen havaya ayak uydurmuş ve nazik beyaz hırka giyinmiştim. Beyaz üstünde vişne şekli olan crop ve beyaz tennis eteği giyinmiştim.

Bazen değil hep tarzımı değiştirirdim.

Saçlarımı sıkı at kuyruğu yapmıştım. İç çektim. Ayağa kalktım. Beyaz coverslerim üstünde ormanın içinde gezindim.

Evet ailenin küçük varisi bendim.

Çünkü ben yalnızca tehlike ve varislik için doğmuştum. İyi strateji uydura bilir ve küçük yaşta sırtıma ölü bedenleri ala bilirdim.

İç çektim.

Aileden sevgi görmek, babamın her gün benimle oynaması ve erkek arkadaşlarımdan sakınması,annemin saçlarımdan utanamaması ve onlara özgürce dokunması gereken yaşta beni enkaz altında bırakmışlardı.