ဒါလည်းအစပျိုးလုပျိုးဆဲပျိုးလတန့်ပါပဲ
" တိတ်စမ်း!!!!"
" မတိတ်ဘူး!!! အရူးကောင် မင်းတိတ်ခိုင်းတိုင်းငါကတိတ်ရမှာလား"
ဖြောင်း
" အာ့ "
" ဟားဟားဟား နာသွားလား ဟမ် သူနာပြုလေးက အရမ်းဆာနေတာထင်တယ် ပြန်ခံတွေပြောနေပါလား "
သူနာပြုထယ်ရဲ့ကိုယ်ပေါ်တက်ခွထိုင်လျက် ခုဏသူရိုက်လို့ရဲနေတဲ့ပါးပြင်လေးကိုလက်ခုံဖြင့်ဖြေးဖြေးလေးပြွတ်နေရာကနေ ပါးပြင်နှစ်ဖက်ကိုဆွဲညစ်လိုက်ပြန်ကာ
" ဘာလို့အဲ့လိုရူးလောက်အောင်လှနေရတာလည်း "
သူနာပြုထယ်ရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းဖို့တဖြေးဖြေးမျက်နှာလေးနားတိုးကပ်သွားချိန် ခေါင်းကိုစောင်းကာရှောင်လိုက်တာကြောင့် နမ်းမလို့အရိုန်ပျက်သွားတဲ့လူနာဂျွန် သူနာပြုထယ်ရဲ့ပါးနှစ်ဖက်ကိုညစ်လျက်ဆက်ခနဲဆွဲလှည့်လိုက်ကာ နှုတ်ခမ်းလေးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းအနမ်းတွေပေးလာတော့သည်..
အပေါ်နှုတ်ခမ်းအောက်နှုတ်ခမ်းပြုတ်ထွက်လုမတက်အနမ်းတွေပေးကာ အာခံတွင်းထဲသို့ထိုးမွှေလာတဲ့လျှာ..နှုတ်ခမ်း တခုလုံးနီရဲကာကြိမ်းစပ်လို့ သူနာပြုထယ်မှာ အသက်တောင်မနည်းလုရှူနေရတဲ့အထိ အနမ်းတို့ကိုလွှတ်မပေး..
" နှုတ်ခမ်းလေးကချိုနေတာပဲဗျာ တနေလုံးငုံထားချင်တော့တယ် "
ပါးနှစ်ဖက်ကိုတဖန်ညစ်လိုက်ပြန်ကာ ဟလို့သွားတဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးထဲ လျှာကိုသွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်လုပ်ကာ.
" လျှာကိုအပြင်ထုတ်ပေး "
" ဟင့်အင်း "
ပါးကိုခပ်ကြမ်းကြမ်းညစ်ထားတာတောင်ဟင့်အင်းလုပ်နေသေးတဲ့ သူနာပြုထယ်..
" ထုတ်ဆိုထုတ်လိုက် "
သူနာပြုထယ်ရဲ့ပါးစပ်ထဲလက်ဖြင့်နိုပ်ကာလျှာလေးကိုဆွဲထုတ်လိုက်တဲ့လူနာဂျွန်..
" ကောင်းကောင်းမွန်မွန်ပြောလို့မလုပ်ရင် မရ ရတဲ့နည်းနဲ့လုပ်မယ်ဆိုတာမှတ်ထား "
YOU ARE READING
𝕄𝕣. 𝕄𝕣 (complete)
Fanfictionဤ Fic သည် အရမ်းရိုင်းစိုင်းသော အသုံးအနှုန်းတွေကိုသာသုံးထားသော Big Warning 🚨21+ Fic တပုဒ်ဖြစ်သည် ။
