The Renegade Nerd (Nerd Boys Series #5)

CHAPTER 17

SABRINA KYE CORBIN

The past few days, naging mas malapit na kami sa isa't isa. I already told him about my family history, kasama na roon iyong pagkaroon ni Dad ng ibang babae habang mamamatay pa lamang ni Mom.

Minsan sumasagi sa isipan ko kung minahal ba talaga kami ni Dad o kahit man lang si Mom. We're almost a perfect family to be called by people, but when my Mom died, bigla na lamang nagbago ang lahat. Bigla na lamang sumulpot ang babaeng hindi namin kilala.

“Daughter and sons of Plarizo, eh?” Nakapaskil ang ngisi sa namumulang labi ng babae, unti-unting napataas din ang kilay n'yang makapal.

Tinignan n'ya mula sa ibaba hanggang itaas si Kuya Ravien. Tumaas ang sulok ng kan'yang nga labi nang ngitian n'ya ito. Roon pa lamang ay alam kong may pinapahiwatig ang titig n'ya.

“Who are you? Are you one of my Dad's friend?” seryosong tanong ni Kuya Ravien, salubong ang kilay n'ya halatang hindi nagustuhan ang biglang pagsulpot ng babae sa pamamahay namin.

Humalakhak ng tudo ang babae na tila ba isang nakatutuwang bagay ang narinig n'ya. Hawak n'ya ang kan'yang noo.

“My gosh, dear. Do you see me as your Daddy's friend, huh?” Turo n'ya sa kan'yang sarili pagkatapos. “Hindi ba sinabi ng Dad n'yo na ako na ang magiging new Mom n'yo?”

Dahil sa sinabi n'ya ay roon pa lang ako nakakilos at natauhan. Mabilis ang galaw kong tinulak s'ya dahilan kung bakit napatumba s'ya. Hinahabol ko ang hininga ko at tinadyakan s'ya na walang bukas. Humihiyaw s'ya sa sakit at bawat tadyak ko sa kan'yang mukha at kamay.

“F*cking slut! May asawa na ang tao at talagang kumabit ka?! Get the f*ck out of here!” nakakabinging sigaw ko habang nagwawala. Wala akong paki sa ginagawa ko, kahapon pa ako nagtitimpi sa babaeng ito!

“Kye, tama na,” awat sa akin ni Kuya Ravien. Gusto naman ni Kuya Ravien na bugbugin ang babaeng ito kaya gano'n na lang s'ya kalumanay.

“Kung hindi n'yo kayang nanakit ng babae, puwes ako na gagawa,” nanggigigil kong anas, nagmamatigas.

Bago pa tuluyang magkapasa ang katawan ng babaeng ito sa pagtulak at pagtadyak ko ay biglang dumating si Dad, galit na galit ang mukha.

“Sabrina!” Mabilis s'yang lumapit at inalalayan ang babaeng sinasabing bagong 'nanay' namin, hindi ako makakapayag.

“Kamamatay lang ni Mom, Dad, tapos ito ang igaganti mo sa kan'ya? Hindi mo nirerespeto si Mom—”

“Shut up, Sabrina!” Nanliliksik ang mga mata n'yang tinignan kami tatlo, lalo na ako.

He raised his voice at me, and this is the first that he did that. Kaya gano'n na lamang ang pagkagulat ko.

Tumayo s'ya kasama ang babae. Hinawakan ako sa balikat ni Kuya Ravien nang matukoy kung nasa'n ako dahil sa hindi s'ya nakakakita ngayon. Si Kuya Razmien naman ay walang pasabing sinuntok si Dad sa pisngi.

“Para iyan sa panloloko mo kay Mom at sa pagsigaw sa kapatid ko. Get out of here bago pa kita mapatay,” nanggagalaiting bulalas ni Kuya, nanliliksik ang mga mata n'ya.

Maluha-luhang napayuko ako. Sinabihan na ako ni Kuya Ravien na bumalik muna sa kuwarto ko at sila na ang bahala kay Dad, nagmatigas ako. I want to clarify kung talagang babae n'ya ito.

Napasinghal ng hininga si Dad. “Wala kang galang kahit kailan. You can't kill me, I'm your father.”

Unti-unting tumaas ang sulok ng mga labi ni Kuya Razmien. Mga mata n'ya'y nanliliksik at nandidilim.

“Oh, I can, father. Trust me, you will beg for us until in your last breathe,” anas ni Kuya at pinuntahan ako.

Hinaplos n'ya ang magulo kong buhok at nanlambot na rin ang ekpresyon nang makitang lumuluha ako. He wiped my tears away.

“He's not our father anymore, Sab. Don't let your guard down. You are a Corbin, we don't cry, we don't give a fucking care even if it is our father. He betrayed our Mom, and so we are,” aniya.

Natahimik ako dahil do'n. I don't know how to respond at him.

Sinabihan si Kuya Ravien na samahan ako para makapagpahinga kami.

Binigyan ng masamang tingin ni Dad si Kuya at saka napatingin sa akin. Hindi ko alam kung tama ba ang nakikita kong kislap sa mga mata n'ya na parang may pinipigilan s'ya. Tuwang-tuwa naman ang babae n'ya basi sa mukha nito.

Nakayukom ang kamao ko. Tinapunan ko sila ng masamang tingin lalo na si Dad.

“Right, you're not our father anymore. ” Marahas kong binaklas ang necklace na binigay n'ya sa kaarawan ko at tinapon sa kan'yang harapan.

Napasunod ang mata n'ya roon at tumagal ang titig n'ya.

“Get lost,” huling kong sabi bago sila tinalikuran.

Masakit man na itapon ang kuwentas na iyon bilang alaala na minahal ako ni Dad, especially Mom. Iyon na lang ang tanging paraan ko para ipakitang hindi ko na gusto ang  pamilyang ito. Kaya kong talikuran ang tinuring kong Ama, na s'ya mismong nag-traydor sa akin.

Simual no'n sinabi ko sa sarili ko na hindi na babalik sa dati ang pagmamahal ko sa aking Ama. He betrayed my Mom, kaya gano'n din ang nararamdaman namin.

All this time may kailangan lang pala s'ya kay Mom. He used her, and I feel like gano'n din sa amin.

Pinunasan ko ang mga luha sa pisngi ko. Sa tuwing naaalala ko ang ginawa ni Dad sa akin, nagkaroon ako ng harang sa aking puso. Hindi ko hahayaan na may manloko pa sa akin.

I deserve the happiness naman, 'di ba? Even I'm the most spoiled brat, I know what love means. And I'm hoping that Lyxe will be the right man for me. Because I don't want to live somebody else aside from him.

“Okay ka lang? Why are you crying?” nag-aalalang tanong ni Lyxe nang makitang lumuluha ako.

Napayuko ako saka umiling. Rinig kong napamura s'ya sa mahinang boses kaya natawa na lamang ako. Habang tumatagal nakikilala ko na s'ya. I hope na maibahagi na n'ya ang buhay n'ya sa akin.

Niyakap n'ya ako ag halos pumulupot ang mga binti n'ya sa aking beywang. Malapad ang ngiti ko habang s'ya'y hindi alam kong anong gagawin sa akin, hindi s'ya mapakali.

Hinalikan n'ya nang mariin ang pisngi ko kaya napapikit ako. He always giving me an assurance that he loves me. Kaya wala akong duda na may ibang babae s'ya.

Paano naman s'ya magkakaroon ng ibang babae? Sa kagaya n'yang lalaki, seryoso s'ya magmahal.

“I love you so much. Tell me what's our problem,” balisa n'yang tanong, paulit-ulit na dinadampi ng halik ang pisngi ko.

“Naalala ko lang ang ginawa ni Dad kay Mom,” mahina kong sagot at tinignan s'ya sa mga mata.

Natigilan s'ya, alam n'ya kung ano ang ginawa ni Dad kay Mom. Nakinig s'ya sa mga problema kong sinasabi sa kan'ya, and I'm so lucky to have him as my boyfriend.

“I hope we wouldn't end up just like them. You're the most precious person in my life.” I hugged him, ilang saglit pa s'ya natigilan bago yumakap sa akin.

This time, mahigpit ang yakap n'ya na parang mawawala ako kung hindi n'ya ako itali sa kan'ya.

“Hindi ko iyon hahayaan. I'll do everything for you to end up with me, walang ibang lalaki ang para sa 'yo kundi ako lamang,” bulong n'ya sa akin at sumiksik sa leeg ko.

•••

Suprise! Finally, after so many years! Joke lang! Hahaha. Ayon nga after a year (siguro, sobrang tagal na, eh) nakapag-update na rin ako. Balak ko sana na dalawang chapters ang i-u-update kaagad pero busy pa me sa research. Nagpalipas lang ako ng oras na dito.

Thank you so much sa naghintay kay Lyxe at Sabrina! I dedicated this chapter to Ophelia and Severo Zyler (my friend/reader) at sa kanilang squads din!