other, hyunin

²⁶

Tanrısal bakış

Sabah Hyunjin eve döndüğünde Seogu onun gelmesini saatlerdir bekliyor şekilde salonda oturuyordu.

"Bu saate kadar sahilde miydin gerçekten?"
Diye soru yönelttikten sonra Hyunjin gelen ses ile adımlarını salona çevirdi.

Seogu'nun karşısındaki koyu renkte olan koltuğa uzandı içindeki büyük mutluluk devam etmekteydi.
Bu mutluluk yüzünden oldukça belli oluyordu.

"Onun yanındaydım" diyerek yanıtladı soruyu. Kıvrılmış olan dudakları ile yaslandığı yerden tavanı sırıtarak izliyordu, onu düşünmekteydi.

Seogu da bu durum karşında mutlulukla konuştu.
"Ne oldu?
Ne yaptınız?
Ne konuştunuz?
Neler de-"

Hyunjin ard arda gelen sorular ile kafasını ona çevirmiş;
"Anlatıcam bir bekle... Aslında pek birşey konuşmadık." Demişti.

Seogu ona ters ters bakmaya başladı.
"Bu saate kadar beraberdiniz ve pek bişey konuşmadınız mı yani?"

"Ya öyle değil"
İtiraz ederek uzandığı yerden yavaşça doğruldu, arkasına yaslandı mutlulukla anlatmaya başladı.

Olayları en ufak ayrıntısına kadar anlatmıştı.
Devam etti
"Geceyi de onunla geçirdim... Sabaha kadar kollarım arasındaydı Seogu... yıllar sonra tekrardan kollarımdaydı."
Ardından burukça gülümseyerek konuştu Hyunjin;
"Aramız düzelecek değil mi Seogu? Tekrar beni sevecek midir, tekrar yakın olacak mıyız?"

Hyunjin'in mutluluğu Seogu'ya da yansımıştı. O da çok mutluydu ikisi adına.
Hyunjin'i onayladı.
"Olacak... hatta eskiye göre çok daha iyi olacak herşey... yardım edeceğim."

Ardından konuyu bir anda değiştirdi.
Seogu tekrar konuştu.
"Bugün eve gelme"

"Ne!"
Seogu'nun dediği şeyle şaşkınlıkla baktı.

"Jeongin'i buraya çağıracağım."
Dediğinde Hyunjin'in kaşları çatıldı.

"E bende burada olayım işte...
Sen bizi uzaklaştıracak mısın yakınlaştıracak mı? Amacın ne-"
Seogu Hyunjin'in dediğine karşılık yanındaki yastığı onun suratına fırlattı.

"Bi dinle, salak salak konuşma!"
Devam etti.
"Aklımda planlar var. Hatta bu plan sayesinde tekrar aynı evi bile paylaşabilirsiniz."

Hyunjin kaşlarını daha çok çatıldı.
"Sen resmen eski halimize dönelim istiyorsun. Jeongin'i tekrar mi yurtdışına göndermeyi düşünüyorsun bu planla?
O asla benimle tekrar aynı eve çıkmaz.
Herşey eskiye döner... Kesinlikle olmaz."

Seogu itiraza devam etti.
"eski halinize dönmeyeceksiniz, korkma. İkiniz de çok değiştiniz.
Yıllar geçti, büyüdünüz. Düşünceleriniz değişti. Yanlışlarınızı fark ettiniz.
Özellikle sen. Onu kaybetmek korktuğun için tek bir hata bile yapmayacağını biliyorum.
Hem bende bu evdeyim, aranızı yapmak için uğraşacağım."

Hyunjin istemsiz şekilde bakış attı.
Jeongin'in bu fikri kabul etmeyeceğinden kesinlikle emindi. Aynı evi tekrar paylaşmazdı.
Evet, ikisi de değişmiş olabilirdi fakat olmazdı Hyunjin korkuyordu, eskisi gibi olacaklarında deli gibi Korkuyordu. En çokta onu tekrar kaybedebilecek olmaktan korkuyordu.

Seogu'nun dedilerini sorguladı bir süre.
"Peki nerden çıktı bu aynı ev olayı? Sonuçta onun bi evi var, kendi evi varken buraya neden gelsin ki?"

Seogu;
"Orası da bana kalsın. Senin için büyük bir sürpriz olacak... Aslında onun için de büyük bir sürpriz olacak."

"O bunu kabul etmeyecek Seogu, bu konuda onu zorlama lütfen, istemeyecek."