ALTINCI BÖLÜM

2 1 0
                                    

(Gökhan Nova)

Camları filmli olan arabanın içinden Semra'yı izliyordum.

Çilleri, ela gözleri, kahverengi uzun saçları ona kendine özgü bir hava katıyordu. Cebinden bir anda bir  şeyler çıkardı. Biri çakmaktı. Diğerini net göremiyordum fakat umarım tahmin ettiğim şey değildir. Fakat, tamamen görünce korktuğum şeydi.

Bir paket sigara.

Adem amcasını sigara yüzünden kaybeden biri onu hiç sevmemiş miy-

Tabii ya! Amcasının o doğmadan önce annesine dediklerini nasıl unuturum!?

"Zemheri, o çocuğa bakacak durumumuz olmadığını biliyorsun. Onu aldırmamız lazım, hayat şartlarımızda ona bakamayız hatta yetimhaneye bile gidebilir."

Hepsi külliyen yalandı. Yeterli şartlarımız vardı. Sadece onu istemiyor, yük olarak görüyordu. O ise, bunların hiçbirini bilmeden amcasını seviyordu. Ve ben, şu anda Semra'nın karşısına çıkmak istiyordum fakat fazla erkendi.

Kartalın sevenleri, Madem nerede olduğunu biliyordun, o zaman o neden  öldü? diye sorarlar elbette. Dürüst olacağım, hiçbir arkadaşını sevmiyorum ve canım sıkıldıkça kesiyorum. Tamam, ikinci cümle ironiydi. Size garip gelebilir fakat;

Semra'yı sevdiğim için Semra'yı tehlikeye atıyor hatta üzüyordum.

(Semra Ruhman)

Hastanenin bahçesindeki siyah, filmli araba gözüme çarptı. Sanki içerisinde biri beni izliyor gibi izliyordum. Bu garip bir histi. Bir anda cebimdeki kızıl telefonum titredi. Mistik(!) gruptan mesaj gelmişti. Daha doğrusu mesajlar...

BYA
8 Okunmamış Mesaj

İnci: Heyoo!

İnci: Biz neden hâlâ hastanedeyiz?

Aziz: Olmayan morgdakileri ziyarete geldik.

Aslan: Sakin ol, azizim...

Aziz: Dalga geçme lan.

Aslan: Herneyse.

Aslan: Çıkıyorum ben.

Kara: Gruptan mı?

Aslan: Hayır, hastaneden.

Ben de çıkıyorum :Siz

Mesajlar burada bitiyordu. Ben de artık eve gitmeliydim. Geç oluyor ve hava kararıyordu.

☆☆☆

Eve gelip odama girdim. Ancak sanki Kartal canlanmış da odama girmiş gibi duvarlar ve yerler baştan aşağı kandı. Sonra bir anda Kartal önüme çıktı. Bağırsakları vücudundan aşağı sallanıyordu. Sonra bana doğru koştu. Çığlık attım.

Ama sonra fark ettim, rüyaymış.

Elimi yüzümü yıkamak için lavaboya gittim. Lavabonun öteki yanındaki kapı tuvalete açılıyordu. Tuvalete girmek için kapıyı açtım. İşimi halledip salona gittim. Hiç kimse yoktu. Ben de odama geri gittim. Yorganı hafif kenara çekip yatağımın içine yumuldum. Sonra uyudum.

Yazar;

Yorgunum...

BİLİNMEYEN YAZAR ARAŞTIRMASI || ARA VERİLDİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin