S̶a̶p̶ı̶k̶ Teacher • Ws ✓

✶twenty three

Ay fici beğeniyor musunuz ya beğenmiyormuşsunuz gibi geliyo🥺

Bölümle ve ya gidişatla ilgili düşüncelerinizi lütfen benimle paylaşmaktan cekinmeyinn🖤

Çünkü anlayamıyorum beğenip beğenmediğinizi😭😭

-

Wooyoung'dan

Bir haftadır okula gitmediğimden müdür ilk başta olmak üzere yeosnag, Jongho ve Seonghwa tarafından geldiğimden beri azarlanıyordum. Hwa ve jonho'nun olayları bilmemesi ne kadar üzerimde suçluluk yaratsa da şu an bunlar hakkında konuşmak isteyeceğim son şeydi. Erteleyebilirdim.

Okula geldiğimden beri San'nı bir kaç kez görmeme rağmen ne ben onunla konuşabilmiştim ne de o benimle konuşmak için adım atmıştı. Kantine geldiğimde gözüm onu arasa da görmemiştim. Genelde kantinde yunho ve Mingi ile birlikte olurdu halbuki.

Onu aramayı bırakıp jongo ve hwa'nın boş boş konuşmalarını dinledim.

"Neyse ben kaçar."

Seonghwa yemeğini almış gidecekken durdurdum. Hep birlikte yerdik yemeğimizi?

"Nereye?"

Jongho omuzuma omuzuyla dokundu.

"Joongisinin yanına."

Birde kaş göz işareti yapıyordu. Gelmediğim bir haftada neler olmuştu lan?

"Alt tarafı bir hafta gelmedim okula lan ne joong'u?"

"Sonra anlatırım. Jongho sende ağzını tut duyan olacak."

Etrafa bakıyordu bunu derken. Bilinmesinden korktuğu anlaşılıyordu.

"Vay amına koyayım bana en son söyleyin zaten.''

ikiside hiçbir olayımı bilmeden bunu söylemem komik tabi.

"Ortalıklarda yoksunuz Wooyoung bey nasıl ulaşacağımızı şaşırdık."

"Haklı."

"Tamam kes. Anlatırsın sonra."

Seonghwa onayladıktan sonra kantinin kapısında bekleyen hongjoong'un yanına gitti. Sonunda açılabilmiş ha?

Bizde yemeğimizi alıp kantinden çıkacaktık ki kantinde oturan Mingi ve yunho hoca beni çağırdı.

"Anlaşılan bugün yemeğimi yalnız yiyeceğim."

Dedi Jongho sırıtarak. Bizimle yemek istemediğini bu kadar belli edemezdi.

"Çok üzülmüş gibisin."

"Evet ağlamaya gidiyorum tuvalete."

Kısık Küfürümün ardından oturan iki hocamın yanına gittim. Yunho anlam veremdigim bakışlar atıyordu. Gözlerinin içi gülüyordu resmen bana bakarken?

"Buyrun hocam?"

"Gel otur."

Bir şey isteyecekler sanmıştım ama neden oturmamı istediler? Acaba san bir şeyler mi anlattı? Olabilir mi? Tereddütlü bakışlar atarken Mingi kolumdan tutup zorla çekip oturmamı sağladı.

"Korkma lan yemeyeceğiz."

En azından söylemesi içimi rahatlattı.

"Sana geçen çikolata borcum vardı hatırlıyor musun?"

"Evet?"

"Seni aradım aradım bulamadım bari yemek ısmarlayayım sana."

"Ne?"