Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
1.3'
•
"bekle."
tutunduğum kapı kulpunu bırakarak araba koltuğunda olduğum yerde kaldım,onunla yaptığımız hoş olmayan tartışma sonucu o da,bende o kadar kızgındık ki yol boyunca hiç konuşmamıştık. beni eve kadar bırakmakta ısrar etmeseydi,onunla gelmeyecektim. sokak ışığı arabanın camına yansıyarak etrafı aydınlatıyordu. "bu konuda konuşmayacak mısın?"
"sana güvenmiyorum Sukuna." bakışlarımı ondan kaçırıyordum. "neden her durumda ve her koşulda yalnızca kendi çıkarını gözeten bir adama güveneyim ki? bana yalan söylüyor olamaz mısın? amacın sadece mutlu olmamı engellemek olamaz mı?" soluklandım,kafam o kadar karışıktı ki cümleleri toparlayamıyordum.
"fare-"
"sen olsan sana güvenir miydin,Sukuna?"
sorduğum soru karşısında duraksadı,bakışları yanan sokak lambasına takılıp kaldı. bense sadece parmaklarımla oynuyor ve onun sorumu nasıl yanıtlayacağını düşünüyordum. ne o konuştu,ne de ben konuştum. uzun bir süre bu halde kaldıktan sonra,sonunda dudaklarını araladı. "sanmıyorum.. sanırım haklısın."
"sadece.. benden o kadar nefret ediyorsun ki,mutluluğuma engel olmaya çalışıyorsun. aptal yalanlarınla yalnızca küçük çocukları kandırırsın Sukuna. senin nasıl bir insan olduğunun farkındayım,bu sefer beni kandır-"
"o adamla mutlu musun?"
o anda,neden olduğunu anlayamadım ancak boğazıma bir yumru takıldı. bakışları hala benden uzakta,yanan sokak lambasındaydı ve ben bu soruyu nasıl yanıtlayacağımı bilmiyordum. ona gerçeği söylersem neler olurdu? ya da bu yalanı bozmazsam ve Satoru'ya yardım etmeye devam edersem o ne yapardı? hakkımızda ne düşünürdü? kalp atışlarım yavaşladı,ne yapmam gerektiğinden emin olamıyordum.
"pekala.." alçak bir ses tonuyla konuştuğunda,kırmızı gözleri doğrudan beni buldu. "eğer gerçekten mutluysan sana karışmayı denemeyeceğim. bu gün yaptığım şey yalnızca seni korumak amacıylaydı ancak eğer ki.. o adamla mutlu olduğunu söylüyorsan,gidebilirsin."
"ben.." bu anlamsız karın ağrısı nerden çıkmıştı? ya da onun karşısındayken neden hep bu duyguyu hissediyordum? duygularımı anlayamamak çok zordu ve ben bu durumla başa çıkamıyordum. "sadece seni korumak istedim."
ona inanmalı mıydım? aklımda tonlarca soru vardı ve bu sırada yanaklarımın ısındığını hissediyordum. "neden? benden sana inanmamı nasıl beklersin Sukuna? yaşadığımız onca şeyden sonra,bana yaptığın onca şeyden sonra sana inanmamı nasıl beklersin benden? hala atlatamadığım o kadar çok şey var ki,olanları unutup nasıl sana güvenebilirim? bana yaptığın onlarca şeyi hayatım boyunca unutabileceğimi sanmıyorum.. sen hatırlamıyor olabilirsin ama ben unutmadım."
