Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
1.0'
hikaye gojo x reader'a dönmeyecek,merak etmeyin!
..
"bunu neden yapıyoruz? anlayamıyorum,çok mantıksız."
Satoru kıkırdadı,okulun bahçe tarafında bulunan kapının aralığında,parmaklarımızı buluşturdu. nerdeyse heyecan duygusu beni boğuyordu. hayır,Satoru'ya karşı hoşlantı duygum yoktu tabi. yalnızca onlarca insanın,sınıf arkadaşlarımızın ve Sukuna'nın onun erkek arkadaşım olduğunu düşünecek olması,onunla okula beraber ve el ele yürüyecek olmamız karnıma anlamsız bir ağrı saplanmasına sebep oluyordu. yanlış bir duyguydu,bunu yapmamalıydım..
"mantıklı şekerim,neden mantıksız olsun? Ryomen Sukuna'ya yapılabilecek en yanlış şey,onun pervasızca oynadığı oyuncağını ondan almak ve ağlayıp sızlanmasını seyretmek olacaktır. Sukuna sana sandığından daha fazla önem veriyor fare,onun stres topusun ve bunun farkında olmalısın. ama merak etme,sahte erkek arkadaşın Gojo Satoru seni Sukuna'dan korurken,aynı zamanda ondan alacağı öcün planlarını yapacak. bu yalnızca başlangıç."
yutkundum,o sırada takıldığım tek bir nokta vardı. "bana fare deme Satoru,durum anlaşılacak.."
kıkırdadı,parmaklarıma sıkı sıkıya sarılıyorken okulun kapısından içeriye doğru adımladı. "kolay alışıyorsun.." mırıldandı. "Sukuna yanında seni koruyacak,onun oyun oynamasına müsaade etmeyecek bir adam olduğunu,aynı zamanda bu adamın en yakın arkadaşı olduğunu duyduğunda,aklını kaybedecek. güven bana,onu en yakından yalnızca ben tanıyorum."
"Sukuna'yı tanıdığını pek sanmıyorum." Sukuna'nın annesi ve babası,özel hayatı hakkında bana anlatmış olduğu hassas konuları aklımdan çıkaramıyordum. "onun sandığımızdan çok daha farklı bir insan olduğunu düşünüyorum ama şu anda sana güvenmekten başka bir şansım yok."
bu duruma hazırlıklıydım,sınıfımıza doğru adımladığımız sırada insanlar beni ve Satoru'yu seyrediyor,aralarında fısıldaşıp büyüyen bakışlarıyla muhtemelen bu duruma inanamayarak beni ve Satoru'yu yargılıyorlardı. aslında onlar haklılardı,neden beni onların karşısında utandırıp aşağılayan bir adamı erkek arkadaşım yapmıştım ki? aynı zamanda,Satoru ve ben çok alakasız olmalıydık. çok saçmaydı,bunu mantıksız bulmaları çok doğaldı.
sınıfa vardığımızda,meraklı bakışlar anında bizi buldu. bu durum yanaklarımın kızarmasına sebep olurken,dudaklarımın arasından sığ bir nefes kaçırdım. Satoru ve benim bakışlarım doğrudan en arka sıraya yayılmış,telefonunda muhtemelen oyun oynayan Sukuna'yı bulmuştu. sınıf tamamıyla sus pus olmuşken,Satoru kıkırdadı.
