ခက်နိမ့်နိမ့်လှေကားများပေါ်သို့နင်းသွားတာနဲ့သံဇကာလေးများကာထားပြီးအခန်းဖွဲ့ထားသည့်နေရာလေးထဲမှ
"ထယ်ယောင်းပြန်ရောက်ပြီလား"
"ဟုတ်ကဲ့Jin hyung"
"အလုပ်ရခဲ့လား"
"ဟုတ်ကဲ့ရခဲ့တယ်"
"ဒါဆိုငါတို့ထယ်ယောင်းကိုဂုဏ်ပြုတဲ့အနေနဲ့ညစာစားပွဲလုပ်ကြတာပေါ့"
"ဟမ်..မလို.."
"သွားသွား..ရေတွေစိုနေတဲ့အဝတ်တွေပြန်သွားလဲခဲ့..ငါတို့တူတူစျေးဝယ်ထွက်ကြမယ်"
ထယ်ယောင်းထီးဆောင်းပြီးလာခဲ့ပေမဲ့မိုးအနည်းငယ်စိုနေလေသည်။
"ဟုတ်ဟုတ်"
ထယ်ယောင်းသွားမယ်အလုပ်
"ထယ်ယောင်း"
Sjမှာသံဇကာလေးများကာထားသည့်ကောင်တာမှထွက်လာရင်းတစ်ခုခုကိုပစ်ပေးလိုက်လေသည်။
"သော့မယူဘဲ..အခန်းဘယ်လိုဖွင့်မလဲ"
"ဟီး..ဟုတ်သား"
"လဲစရာရှိတာလဲ ပြီးမြန်မြန်လာခဲ့"
"ဟုတ်ကဲ့Jin Hyung"
ထယ်ယောင်းလည်းခပ်သွက်သွက်မိမိအခန်းထဲသို့လျှောက်လှမ်းလာလေသည်။အခန်းတိုင်းကိုလည်းဖြတ်သွားပြမိမိအားကြောက်လန့်တကြားပြောခဲ့သည့်အမည်မသိလူအခန်းကိုလည်းကြည့်ရင်းဖျတ်လျှောက်လာလိုက်သည်။
ဆက်လျှောက်လာရင်းSuga hyungအခန်းရှေ့ရောက်တော့ကွန်ပြူတာမှတစ်ခုခုကိုသဲ ကြီးမဲကြီးရှာနေလေသည်။
'သူကအလုပ်မရှိဘူးလား'
ထယ်ယောင်းတစ်ယောက်ထိုသို့တွေ့ရင်းဆက်လျှောက်လာလေသည်။
ထို့နောက်Min Yoongi hyungအခန်းရှေ့အဖြတ်
"ဟိတ်"
တိုက်ဆိုင်စွာဘဲအခန်းတံခါးမှာခေါက်းထွက်လာရင်းထယ်ယောင်းကိုခေါ်လိုက်လေသည်။ထယ်ယောင်းလည်း
"ဗျာhyung"
"မနက်အစောကြီးဘယ်သွားတာလဲဟင်"
"အာ..ကျွန်တော်အလုပ်သွားရှာတာ"
YOU ARE READING
𝕽𝖔𝖔𝖒𝖒𝖆𝖙𝖊
Horror"ငါ့အခန်းဖော်ကထူးဆန်းတယ်!!" "အချစ်လေး~~အချစ်ကကိုယ်ဖန်တီးတဲ့ထဲမှာလက်ရာအမြောက်ဆုံးနဲ့အလှဆုံးပဲ" ဒီficက ကိုယ့်ကြည့်ဖူးတဲ့ရုပ်ရှင်ကိုအခြေခံပြီးရေးထားတာပါ။အနည်းငယ်ပဲဆင်တူမှာပါ။ "ငါ့အခန္းေဖာ္ကထူးဆန္းတယ္!!" "အခ်စ္ေလး~~အခ်စ္ကကိုယ္ဖန္တီးတဲ့ထဲမွာလက္ရာအေျမာက္ဆ...
