Yield to the Flames (ongoing)

CHAPTER 8

(WARNING: WET AREA AHEAD. Mangangati likod ng 17below, isinusumpa ko!)

I was deeply asleep, the haze of too many drinks pulling me into a dreamless void. The room was dark, and the only sound was the faint hum of the hotel's air conditioning. But then I felt it—something warm wrapped around me, firm and solid. An arm. I stirred slightly, not fully awake; my mind was foggy and confused.

"Babe . . ." rinig kong paos na bulong ng kung sinuman.

What's happening? I had no idea.

My thoughts were slow, sluggish, but the warmth was undeniable, a comforting presence in the darkness. His arm tightened around me, pulling me closer, and I felt a rush of heat, a wildfire igniting deep within me.

"Why are you here?" tanong niya pa sa malalim at masuyong tono.

May kung anong malambot na bagay ang naglakbay sa gilid ng tainga ko, paibaba sa aking balikat. Mabagal, mainit, at papatak-patak. Hindi ako mapakali, gayunman ay hindi ako makakilos dahil sa panghihina. Tanging hindi mapangalanang mga daing lamang ang napakakawalan ko.

His touch was a spark, and I could feel the burn rising, consuming. Confusion lingered, but so did something else—something raw and powerful.

Marahas akong napasinghap nang may mainit at magaspang na bagay na sumakop sa isa kong dibdib. Mabagal at mariin iyong pinipisil. Mas lalo pang nagwala ang sistema ko nang maramdaman ang pag-ikot ng kung anuman sa ibabaw niyon. Naglalaro, nanunukso.

"Please . . ." namamaos na daing ko.

Hindi ko maintindihan kung ano ang ipinapakiusap ko. Kung ano ang hinihingi ko. Nawawala ako sa sarili. Napupuno ng kakaibang init ang katawan ko na tumitigil sa aking puson. Gustong magwala, gustong kumawala.

Nananaginip ba ako?

"Ahhh!" Napaliyad ako nang nilukob ng init ang tuktok ng dibdib ko.

Hindi ko alam kung paanong nakahubad na ako ngayon. Damang-dama ko ang lamig na bumabalot sa aking katawan kahit pa sinusunog ang kalooban ko. May nakadagan sa akin. Mabigat ngunit nabibigyan pa rin ako ng espasyo para makahinga nang maayos.

Sinubukan kong buksan ang mga mata ko ngunit wala akong makita. Umiikot at umaalon ang paningin ko. Ang tangi ko lang naaaninag ay ang malabong pigura na nasa ibabaw ko. Abala siya sa pagsipsip at pagmasahe sa magkabila kong dibdib na naging dahilan upang matapon sa kung saan ang natitira kong katinuan.

"Ahh . . ." muli ko na namang daing nang maramdaman ang matigas na bagay na kumikiskis sa gitna ko, lalo niyong sinilab ang nag-aapoy kong kalooban. "Please . . . do something. I-I . . . can't take this anymore . . ." pagmamakaawa ko.

Pabaling-baling ang ulo ko sa nakababaliw na sensasyon. Naninigas ang dibdib ko, namamasa ang gitna ko, at sumasakit ang puson ko sa hindi maipaliwanag na dahilan. Gusto ko na talagang magwala. Para akong pinarurusahan sa mga oras na ito.

I felt him move, and the next thing that happened made my lips quiver. Mas lalo kong naramdaman sa gitna ko ang matigas na bagay, ngunit sa mga oras na ito ay balat sa balat. Hindi ko na kailangan pang hulaan kung ano iyon, may ideya na ako.

Napakislot ako nang sinimulan niya iyong ipasok. Wala sa sariling napabaon ang kuko ko sa likod niya kasabay ang pagliyad at pagmumura ko. Masakit. Para akong unti-unting winawasak sa bawat pagsusumubok niyang dumiin. Gusto ko siyang itulak, gusto ko biglang gumising sa panaginip na ito.

"Fvck . . ." I heard him murmur frustratingly. "This won't do. You're too tight; I need to loosen you a bit."

Hindi ko agad nasundan ang sinabi niya. Naroon man ang kaunting pagkabigo nang maramdaman ang paghiwalay niya sa akin ay hindi ko pa rin maiwasang makahinga nang maluwag. He's fvcking huge. Hindi ko man nakikita ay damang-dama ko naman iyon.