Bugünü gerçekten unutmayacaktım.Burakla sevgiliydik.Hala inanamıyordum. Platonik bir aşk yaşadığımı sanıyordum diye düşünürken telefonumun sesiyle irkildim .Arayan Berraktı .Buna cidden sevinmiştim çünkü sevincimi paylaşacak birini bulmuştum.Bu sefer içimde tutamazdım.Olanları em saf haliyle anlatacaktım.Telefonumu ikinci çalışında nihayet açtım ve meraba bile demeden"Berrak aramana çok sevindim.Burakla sevgiliyiz inanabiliyor musun."diye bağırdım en cırtlak sesimle.Berrağında aynı ses tonuyla sevinç çığlığı attığını duyunca kahkaha atmaya başladık.Uzunca bir kahkahadan sonra Berrak "Neler olduğunu anlatmayı düşünüyor musun !?Yoksa meraktan ölmemimi istersin?"dediğinde bunu demesini bekliyordum.Olanları Burağın yüzündeki mimiklerden cümle aralarındaki nefes sayısına kadar anlattım.Berrak uzunca bir çığlıktan sonra "İnanamıyorum çol romantikk!Ama sen o güzel söze karşılık sen sadece bende boş değilim mi dedin? Gerçekten katıksız odunsun!" dedi.Ah evet sadece bende boş değilim demiştim.Biraz ofladıktan sonra "Evet malesef !Biliyorsun konu aşk ve romantizm olunca kafam basmıyor "derken elimle kafama hafifçe vurdum.Tam Berrak bir şeyler söyleyecekti ki kapim hafifçe çalındı.Ardından annem tatlı sesiyle "Tatlım içeriye girebilir miyim?"dedi ben Berrağa telefonda veda ederken.Annem kapıyı aralayıp içeriye girdi ve yanıma oturdu."Bugünlerde bir haller var sende.Polyanna gibi dolanıyorsun etrafta.Yoksa benden saklayacak mısın?"dedi.Anneme söylesem kızmazdı ama yinede ilk defa böyle bir şeyi onunla paylaşacağım için tepkisin ne olacağını bilmiyordum.Derin bir nefesten sonra"Aslında uzun zamandır hoşlandığım biri var ve bugün sinemaya gittik.Oda benden hoşlanıyormuş ve bugünden itibaren sevgilim var "derken elimle yüzümü sakladım.Annem tatlı bir şekilde güldü ve elimi yüzümden indirdi."Tatlım senin adına gerçekten çok sevindim.Senin doğru bir karar vereceğini biliyorum.Umarım üzüleceğin bir şey yaşamazsın "dedi.Anneme gerçekten hayrandım.Nasıl bu kadar şevkatli olabiliyordu.Birazda olsa kızar sanmıştım ama söylediğimde kaşını bile çatmadı. Annem böyleri konuları hiç çekinmeden anlatabileceğimi söyleyip odamdan çıktı.Derin bir nefes aldım .Anneminde bilmesi beni çok rahatlatmıştı.Saate baktığımda çok şaşırdım .Neredeyse on bir olmuştu.Zaman ne kadar hızlı geçmişti öyle.Biraz ders çalışmam gerektiğini düşünüp matematik kitabımı açtım.Kaldığım yeri bulup çalışmaya başladım ama aklımdan Burağın söylediği sözler geldiği için aptal bir şekilde gülümsedim.Bir iki kez kafamdaki düşünceleri kovup ders çalışmaya çalıştım ama aklımdan Burak çıkmıyordu.En sonunda ders çalışamayacağımı anlayıp uyumaya karar verdim.Yatağıma geçip bugün olanları düşündüm.Gözlerim uykuya teslim olmaya başlamıştı ki telefonuma gelen mesajla tekrar açıldılar.Mesaj Buraktan gelmişti.Heyecanla mesaji açtım"Bugün için tekrar teşekkürler.Seni seviyorum.Senin kadar güzel geceler seninle olsun külkesi."yine sersem sersem gülümsüyordum.Bu mesajla uykum tamamen kaçmıştı.Külkedisi..Bana böyle seslenmesi çok hoşuma gitmişti.Aşkım, tatlım veya hayatım gibi hitap cümleri bana çok samimiyetsiz ve yapmacık geliyordu.Ne hayatım ne de kişiliğim benziyordu.Sadece geç kalmamam gerektiği için yapmıştı bu benzetmeyi ve gerçekten bunu Burağın ağzından duymak çok hoşuma gitmişti.Burağa ne yazmam gerektiğini uzunca düşündükten sonra beynimin yönlerdirdiği harfleri tuşlamaya başladım.Mesajımı sonlandırdığımda böyle güzel bir mesaj yazabildiğim için şaşırdım.Sanırım bundan sonra bütün işi beynime bırakacaktım."Asıl ben teşekkür ederim.Aylardır hayalini kurduğum sahneyi bana yaşattığın için sana minnettarım.Seni seviyorum" bir kez daha kontrol ettikten sonra gönder tuşuna bastım ve gözlerimi yumup uykunun yollarını gözledim.
Sabah gözüme vuran ışıkla uyandım.Esnemek için ağzımı o kadar açtımki yırtılacak sandım.Kahvaltidan önce sürekli gittiğim bana huzur veren tepeye gidecektim.Pencereyi açıp havanın sıcaklığını kontrol ettim.Havaya göre bir şeyler giyecektim.Çok soğuk olmadığı için tişörtümü giydim .Altınada kot rengi şortumu giymekte karar kıldım.Aynaya baktığımda sade ama şık gözüküyordum.Buna sevindim.Odamdan çıkıp annemin yanına mutfağa gittim.Odalarına girdiğimde annem oturuyordu.Babam ise görünürlerde yoktu.Babamı dün akşamda görmemiştim .Sanırım dün gece eve gelmemişti.Bu annemin uykusuzluktan şişen gözlerini açıklamasıydı.Anneme tam babam nerede diye soracaktım ki kapıdan içeri giren ve leş gibi alkol kokan babam sorumu ağzıma tıktı.Annem hızla kalktı ve babama yöneldi
"Madem eve gelmiyorsun bir haber ver .Akşamdan beri arıyorum açmıyorsun"dedi.Babam yine o meşhur ters bakışlarını takındı ve anneme yöneltti."Sanki keyfimizden gelmedik.İşim uzadı!" diye terslendi.Annem çok sinirlenmiş olacak ki sesini biraz yükseltti ve "Sabahlara kadar işin vardı da içmeye nasıl vakit buldun" der demez babam elini kaldırıp anneme doğru ilerledi.Anneme vurmasına izin veremezdim."Anneme vurmayı aklından bile geçirme"diye bağırdım avazım çıktığı kadar .Amacıma ulaşmıştım babam anneme vuramamıştı ama öfkesini benden çıkarmıştı.Yanağıma gelen bu ani ve şiddetli darbe gözümden akan bir damla yaşla buluştu."Senden nefret ediyorum" deyip kapıyı vurup çıktım annem arkamdan seslenirken.Yine rahatlamaya ihtiyacım vardı.Hızla çok sevdiğim tepeye doğru koştum.Tepeye vardığımda soluk soluğaydım ve hıçkırıklarla ağlıyordum.Birden telefonum çaldı.Yanıma aldığımın bile farkında değildim.Arayan Burakti bu halde onunla konuşamazdım.Meşgule aldım ama sürekli arıyordu.En sonunda dayanamayıp açtım ve ağlamaklı sesimle "efendim "dedim.Sesimin titremesinden anlamış olmalı ki "Ne oldu ? Neredesin" dedi panikle.İlk başta yerimi söylemedim ama ısrar edince söylemek zorunda kaldım.Çok geçmeden Burak yanıma geldi ve oturdu.Kafamı omzuna yasladım ve sessizce ağlamaya başladım.Hiç bir şey bilmesede "Hepsi geçecek ben her zaman yanındayım" deyip beni teselli etmeye başladı.
