Kendimi çok huzurlu hissediyordum.Bugün çok güzel geçmişti .Yaşadıklarımız neredeyse romantikti tabi yine benim berbat etmemle sonuçlandı.Acı sos olayını hatırlayıp kendi kendime kızdım ve ceza olarak kafama sert bir şekilde vurdum.Aslında o kadar sert vurmuştum ki gerçekten acımıştı.
Olanları anlatmak için neşeli olduğumu belli eden bir surat ifadesiyle annemin yanına gittim. Odaya kapıyı çalmadan daldım ve arkasını dönmüş kitap okuyan anneme sıkıca sarıldım .Annem doğal olarak bu polyanna hareketlerimden mutlu olduğumu anlamıştı. " Sanırım buluşma iyi gitti . " deyip yanağıma hafif bir öpücük kondurdu. Onaylar şekilde başımı sevinçle aşağı yukarı salladım . Olanları anlatmadan önce saçımın önüme gelip beni rahatsız etmemesi için kafamın tepesinden yaptığım o meşhur topuzumu yaptım.Evet artık kesintisiz olanları anlatabilirdim. Lunaparkta yaptıklarımızdan , Burağın beni elleriyle beslemesi ve benimde karşılık olarak bol acılı sosu Burağın ağzına tıkmama kadar herşeyi anlattım .Annem acı sos olayına biraz güldükten sonra " Her zaman ki Başaklığını yapmışsın tatlım .Bravo ! " deyip gururla beni alkışlarken kafamı yastığa gömdüm ve kıkırdadım . Annem "Bu arada sana bir iyi bir de kötü haberim var " dediğinde ilk hangi haberi seçmem gerektiğini düşünmeye başladım .Sanırım ilk kötü haberi duymak daha iyiydi çünkü mutlu olduktan sonra moralini bozmak tam bir saçmalık olurdu. Kötü haberle moralimi bozduktan sonra iyi haberle kendimi teselli etmek bana daha mantıklı gelirdi her zaman . Anneme bakıp " Sanırım ilk kötü haberi duymak istiyorum " dedim . Annem yanağımı okşayıp " Tatlım biliyorsun ikimiz bir karar aldık ve babanla konuşacağım için sana söz verdim." Anneme meraktan irileşen gözlerimle baktım ve annemin konuşmasını kesip "Anne vazgeçmiş olamazsın değil mi ? Lütfen vazgeçmediğini söyle !. " Annem kibarca tebessüm edip kafasını hayır manasında salladığında sanki üzerimden bin tonluk yük kaldırılmış gibi hissettim . Anneme meraklı bakışlarımdan fırlatarak konuşmaya devam etmesini sağladım." Baban sen yokken eve geldi .Geçen seneki gibi iş için üç aylığına yurt dışına gideceğini söyledi .Evde çok uzun süre kalmadığı için konuşamadım .Sanırım bu boşanma olayı biraz geçikecek ." Annem üç ay mı demişti. Şimdi okulun son haftasında olduğumuza göre babam tatilde burada olmayacaktı.Ben 11. sınıfa başladığımda eve gelecekti.Annemin kötü haberden kastı buysa saçmalıyordu.Zaten boşanma fikrini babamsız huzurlu bir hayat geçirmek için istemiştim.Üç ay babamsız sadece annemle kalmak bana harika gelecekti .Anneme sevinçten el çırparak karşılık verdim ve uzun bir çığlıktan sonra " Anne bana şaka yapıyor olmalısın .Bu gerçekten kötü haber mi ? Harika bir haber bu ! "deyip aptal sevinme dansıma başladım .Annem bana bir müddet güldükten sonra " Ben boşanma gecikeceği için üzülürsün sanmıştım ama üzülmemene sevindim tatlım." Annemin yanına oturarak "Babamsız üç aydan bahsediyoruz anne bundan iyi haber olamaz bence .Peki iyi haber ne " diye merakla sordum ." "Düşündüm ki okuldaki derslerin , evdeki ailevi sorunlar derken çok yoruldun ve yıprandın. Hazır okulda kapanacakken Mersine tatile mi gitsek ." Annem birgün içerisinde ancak bu kadar mutlu edebilirdi beni.Gerçekten çok yorulmuş hissediyordum ve dinlenmeye ihtiyacım vardı.Babamında olmadığını katarsak bu tatil bende harika bir etki yaratacaktı.Annemin boynuna sıkıca sarılıp "Anne harika bir fikir ! Buna çok sevindim ." dedim .Okulun kapanmasına iki gün kaldığı için aceleyle ayağa kalktım ve odama doğru koşarken "Valizimi hazırlamalıyım " diye bağırdım .Annem bu aceleme gülüp " Tamam tatlım.Bana ihtiyacın olursa odamdayım " diye karşılık verdi .
Odamın kapısı hızla açtım ve yatağımın altında duran valizimi çıkardıktan sonra dolabıma yöneldim.İlk aklımdan sadece bir iki kıyafet yeter diye düşünsemde valizimle tamamen işim bittiğinde yine tüm dolabımı valize taşıdığımı farkettim.Saate baktığımda 01:00 gösteriyordu .Bu demek oluyor ki dört saattir yazlık kıyafetlerimle savaştaydım.Yarın okul olduğunu hatırlayıp yatmam gerektiğini düşündüm .Yastığımı kafama koymamla uyumam bir olmuştu. Sanırım bugün heyecandan ve sevinçten vücudum yorgun düşmüştü .Haklı sayılırdı genelde babam yüzünden üzelecek olaylar yaşadığım için babamın yokluğunda yaşadığım mutlulukla afallamış olmalıydı.
