AŞK-I DERUN

7. Bölüm

Sizleri beklettim biliyorum. Ama beklediğinize değicektir eminim. Uzun bir bölüm oldu. Yazmam ve olay örgüsünü düşünmem de uzun sürdü. Umarım beğenirsiniz. Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum
Keyifli okumalar 🌸✋🏻

Şarkıyı dinleyerek okumanızı tavsiye ediyorum.

****

"Geçip oturasın şöyle."

Gonca hatun uzandığı yerden kalkmış ve onu bekleyen Aykız hatunun yanına geçip oturmuştu. Karşısında duran hatun ellerini sildi ve kazanın başına geçip büyük bir sopayla karıştırmaya başladı. Bir süre Gonca ve Aykız hatunu bekletti. Aykız hatun, Gonca hatuna dönmüş ve hatuna seslenmişti.

"Eee bir şey demeyecek misin bize Nene hatun?"

Hatun kazanın başından ayrılmış ve Gonca hatunun tam karşısına minderini koyup oturmuştu.

"De hele bana kimlerdensin sen?"

Gonca hatun, şüpheyle Aykız'a dönmüştü. Gerçeği söylemek istemiyordu. O yüzden aklına gelen ilk yalanı söyledi.

"Ben oba ahalisinden bir demircinin hatunuyum. Adım Aygül. Uzun vakittir nikahlıyız. Beyimden başka da kimsem yoktur."

Hatun yavaşça başını sallamış ve Aykız hatuna dönmüştü.

"Sizi kim gönderdi dedin sen?"

"Selvi hatun."

Hatun gülerek başını sallamış ve yanında duran şişelerle oynamaya başlamıştı. Her birini teker teker kontrol etmişti. Sanki Gonca'yı oyalar gibi bir hali vardı. Gonca bunu anlamış olsada ses etmek istemiyordu. Hakikatleri ne kadar geç duyarsa onun için o kadar iyi olucaktı. Hatun Gonca'ya döndü.

"Benim kelamlarım ağırdır hatun. Öyle her babayiğit kelamlarımı işitemez. Evvel benden hakikatleri işitmek istersen doğruyu konuşacan Gonca hatun."

Gonca hatun korkarak hatuna baktı. Tedirginliği daha da arttı.

"Ben insanı gözlerinden tanırım. Sen bey kızısın ve dahi bir bey hatunusun. Derdin bir evladının olmaması değil, üzerine kuma gelmesinden korkarsın sen."

Gonca hatun ne diyeceğini bilememiş boynunu eğmiş ve hatunu dinlemeye koyulmuştu. Aykız hatun bu kelamları işitmek istemezdi. Zira Gonca'nın üzülmesine dayanamazdı.

"Bu kelamları geç hatun. Sen hele bir sadete gel."

"Madem öyle istersin?" Hatun Gonca'nın yüzünü izlemiş ve karşısında ki hatunu yaralayacağını bile bile kelamlarını etmişti. "İmdiden beyine uygun bir hatun arayasın."

Gonca işittikleriyle hatuna dönmüştü. Gözleri dolmaya başladı.

"Yaradan seni kusurlu yaratmış. Bey kızı olman heç bir şeyi değiştirmez. Ne edersen et bir evlat sahibi olamayacan. Yaradan senin kaderine bebek pışpışlamayı layık görmemiş."

Gonca işittiği kelamla olduğu yerde kala kaldı. Hiç bir tepki veremedi. Yüreği sızlardı. Aykız hatundan destek alarak ayağa kalktı. Hatuna hiç bir kelam etmeden arkasına döndü. Mağaraya nasıl geldiyse öyle çıktı. Nefes alamaz hale gelmişti. Elini göğsüne bastırdı. Başını göğe kaldırdı. Akan gözyaşlarını durdurmadı. İlk defa acısını içinde yaşamak istemedi. Koşarak atına ilerledi. Tek seferde bindi. Hızlıca atını bilmediği yerlere doğru sürdü. Aykız hatun peşine zor yetişmişti. Uzun bir süre at üstünde ilerlediler.

Bir yamaca yaklaştıklarında atını hızla durdurdu Gonca. Eli göğsünde durdu ve hızlı hızlı soluk almaya çalıştı. Aldığı her nefes boğazına düğüm olur yüreğine batardı sanki. Yavaş adımlarla ilerlemeye başladı. İçinde biriktirdiği bütün acısıyla avazı çıktığı kadar bağırdı. Ayakları daha fazla onu taşıyamamış ve olduğu yere çökmüştü. Aykız arkasında durmuş onu izliyordu elinden hiç bir şey gelmiyordu.