AŞK-I DERUN

25. Bölüm Final

Hepinize merhaba. Uzun uzun bir aradan sonra tekrardan karşınızdayım. Ama bu sefer bir yanım buruk bir şekilde karşınızdayım. Evet başlıktanda okuduğunuz gibi final bölümümüzü okuyoruz.

Büyük uğraşlar sonucunda yazmış olduğum hikayemin son bölümünü sizlere atmış bulunmaktayım. Bu bölüm diğer bölümlerden daha da uzun oldu. Tek seferde atmak istedim çünkü. Ben bu bölümü ayrı bir beğendim. Umarım sizlerde beğenirsiniz. Hep beklediğiniz o bölümü sonunda yazdım ve sizlerle de paylaşıyorum. Biliyorum bir yanımız mutlulukla bir yanımız ise bir burukla okuycak ama olsun. Her güzel şeyin bir sonu olduğu gibi hikayemizinde bir sonu oldu.

İnşallah beğenirsiniz. Ve de bir nebze olsun aklınızda kurduğunuz sonu yazmışımdır inşallah. Sizleri çok seviyorum kendinize çok dikkat edin. Umarım hayatınız boyunca bütün iyilikler sizi bulur. Keyifli okumalar.

Son bir kez yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyor olacağım. 🌸💕

****

Gonca hatun yorgun bir halde odasına doğru ilerledi. Alaaddin beyin odada olduğunu ve kenarda bir şeyler ile uğraştığını gördü. Yanına doğru ilerledi. Alaaddin bey, hatununun geldiğini görünce doğrulmuş ve ona bakmaya başlamıştı. Gonca hatun gördüğü şeyle keyifle gülümsemiş ve şaşkınlıkla beyine bakmıştı.

"Ne vakit ettin bunu?"

Alaaddin beyde tıpkı hatunu gibi sevinçle gülümsemiş ve eliyle hatununa yaptığı eseri göstermişti. "Nasıl olmuş amma?"

Gonca hatun ellerini dudaklarından çekmiş ve dolabın kapaklarına dokunmuştu. Yaşlı gözlerle beyine döndü. Alaaddin beyin gülerek onu izlediğini gördü. Yanına doğru adımlamaya başladı. Alaaddin bey hatununun omzuna dokunmuş ve daha da kendine yaklaştırıp alnından öpmüştü. Gonca hatun başını beyinin göğsüne yaslamış ve evladı için hazırlanan dolaba bakmıştı. Gözyaşlarını silmiş ve gözlerini kapatmıştı.

"Çok güzel olmuş. Ellerine sağlık."

Alaaddin bey hatununu biraz daha göğsüne yaslamış ve sıkı sıkı sarılmıştı. "Her şey bizim için. Bizim mutluluğumuz için. Sana söz bundan böyle huzurumuzu bozan, sevincimize gölge düşüren hiç bir şey yaşamıycaz. Sen, ben ve evladımız en güzel şekilde yaşıycaz bütün mutluluklarımızı."

Gonca hatun yaşlı gözlerle başını beyinin göğsünden kaldırmış ve gözlerine bakmaya başlamıştı. Elini yavaşça beyinin sakallarına doğru uzatmış ve okşamaya başlamıştı. Gülerek beyini izlemeye başladı.

"Teşekkür ederim. Beni böylesine sevdiğin için, her şeye rağmen bana bu mutluluğu yaşattığın için, her şeyim olduğun ve beni en değerlin yaptığın için."

Alaaddin bey, hatununun bu sözlerine daha fazla dayanamamış ve usulca dudaklarını öpmüştü. Gonca hatunda büyük bir aşkla beyine karşılık veriyordu. Birbirlerinden ayrıldıklarında Alaaddin bey yüzüne çapkın bir gülümseme yerleştirmiş ve hatununa bakmıştı. Gonca hatun bir şeyler olduğunu anlamıştı. Kaşları çatık ama gülümsemeyle karışık bir bakış attı beyine.

"Ne oldu?"

Alaaddin bey hatununun beline ellerini yerleştirmiş ve dudaklarına bakmaya başlamıştı. Hafif bir şekilde başını yatağı gösterircesine eğmiş ve hatununa bakmıştı.

"Uzun vakit oldu, özlemedin mi diyorum beyini?"

Gonca hatun göstermiş olduğu yatakla beyinin ne ima ettiğini anlamış ve teessüf edercesine beyine bakmaya başladı. Yavaşça beyinden uzaklaşmaya çalıştı.