AŞK-I DERUN

23. Bölüm

Hepinize merhaba arkadaşlar. Uzun zaman oldu bölüm yazamadım ve atamadım. Bu yüzden özür dilerim. Bu bölüm kısa tutmak zorunda kaldım. Çünkü bir işte çalışıyorum ve hem iş hemde yazmak zor oluyor. Ama yinede sizi bölümsüz bırakmak istemedim ve şimdi yazıp attım. Bir kaç gün sonra yeni bölüm gelir. Ama bu sefer araya çok fazla mesafe koymam. Yani inşaallah lsmslleslsls

Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum. Keyifli okumalar canlarım 🌸💕 Kendinize çok iyi bakın. Bir sonraki bölümde görüşmek üzere🍭✋🏻

***

İlbilge hatun hızla kendini Alaaddin beye itince hançer birine saplandı.

Sesi işiten Gonca hatun ağlayarak bağırmaya başladı. "ALAADDİN!"

Göktuğ bey de kardeşi için korkmuştu. "İLBİLGE!"

İlbilge hatun ve Alaaddin bey aralarında duran hançere ve sonrada birbirlerine bakmıştı. İkiside aynı anda nefeslerini vermiş ve birbirlerine bakmışlardı.

Gonca hatun korkarak bir beyine birde İlbilge hatuna baktı. Göktuğ beyde şaşkınlıkla Gonca hatunun yanına gitmiş ve gitmemesi için tutmuştu.

İlbilge hatun ve Alaaddin bey kısa bir süre birbirlerine baktıktan sonra ayrılan İlbilge hatun olmuştu. Ağlayarak Alaaddin beye baktı.

Gonca hatun yarası olmayan İlbilge hatuna baktı. Korktuğu şey başına geldi. Alaaddin beye baktığında eli hançerin üzerinde kanlı göğsüne bakıyordu. Gonca hatun hızla Göktuğ beyi itmiş ve koşarak Alaaddin beyin yanına ilerlemişti.

"Alaaddin!"

İlbilge hatun şaşkınca karşısında yere düşen Alaaddin beye bakıyordu. Göktuğ bey kardeşinin yanına geçmiş ve kolundan tutarak hızla ahırın arka kapısına götürmeye çalışmıştı. Ama İlbilge hatun hiç kıpırdamadan yere düşen Alaaddin beye ve başında duran Gonca hatuna bakıyordu. Göktuğ bey kardeşini sarsmış ve ona bakmıştı.

"Haydi İlbilge, yürü!"

Göktuğ bey ve İlbilge hatun ahırın arka kapsından çıkıp uzaklaşmışlardı. Gonca hatun, Alaaddin beyin yüzünü okşamaya başlamıştı.

"Alaaddin!"

Ağlayarak beyine baktı. Kapıya doğru döndü ve bağırdı. "Yardım edin! Bala ana, yardım edin ana."

Kapıda bir hareketlilik olduğunu farkettiğinde beyine döndü. Alaaddin bey hatununun ellerini tutmuş ve yaşlı gözlerle ona bakmıştı. Zar zor konuşmaya çalışmıştı.

"Korkma, eyiyim."

Gonca hatun ağlayarak kemerinden mendili çıkarmış ve Alaaddin beyin yarasına bastırmıştı. Beyine baktı. "Alaaddin, sakın gözlerini kapama tamam mı? Sakın beni yalnız bırakma."

Alaaddin bey hatununa gülümsemiş ve yüzünü izlemeye başlamıştı. Gonca hatun başını tekrardan kaldırdığında kapının önünde alpları ve de Bala hatunu gördü. Alplar sedyeyi Alaaddin beyin yanına yerleştirirken Bala hatun hızla oğlunun yanına çökmüş ve yarasına bakmıştı.

"Oğlum!"

Alaaddin bey gözlerini kapatmamak için zor duruyordu. Ama daha fazla dayanacak gücü kalmamıştı. Hatunu korkmasın diye gözlerini kapatmak istemezdi. Onu esir alan uyku gözlerini kapatmasına yetti. Gonca hatun her ne kadar uyumaması için yüzüne vurmuş olsada Alaaddin bey gözlerini kapatmıştı bile. Bala hatun güçlü durmaya çalışıp, acısını içine gömüp evladının yarasıyla ilgilenirken Gonca hatun bu acıya dayanamayıp hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlamıştı.