16 yıl önce ki Çağlayan krallığı:
Ateş Varisi ve Su varisi olan ikiz kız çocuğu doğurdu.
Ve aynı zamanda 16 yıl önce karabey krallığı:
Ateş Kralı ve Su Kralı olan ikiz erkek çocuğu doğurdu.
Hepsi farklı farklı güçlere sahip ve evrenin en güçlü dör...
Kardeşimin beşiğinin önünde, kardeşimi izliyordum. Annem markete gitmişti ve bana kardeşime bakmamı söylemişti. Mışıl mışıl uyuyordu. Elimi çenemin altına koyarak onu daha dikkatli izledim. Daha on bir aylıktı. Annem bir kardeşin olucak deyince ne kadar da mutlu olmuştum.
Babam beni sevmiyordu ama kardeşimi seviyordu. Ona gerçekten bir baba gibi davranıyordu. Bana hiç öyle davranmamıştı.
Onu kucağına alıyordu, uyurken onu izliyordu, ağladığı zaman onun da gözleri doluyordu, güldüğünde o da gülüyordu... Bana hiç böyle davranmamıştı. Beni umursamıyordu.
Annem öyle değildi ama o hem beni hem kardeşime de aynı davranıyordu. Canım çikolata çektiği için markete gitmişti. Beni babam aksine umursuyordu.
Elimdeki oyuncak ayımı onun beşiğine koydum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu oyuncak ayıyı da annem almıştı. Girdiğimiz oyuncak mağazasında çok beğenmiştim, annem beğendiğimi fark edince satın almıştı. O günden beri oyuncak ayıyı yanımdan hiç ayırmıyordum.
Dış kapının sesini duyunca annemin geldiğini düşünmüştüm. Onun yanına gitmek için arkamı döndüğümde uzun bir bedene çarptım. Kafamı kaldırdığımda annemi değil babamın geldiğini gördüm. Fısıltıyla "Baba." dedim ama o beni umursamadan kardeşimin yanına gitti. Onu kucağını alacağını zannettim ama umursamadan dolaptan kıyafet çıkarıp giyinmeye başladı.
1.80'e yakın boyu vardı. Gözleri benim gözlerim gibi elaydı. Kısa saçları vardı. 38 yaşındaydı. Annemle 13 sene önce evlenmişlerdi. Annem de 36 yaşındaydı.
Bana doğru döndü. Gözleri kıpkırmızıydı. Ruhsuzdu. Bana bakışları hep sertti ama şimdi öyle değildi. O kadar ruhsuz bakıyordu ki...
Bana doğru adım atmaya başladı. Yavaş bir şekilde yutkundum. Babam iğrenç kokuyordu. Koku yüzünden yüzümü buruşturdum. Bir anda kolumu sertçe kavradı ve odanın kapısına doğru hızlıca yürüttü. Sürükledi desek daha doğru olurdu çünkü hızlıca çektiği anda yeri boylamıştım.
Kapının dışına doğru beni sertçe atınca yere düştüm. Kapıyı sert bir şekilde kapattı. Kapının sert sesiyle birlikte irkildim. Boş boş kapıya bakıyordum. Yaklaşık on dakika boyunca kapıya baktım. Bir kez daha dış kapı sesi duydum fakat bakışlarımı kapıdan ayıramadım. Yürüme sesleri geldi ve biri önüme doğru çöktü. Bakışlarım çöken kişiyi döndürünce annem olduğunu anladım. "Defne, burada oturarak ne yapıyorsun?" diye sordu.
Ona cevap vermek için ağzımı açmıştım ki bu sefer annemlerin kapısı açıldı. Annemin bakışları kapıya dönünce kaşları kalktı. "Ne zaman geldin?" diye sordu. Babam hiç bir cevap vermedi. "Osman sana soruyorum, sana. Cevap versene."
