Celine's Pov
It's been a week since I knew that I was pregnant. My legs are fully healed. It doesn't feel numb anymore.
It takes me a lot of time to fully accept my situation right now. But it's not about me, being pregnant. I do understand now that my baby inside me is a blessing from above.
'It's about my life with them'.
Hindi ko kase masisigurado na mabibigyan ko ang anak ko ng magandang kinabukasan kung sakali man na ilayo ko siya sa kanila. Wala akong kakayahan para masuportahan siya sa mga magiging pangangailangan niya.
I don't want to be selfish, I want my child to have a better life. At hindi ko 'yon maibibigay sa kanya kung ilalayo ko siya sa mga pinsan ko.
I didn't even had the chance to pursue my dreams. How could I gave my child a better future that he/she deserves?
I deeply sighed with that thought. Mas lalo akong nakaramdam ng lungkot dahil sa naisip ko. It means that I will never have my freedom anymore. Tuluyan na akong nakatali sa kanila. Walang takas, walang kalayaan.
“Come with me,” napalingon ako kay Thelonious na biglang sumulpot sa kwarto. Galing siya sa labas.
Walang tanong na sumunod ako sa sinabi niya at hinayaan siyang alalayan ako pababa sa hagdan.
“Xavier has something to tell you”, I look at him with curiousity but he just shrugged his shoulder.
“Hindi ko rin alam kung ano”.
Nang makababa ay nakita namin ang dalawa na nasa hapagkainan. Kapwa sila seryoso at tila ba napakaimportante ng pinag-uusapan.
When they noticed that we're here, Xavier signaled us to sat with them. Maging sa pag-upo ay todo alalay pa rin sa akin si Thelonious. Para tuloy akong maysakit nito dahil sa ginagawa niya. For pete's sake, buntis lang ako pero hindi ako baldado!
“How are you? May masakit ba sayo?” Tanging iling lang ang nagawa ko sa tanong ni Xavier. Until now ay nakakaramdam pa rin ako ng pagkailang dahil sa nangyari. Naalala ko pa rin kase ang mga salitang binitawan niya noong araw na iyon.
“Good,” napasulyap ako sa labi niya nang uminom siya ng tubig matapos niyang sabihin iyon. Nangintab kase iyon at parang nagmukhang malambot nang mabasa.
Lihim na kinurot ko ang hita ko nang makabawi ako mula sa pagkakatitig sa labi niya. I even saw how he bit his lower lip to suppressed his smirk.
Napaiwas tuloy ako ng tingin at lihim na kinastigo ang sarili. Nawala lang ang hiyang nararamdaman ko nang dahan-dahang gumapang ang kamay ng katabi ko sa hita ko.
My forehead creased when Thelonious playful hand gently pressed my left leg. Maya-maya ay tila pa may ginuguhit siya rito na parang bilog at paulit-ulit niyang ginagawa iyon.
Nakaramdam ako ng inis at marahas na tinanggal ang kamay niya at sinamaan siya ng tingin. He just plastered a devilish smirk and continued what he's doing.
Mukhang napansin naman ni Tyler ang pagkairita ko at sinamaan ng tingin ang pinsan niya. Tumigil din naman agad ito nang makitang masama ang tingin sa kanya ng isa.
“Tsk,” mahinang asik ni Thelonious.
'Maniac'
“Celine, don't you want here?” Xavier got my attention when I heard what he said. Parang biglang naging attentive ang tenga ko at tila ba nagustuhan ang tanong niyang iyon.
“A-anong ibig mong s-sabihin?” Bakit niya natanong ang bagay na 'yon? Papalayain na ba nila ako?
“I'm asking you if you don't want to be here. It's just a simple 'yes' or 'no'.” Does he still need to ask me that? Eh in the first place, I never wanted to be here. Napunta lang naman ako rito dahil kinidnap nila ako. Hindi ba obvious kung anong magiging sagot ko?
“Yes,” I immediately answered. “I don't want to be here. I wanted to go home. Please bring me back to my family.” I almost pleaded.
Nag-igting ang panga ni Xavier sa sinabi ko.
”Yes we will leave here, but you will never go back to your family anymore. Sa amin ka na Celine, pag-aari ka na namin. Aalis lang pero walang babalik.” Matigas na sambit niya.
Napayuko ako sa narinig mula sa kanya. Ang lumukob na pag-asa sa akin ay bigla na lamang nawala.
“Kung ganun lang din pala ay huwag na lang.” Mabigat sa loob na ani ko. ”It's just the same, wala pa rin akong kalayaan. Lugar lang ang mababago, pero hindi ang sitwasyon ko.” Naiiyak na dagdag ko pa.
“Babe, it's not what you think. We will give you the freedom that you want. Just don't try to escape from us.”
Biglang nabuhay ang dugo ko dahil sa sinabi ni Tyler.
”Talaga??” Hindi makapaniwalang tanong ko. Nang tumango siya ay napangiti ako. Parang gusto kong tumalon sa tuwa ngunit naalala kong buntis pala ako.
“Just....just behave, Celine.” Parang nahihirapan pang sambit ni Xavier. Mabilis akong tumango at tinaas pa ang kanang kamay ko na tila ba nanunumpa.
“Cute,” Nakangiting turan ni Thelonious na katabi ko at umakbay pa sa akin. Nainis naman ako sa pagkakadikit ng braso niya sa katawan ko at agad na inalis iyon.
“Ambaho mo!” Naiinis na asik ko sa kanya. Gulat naman siyang napalayo sa akin at pasimpleng inamoy ang sarili niya.
“Hindi naman. Kaliligo ko lang kanina.” Pagkontra niya sa sinabi ko.
“Mabaho ka!” Mas lalong nagasumot ang mukha niya. Rinig ko pa ang mahinang paghalakhak ni Tyler na kaharap namin sa mesa. Si Xavier naman ay seryoso lang.
Umabot pa sa pandinig ko ang mahinang pagmumura ni Thelonious at mukhang masama ang loob sa sinabi ko.
“I can't believe you, among us three ay ako ang palaging naliligo. I even took a shower before I go to bed. Tapos sasabihan mo pa akong mabaho? Kung isa sa kanila matatanggap ko pa, pero ako? Damn baby, papacheck-up na kita.”
“Tarantado!” Mura sa kanya ng dalawang pinsan na sinagot niya lang gamit ang pagtaas ng gitnang daliri.
“See? They're guilty baby.”
Hindi ko na lang siya pinansin at kumain na lang ng mga nakalagay sa lamesa.
Akma pa sana siyang lalapit sa akin nang bumusangot ako kaya hindi niya na itinuloy.
I'm not overreacting, hindi ko lang gusto ang matapang na pabango na gamit niya. Masyadong masakit sa ilong at parang nahihilo ako kapag naaamoy ko.
“Please Thelonious, stay away from me. Ayoko ng amoy mo at nahihilo ako.”
Laglag ang panga niyang napatingin sa akin. Madrama pa siyang napahawak sa dibdib niya na tila ba sobra talagang nasaktan sa sinabi ko.
“You just hurt my feelings, baby. I'm done here. Huwag mo na akong uutusan na bumili ng mga cravings mo, tutal you want me to stay away from you. Diyan ka magpabili sa dalawa, tutal mababango naman sila.”
Napatingin ako sa dalawang kaharap ko nang magtawanan sila matapos umalis ng isa.
'Seryoso ba si Thelonious? Siya kase ang gusto kong bumibili ng mga cravings ko eh.' Naluluhang sambit ko sa sarili.
BINABASA MO ANG
FORBIDDEN OBSESSION
RomanceCeline Medaliana Sequija is an 18 years old girl who happens to be kidnapped by her 3 obsessed cousins. Makakatakas pa kaya siya o tuluyan nang makukulong sa lugar kung saan siya pinagdalhan ng mga ito? *** DATE STARTED: 03/26/24 DATE ENDED: ~~~~~~