FORBIDDEN OBSESSION

Chapter 11

Thelonious Pov

Kanina pa ako naiinis! It's been an hour but still there's no progress. Wala man lang kaming makita ni isang bakas ni Celine. Humanda talaga siya kapag nahuli namin siya! We already warned her about escaping but she's so hardheaded. Talagang tumakas pa siya!

Mas maganda siguro kung pinosas na lang namin siya sa kama. Ang problema nga lang ay si Tyler, masyadong malambot ang puso niya pagdating kay Celine. Minsan may pagkauto-uto rin talaga siya.

My phone beep all of a sudden. Napangisi ako nang may maalala. Damn! Bakit ngayon ko lang naalala? I forgot na may nilagay pala akong special device na makakadetect kung nasaan si Celine.

It is a very rare and advance device na ginagamit sa organization na kinabibilangan namin. Pwede mo 'tong ikabit sa kahit na anumang parte ng katawan ng target mo without them knowing dahil napakaliit lang nito at hindi basta-bastang makikita unless gagamitan mo ng microscope. (eme² lang iyan)

By using that device, you could be able to detect the location of your target. When I say target, the one who has that device attach with their bodies.

Syempre, it is connected with the devices na napili mo. It's either your cellphone, laptop, computer and any available devices na pagmamay-ari mo.

As for me, mas pinili ko sa cellphone ko dahil iyon naman ang palagi kong dinadala wherever I go. The reason why my phone beep is that, my target was nearly getting out of the perimeter embedded with the device.

It means, medyo malayo na rin kung nasaan si Celine. Damn! As I saw the green dot slowly moving, alam kong naglalakad lang siya. Mukhang tama ang daan na tinahak namin. We're on the right path while Xavier was on the left.

Kasama ko nga pala si Tyler. Ewan ko kung bakit dito sumama eh ang sabi naman ni Xavier ay maghiwalay. Mukhang naalog ata ang utak dahil sa pagsuntok sa kanya.

“Why are you smirking?” He curiously asked me. Umismid lang ako sa tanong niya.

“Shut up and just follow me.” Asik ko. Naiinis pa rin ako sa ginawa niya. Kung hindi lang siya sinuntok ni Xavier ay ako na ang susuntok sa kanya.

Tinawag ko ang isang tauhan namin. I look at my phone. Nakalagay dito ang pangalan ng lugar kung nasaan si Celine.

“Sabihan mo ang ibang kasamahan mo na nandoon ngayon. Tell them to go exactly with that part. Nandoon si Celine. Remember, don't ever touch her. Bantayan lang, kami na ang kukuha sa kanya.” Mahabang paliwanag ko habang pinapakita sa kanya ang cellphone.

“Copy, Sir!" Sumaludo pa ito bago umalis.

Napasulyap ako kay Tyler na mukhang malalim ang iniisip.

“What's with your thought?” Tanong ko sa kanya. Nang marinig ang sinabi ko ay lumingon siya sa akin. Malamlam ang mga mata.

“If ever that we found her, please don't hurt her.” Malungkot na saad niya at nag-iwas ng tingin.

“Huwag mo sabihin sakin 'yan. You should tell that to Xavier.” Mabilis na sagot ko sa kanya. But I don't think if he can change Xavier's mind by just telling that.

“Let's go.” Pag-aya ko sa kanya na agad naman niyang sinunod. Kinuha ko ang susi sa isang tauhan bago tinungo ang sasakyan.

Hinintay ko pang makapasok si Tyler bago ko inistart ang makina.

“She should bear with the consequences of her actions. Kung hindi lang siya tumakas ay hindi magagalit ng sobra si Xavier.” We can't defy Xavier's decision. That's all I can say.

“The heck! Why the fuck are you crying??" Gulat na bulalas ko nang makita siyang umiiyak.

“It's my fault. Kung hindi ko lang sana siya nilabas. Hindi sana mangyayari 'to." Umiiyak na sambit niya.