8. Bölüm

155 11 0
                                    

Derin bana anne demişti. Hayatımda ağzıma almadığım kelimeyi canım pahasına sevdiğim meleğimden duymak garip hissettirmişti. O anı ses kaydına almak istedim. Videoya çekmek istedim, ama o anın heyecanıyla aklıma bile gelmemişti.

"Annem, bebeğim beni ne kadar mutlu ettiğini bilemezsin." Diyip sıkı sıkı sarıldım minik kızıma.

Sahile vardığımızda Derin ile beraber arabadan indik. Derin'in yavaş adımlarına ayak uydurarak bir banka oturduk. Hava da tatlı bir rüzgar vardı. Saçlarımın ufak ufak uçuştuğunu hissettim. Derin bir anda ayağa kalkıp yürümeye başladı. Onunla beraber Sahil kenarında yavaş yavaş adımlarla sahili turlamaya başladık.Suların kayalıklara her vuruşunda Derin şaşırıp gülüyordu.

Araba'ya binip eve doğru yola çıktık. Sahilde yapılacak çok bir şey olmadığı için erken eve gelmek zorunda kaldık. Zaten fazla mesafe yoktu. Eve vardığımız da arabayı arka kapıdan içeri soktum ve garaja ilerledim. Garaj kapısı kapalıydı. Araba'nın el frenini çekip arabadan indim. Garaj'ın yan tarafta olan açma kapama düğmesine bastım, ve kapı açıldı.

Araba'ya tekrar binip içeriye park ettim. Camları kapattım ve indim. Arka kapıyı açıp Derin'in kendi kendine inme çabasını izledim. İnmeyi başarınca kapıyı kapattım ve arabayı kilitledim.

Evin önüne doğru gelince saçları sarıya boyalı bir kadın kapıyı çalıyordu.

"Buyrun hanım efendi kime bakmıştınız?" diyerek sordum.

"Bora'ya bakmıştım. İçeride mi?"dedi

"Maalesef bir bilgim yok. Gördüğünüz üzere dışarıdan geldim."dedim ve kapıyı anahtarla açıp içeriye girdim.

Bora tam o sırada üst kattan iniyordu.

"Bora bir kadın geldi seni soruyor."dedim. Anlık bir şaşırdı, ve kapıya doğru ilerledi.
Bende Derin'i salona yere oturttum ve televizyon'dan reklam açtım.

Bora'nın yanına geldiğimde sinirli görünüyordu.

"Aslı 2 yıldır neredeydin?! Paran bitti herhalde. Derdin ne benimle!' dedi bir anda.

"Kızımı almaya geldim Bora seninle şimdilik bir derdim yok. Bakıyorum da yerimi hemen biriyle doldurmuşsun."dedi isminin Aslı olduğunu öğrendiğim kadın.

Cümle de ki biri ben mi oluyordum.

Kadına baktığımda bana iğrenerek bakıyordu. Daha fazla katlanamadım.

"Lütfen ilk defa karşılaştığınız birine böyle iğrenç bir itham da bulunamazsınız." Dedim bir anda kadına.

Güldü.

Hemde alayla güldü.

"İstediğim kişiye istediğim ithamı yaparım. Senin tipinden belli zaten nasıl biri olduğun." Dedi gülerek.

"Hadi ya nasıl biriymişim ben? Söyle de bende bileyim." Dedim. Aşırı gıcığıma gitmişti Aslı. Biraz daha ileri giderse elimden bir kaza çıkmasından korkuyordum.

"Annesi'nin olduğu bir kıza anne olabiliceğini düşünen bir aptalsın."dedi. Tam konuşacakken Bora eliyle durdurdu. Aslı'nın bakışları Bora'nın eline döndü ve sinirli bir sesle, "Vay vay vay sevgilini korumalar falan hayırdır size ya?"

Bora gözlerini kısarak bana uzattığı elini yumruk yaptı, Derin'in ağlama sesleri artarken Derin'i kucağıma aldım tam gidecekken Aslı durdursa da ona omuz atarak Derin'i dışarı çıkardım.

Dışarı çıkınca içerden gelen sesler yükseldi dinlemek için kapıya doğru yaklaştım "Sen nasıl çocuğunu, benim çocuğumu bu aptala emanet ediyorsun! Ne yapıyorsun sen?" Demişti yüksek sesle. Derin Aslı'nın bağırışlarından korkarak benim göğsüme yatırmıştı kafasını, bende hafif hafif sallayarak sakinleştirmeye çalıştım. Bir anda bir çarpma sesi geldi ve ardından Bora konuştu "Dua et kızımın annesisin yoksa seni şuan da şu dakika da öldürürdüm. Sevdiğim kadın hakkında bir daha ileri geri konuşursan sonuçlarına katlanmak zorunda kalırsın. Ki zaten bunca zaman sonra kızına sahip çıkmak için geldiysen avucunu yalarsın!"

NERAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin