Lina o gün sabaha kadar yatağında olanları düşünmüştü. Her gün cıvıl cıvıl okula gelen,hayatı ne olursa olsun sevmeye çalışan bir kız şimdi sanki dünyanın bütün karanlığını içine çekmişti. Bu karanlığın içinde Bora'da vardı. Onu düşündükçe kalbi acıyor,nefesi kesiliyordu.
Bora onu başka birine dönüştürmüştü. Artık hayattan zevk almayan,kanatları kopmuş bir melekti sanki.
...
Bora;o da düşünüyordu. Hayatı çok seven,bıcır bıcır bir kız şimdi ne haldeydi. Lina'yı bu hale getiren kendisiydi. Bunu o da biliyordu. O Lina'ya her kötü davrandığında sanki Lina ona daha iyi davranıyordu. Ama Bora bunu anlayamamıştı. Çünkü gözünü hırs bürümüştü.
...
Lina servise binmiş ve yerine oturmuştu. Bora her sabah gözgöze gelmeye çalıştığı Lina'ya bakmıştı. Yorgun görmüştü onu. Hemen yanına oturmaya karar verdi.
"Lina"
Lina bırak cevap vermeyi Bora'nın yüzüne bile bakmıyordu.
"Hey Lina"
"Of siktir git Bora"
"İyi misin?"
"Mükemmelim Bora"
"Seni kırdıysam özür dilerim"
"Bora cidden siktir git"
"Lina dinle beni bi"
"Dinlemicem defol git"
"Ama Lina önemli. Cidden"
"Tamam anlat"
"Şey ben -bunca şeyden sonra bi tık saçma kaçıcak ama- arkadaş olalım mı diyecektim"
"Dalga geçiyosun heralde"
"Yo geçmiyorum dalga falan"
"Ne arkadaşı ya. Salak mısın sen?"
"Normal arkadaş işte. Ama NORMAL. Altını çizerim"
"Sen harbiden salaksın Bora"
"Lina lütfen ya. Bir şans versen"
"Ne şansı Bora? Ne saçmalıyosun sen?"
"Lütfen Lina. Lütfen"
"Bu kadar şeyden sonra birde hiçbir şey olmamış gibi arkadaş olmamızı mı bekliyosun amk?"
"Tamam Lina uzatmayalım artık. Bitsin bu çocukça tavırlar. Bitsin artık. Nefret etme benden Lina. Lütfen"
"Neyini uzatmayalım ya. Ne diyon aq? Bu yaşadıklarımız,yaşattıkların normal değil Bora farkında mısın?"
"Tamam kabul ediyorum. Yaptıklarım normal şeyler değil ama sende yaptın. Yapmadın mı Lina? Yaptık ikimizde bir hata. Şimdi affetme zamanı. Ha affet beni Lina nolur"
"Hayır Bora ne affetmesi? Siktir git hayatımdan artık"
"Gitmicem Lina kes şunu artık. Sürekli git deme bana"
"İyi sen gitme ben giderim"
Diyerek ayağa kalkan Lina elini tutan Bora'nın ellerini hissetmişti.
"Lina dur lütfen gitme"
"Bırak elimi Bora"
...
Bora pes etmeyecekti. Bu işin peşini bırakmakta pek gözü yoktu. Şansını tekrar denemek için Lina'nın yanına gidiyordu.
Lina kantindeydi. Ama bir dakika yanında biri daha vardı. Ah tabiki de tahmin etmeliydi. Atlas.
Bir saniye bile Lina'nın yanından ayrılmıyordu. Onların yanındaki masa boştu. Bora oraya oturmaya karar vermişti.
