"Lina ben"
Sustu. Bir süre öylece bekledi. Söyleyemedi. Belki de doğru zaman değildi. Ama artık söylemeliydi. Atmalıydı şu laneti içinden.
"Söyleyene Bora"
"Iıı Lina ben ş-şey"
"Evet sen?"
"Lina ben galiba senden ho-"
Tam o sırada Ege girmişti sınıfa.
"Aa pardon çok pardon. Ben çıkıyım. Siz devam edin"
Deyip kapıyı kapatmıştı. Bora'nın tüm cesareti bir anda gitmişti. Söyleyemedi.
"Hadi söylesene Bora"
"Boşver Lina ya"
"Neden ya? Söyle işte"
"Yok vazgeçtim. Söylemicem"
Ne söylicekti acaba. Merak etmişti. Bora yine söyleyemedi. Yapamadı işte. Olmadı.
...
Bora ne yaptığını bilmiyordu. Sanırım Lina'ya aşık olmuştu.
Ama elinde değildi. Aşık olacağın anı ve aşık olduğun kişiyi seçemiyordun maalesef.
...
Bora bunu itiraf etmek için çok erken bir zaman olduğunu biliyordu. Bir süre daha söylememeye karar verdi. Zaten Lina'nın şuan bir sevgilisi var ve Lina ondan nefret ediyor. Şimdi söylemesi cidden koca bir saçmalık olacaktı.
Bora çıkma teklifinden önce Lina'ya kendini affettirmeliydi. Böylesi ikisi için de daha doğru olacaktı.
Ona bir hediye almaya karar verdi. Lina hediyelere bayılırdı. Belki bu sefer onu affedebilirdi.
...
Onu bahçede yalnız görünce hemen yanına koştu.
"Ah Lina sabahtan beri seni arıyorum. Burda mıydın?"
"Yine ne var Bora?"
"Ben sana birşey söylemek istiyorum Lina"
"Söyle"
Cebinden hediyeyi çıkarmış ve Lina'ya doğru uzatmıştı.
"Al bakalım"
"Bu ne Bora?"
"Hediye işte"
"Ne hediyesi?"
"Arkadaşlık hediyesi. Aç bakalım"
Lina hediyeyi açmış ve içinde iki tane bileklik görmüştü. Bunlar bff bileklikleriydi. Renkleri de tuttukları takımın renkleriydi.
"Aa Bora bu çok güzelmiş"
"Bizim için aldım. Belki beni affedersin diye"
Lina'nın kalbi bir anda ısınmıştı. Sanırım bu sefer onu affedecekti.
"Şimdi affettin mi beni Lina?"
"En azından yaptıklarının yanlış olduğunu anladığın için evet affettim"
Bora sevincinden ne yapacağını bilemedi. Bir anda o mutlulukla Lina'ya sımsıkı sarıldı.
Lina çok şaşkındı. Ama bu sarılma onu o kadar yumuşatmıştı ki o da karşılık verdi.
Şimdi bahçenin ortasında sadece sarılıyorlardı. Bora bırakmak istemiyordu. Bir türlü kopamadı Lina'dan. Lina sonunda ayrıldı Bora'nın kollarından.
"Şey kusura bakma. Bir anda sen şey diyince bende.. "
"Sorun değil Bora"
Gülümsüyorlardı. Bora elini boynuna götürmüş utancından ne yapacağını şaşırmıştı. Yanakları kızarmıştı yine.
