"අඩෝ අර පිටිපස්සෙ පේලි දෙක අල්ලපන් හරිද..."
"උඹලා කොහෙද ඕයි යන්නේ ??"
"සහනිට ටයි එක ගන්න අමතක වෙලා බං අලෙවිසැලට ගිහින් එන්නම් ඉක්මන්ට..." රවීෂා සහනිවත් ඇදගෙන ක්ලාස් එකෙන් එලියට ගියේ මාවයි පෙත්මිවයි දෙවන්‍යාවයි මේ මගුලට හිර කරලා.
"ජනේලේ ගාව මට ඕනේ..." මං බෑග් එක අදාල ඩෙස්ක් එක උඩට විසි කළා.
"හරි එහෙනන් අරුන් දෙන්නා ඉස්සරහ එකේ ඉඳීනේ...උඹ මෙතෙන්ට වරෙන්" පෙත්මි දෙවන්‍යාගෙ බෑග් එක මගේ එහා පැත්තේ එකට දාලා ඒකිගෙ බෑග් එක ඉස්සරහ ඩෙස්ක් පේලිය මැද්දෙන් තිබ්බා. වෙලාවට මීටින්ග් එක ඉවර වුණ ගමන්ම දුවගෙන ආවේ නැත්තන් අර මුක්කුන්ටද වගේ තමා අපිටත් ඉන්න වෙන්නේ. විනාඩි පහක් ගියෙ නෑ අනික් ළමයි ටිකත් ක්ලාස් එක ඇතුලට ආවේ ඒක එකම කාලගෝට්ටියක් කරන ගමන්.
ඇත්තම කිව්වොත් අපි මුල්ම වතාවට හම්බුනේ දැන් ටිකකට කලින්. ඒත් අර එකම කාලකණ්ණි කොහෙ ගියත් එකට සෙට් වෙනවාය කියන කතාව ඔප්පු කරන්න වගේ අපි පස් දෙනා උදේ මීටින්ග් එක අස්සෙම මිත්‍රකම තහවුරු කරගත්තා.
"එහ් අරුන් කන්න මොනාද දන්නෑ ගෙනල්ලා තියෙන්නෙ..."
"ඔය බෑග් එකක් ඇරලා බලපන්කො ඉතින්..."
"ඕයි කැන්ටිම තියෙන්නෙ කොහෙද කියලා උඹලා දන්නවද..."
"අරුන් එන්නැද්ද බං බඩගිනී මට..."
"එක්ස් කියුස් මී..." තාලෙට ඇදලා පැදලා කිව්ව කටහඬක් අපිට බාධා කළා.
"මෙතන කවුරුහරි ඉන්නවද..." හිච්චං කෙල්ලෙක් පෙත්මිගෙන් ඇහුවා.
"දෙන්නෙක් ඉන්නවා. ඔයාට ඕනෙනම් අර අයිනෙ එකට යන්න" හිච්චි කෙල්ල ඉක්මන්ට ඇවිත් මගෙ ඉස්සරහ ඩෙස්ක් එකෙන් බෑග් එක තිබ්බා. ඉතකොටම වගේ මැඩම් ක්ලාස් එකට ආවා.
"එන්න මැඩම්..." මැඩම්ගෙ පිටිපස්සෙන් ආවෙ සෙක්ෂනල් හෙඩා.
"හරි හරි වාඩිවෙන්න..." ඇන්ටි කිව්වෙ දඩිබිඩි ගාලා පුටු වලින් නැගිටින්න හදන ළමයි දැකලා. දෙවන්‍යා මට ඇස් වලින් ඒ මැඩම්ව පෙන්නලා නක්කලේට හිනාවුණා.
