baris alper yilmaz! 🃏

1.2K 22 0
                                    

sabah abim kerem akturkoglunun bana seslenisi ile uyandim,

muhtemelen kahvalti hazirlamisti ve beni cagiriyordu,

cunku asagidan harika kokular geliyordu ve ben hayir diyemeyecegim,

istanbul universitesinde psikoloji okuyorum ve bugun psikopatoloji sinavimiz var,

zor bir ders o yuzden cok calistim, kesin goz altlarim mosmordur,

elimi yuzumu yikayip ustumu degistim, goz altlarimdaki morlugu kapamadan asagi indim,

benim sinavim aksam ucteydi, ama abim antremani oldugu icin beni erken uynadirmisti, ve bu yuzden saat sabah sekizdi,

mutfaga gelip masaya oturacakken üç yildir platonik oldugum baris alper ve yunusu gordum,

yunus ingilterede değil miydi aq, ben mi hayal gordum yoksa?

kerem: kizim bu halin ne, dovduler mi seni?
bade: evet abi dovduler ya, canim cok yandi.
baris: soyle kim dovdu halledelim islerini guzellik.
yunus: birakin kizi kahvalti yapsin, dun benle konustu, psikopat sinavi mi ne varmis, ona calismis belliki.
bade: he yunus psikopatlik sinavi, hatta sinavda barisi sorucaklar, gercek psikopat kimdir diye, dun gece on kere tekrarladim, psikopatoloji diye.
yunus: ne zikkimsa, gel kahvalti et.
bade: sen ingilterede değil miydin lan?
yunus: salak bu kiz ya, milli takım arasi varya yavrucugum.
bade: haaa, doğru, sizde giderken benide bi okula atsanıza ya, sinavdan once gideyim, bisey olmaz.
baris: atariz atariz, biz yumurta yaptik, sen yemezsin zaten sevmezsin, git hazirlan.
bade: tamaaaam.

yukari ciktigimda hava sicak oldugu siyah bir sort ve lila, dar bi bal hizasinda crop giydim,

goz altlarimi kapatip lip gloss surdum, kendimi son kez aynada suzup asagi indim,

abimler kapida ayakkabilarini giyiyorlardi, bende yanlarina gidip beyaz nike ayakkabilarimi giydim,

hic bir sey soylemeden ben arabaya gidip one oturdum,

abim surucu koltuguna, baris ve yunusta arkaya oturunca oncelikle benim okuluma yola ciktik,

yaklasik yarim saatlik bir yol vardi, abim radyodan sarki acti, bizde yola ciktik.

☆☆☆

okula vardigimizda ben arabadan inip kapiyi kapadim,

abime on cami acmasi icin isaret ettim, acinca hepsine opucuk atip okula ilerledim, okula girince 3. kattaki, didem hocanin girdigi psikopatoloji sinifina giris yaptim,

naz beni gorunce kosup yanima geldi ve bana sarildi,

naz en yakin arkadasimdi, ve konusma seklimiz, tarzimiz, sevdigimiz seyler falan %99 benziyordu,

ki tip olarakta benziyorduk, sadece nazin saclari beninkilerin aksine biraz daha koyu
kumraldi ve o kahve, ben ela gozluydum,

ama insanlar bizi o kadar cok benzetirdiki, hatta bazilari bizi tek bir insanmisiz gibi, "naz bade" diye cagirirdi,

ve benim aksime erken uyanan bir insan oldugu icin erken gelicegimi soyledim, oda beni kirmayip geldi,

isin en ironik kismi, nazin, baris alperin kardesi olmasi,

en sevdigim konu, en yakin arkadasin abisinin manitan olmasiii.

naz: askimm, hos geldin, calistin mi sinava?
bade: goz altlarimi bi siliyim varya, voldemorta donuscem.
naz: hahahaha, gel hadi kafeteryaya inelim, halil abiden neler ogrendim abim hakkindaaa, bana bile soylemedi birinden hoslandigini.
bade: ya naz bu bana mi soylenir be, biliyorsun durumu.
naz: ay benim canim arkadasim ask acisi mi cekiyorrr, oyy yerim seniii.
bade: neyse ya gel kafeteryaya inelim.

football players one shootsHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin