The Ghost

Cezalısın!

Koridorda yankılanan sesle beraber Bahar ve Merve hızla arkalarına döndü. Koridor boştu ancak sesin yankılanması ürpertmişti içlerini. Alp 'de başını geriye çevirmişti. Bir süre daha beklediler belki arkalarından seslenen şey birden onları kovalamaya başlayabilirdi. En azından Alp bu şekilde düşünmüştü.

Aslı korkunun etkisinden, fısıldayarak konuştu.

" O ses de neydi?!"

Koridorda ki ses gittikten sonra Bahar ve Merve önlerine döndü ve Alp'in kağıdı incelemesini beklediler. Ama Alp kağıdın üzerinde yapılmamış bir matematik ödevi bulmayı tahmin etmemişti.

Merve kaşlarını çatıp ciddi bir ses tonuyla konuştu.

" Yoksa bunu çözmemiz mi gerekiyor? Genelde bu şekilde olur değil mi?"

Bahar, Alp'in elinden kağıdı aldı ve başını olumsuz anlamda salladı.

" Soruları çok basit duruyor, herhangi bir şifre de içermediğine eminim başka önerisi olan var mı?"

Alp bir süre düşündü ve aklına bir fikir gelmiş gibi 'beni takip edin' işareti yaptı. Hepsi biraz önce bulundukları yere doğru ilerlediler. Bahar tuhaf tuhaf Alp'e bakarken Merve düştüğü yeri hatırlamıştı. Alp sol tarafa geçmelerini söyledi ve Merve'nin takıldığı çıkıntıya bastı.

Kulağını sıyırıp geçen kağıt parçası aynı gürültüyle duvara girmiş ve Bahargilin şokla açılmış gözleri eşliğinde aynı sesler işitilmişti. Alp zaferle baş parmağını kaldırdı ancak onunda aklı çıkmıştı. Kaldırdığı parmağı titriyordu.

Aslı panik olmuş bir şekilde açıklama bekliyordu. Merve'de duvarı çatlatan ikinci kağıt parçasına bakıyordu. Bahar beklenen açıklamayı yapmak için bir süre düşünmüştü.

" Bu koridorda bubi tuzağı var. Fakat nerede olduğunu veya kaç tane olduğunu bilmiyoruz. Dikkatli ilerlemeye çalışalım. Telefonun ışıklarıyla yerde herhangi bir farklılık var mı diye kontrol edelim."

Bunun üzerine hepsi telefonlarını çıkardı ve aynı anda ışıklarını yaktılar. Telefonların ışığı etrafta uçuşan tozları aydınlatıyordu. Yerdeki fayanslara dikkatli dikkatli bakıp ilerlemeye başladılar. Koridorda kapalı sınıflar beliriyordu ve sınıfların tozlu camlarından içerisi gözükmüyordu. Bahar ve Aslı biraz önde yeri aydınlatarak ilerlerken Merve ve Alp arkada dedikodu yapıyordu.

Merve şaşkınlıkla konuştu,

" Buraya gelirken gördüğümüz spor okulundan olan kişileri bulursak buradan daha hızlı çıkmaz mıyız?"

Alp düşündü, ancak ne anlattığını tam anlamamıştı. Bahar onlara bakmadan sorgularcasına bir sesle konuşmaya katıldı.

" Ne demeye çalışıyorsun Merve?"

" Abla hani onlar spor yapıyor ya."

" Eee yapıyorlar, yapmak zorundalar."

" Bizi sırtlanıp tüm bu koridoru koşarak geçebilirler."

Uzun bir sessizlik oldu ve Bahar gülmeye başladı. Alp hala bunun nasıl olabileceğini tartışırken Aslı kaşlarını çatıp söylendi.

" Kim bize böyle bir iyilik yapar ki?"

Ardından hepsi olumlu bir baş sallamayla konuyu kapattılar. Ancak buraya gelen başka öğrencilerin olması içlerini rahatlatan tek konuydu. Telefonun ışığı eşliğinde ilerlerken yerde uzanan bazı öğrenciler görmeleriyle kaşlarını çattılar. Aslı etrafa hızlı bit bakış attı ve baygın yatan öğrencilere koştular. Bahar ters uzanan öğrenciyi çevirdi ve elini burnunun üzerine tuttu. Bir süre bekledi. Çok net anlamadığı için nabzına baktı ve kalp atışlarını dinledi.

Sadece bayılmıştı. Alp ve Merve'nin baktığı öğrencilerde de aynı durum vardı. Aslı sessizce düşünüyordu. Buna ne sebep olmuş olabilirdi? Çok fazla vakit geçmeden koridorun ilerisinde bir çığlık koptu. Ardından ürpertici bir sessizlik.

Bahar koridorun ilerisinde ne olduğunu görebilmek için telefonun ışığını ileri tuttu ancak sadece tozları aydınlatabiliyordu. Hepsi yerde baygın yatan öğrencileri duvara sürükleyip çığlık sesinin olduğu yöne ilerlediler.

Adım sesleri giderek daha fazla sinirlerini geriyordu. Başka bir baygın yatan öğrenci bulduklarında Bahar onunda yaşayıp yaşamadığını kontrol etmek için bir kaç adım atmıştı ki birden beden hızlı bir şekilde sürüklenip açık sınıf kapısının içine girdi ve sınıf kapısı kapandı.

Arkalarında kalan öğrencilerinde hızlı bir şekilde sürüklenip açılan kapılardan içeri atıldığı duyulduğunda Merve ve Aslı birbirlerinin koluna yapışmıştı. Kapıların hızla çarpılma sesiyle etraf tekrar sessizliğe büründü. Bahar hızlı hızlı çarpan kalp atışlarını dizginlemeye çalışırken Alp hızla onu kendilerine doğru çekti.

" Biraz önce ne oldu?.."

Bahar'ın derin çatılmış kaşlarına bakan Alp sakin tutmaya çalıştığı sesiyle konuştu.

" Hiçbir fikrim yok."

Merve ve Aslı da korkudan birbirlerine sarılmış kollarını bir süre bozamamıştı. Grup sakinleşmeye başladığında koridor hakkında bazı tuhaf teorilerde düşünebilmişti. Aslı bu yerden daha hızlı çıkmaları taraftarıydı. Merve ise hala dikkatli bir şekilde ilerlemeleri gerektiğini düşünüyordu.

" Dikkatli ilerleme fikrine bende katılmak istiyorum ancak bir zaman sınırı varmış gibi gelmiyor mu?"

Bahar'ın endişeli sesi hepsinin bir nebze korkmasına sebep olmuştu. Alp bu fikri destekleyecek şeyi sesli söyledi.

" Sınıflara çekilen öğrenciler muhtemelen sınıfın içinden çıkmaya çalışıyordu. Ama bir şey onları bayılttı ve kısa sürede içeri geri gönderdi. Hepsi aynı anda bayılmadı ama sanırım uyanma süreleri var..."

Bahar' da Alp'in bu yorumuna ağır ağır başını salladı. Hepsinin sırtından soğuk terler dökülüyordu. Daha sonra Bahar tek sıra halinde aynı yere basarak gitmenin daha güvenli olacağını söyledi. Bu sayede öndeki kişi bubi tuzağına basarsa arkadaki ona müdahale edebilirdi ve birden fazla bubi tuzağını aktifleştirmemiş olurlardı.

En önde Aslı onun arkasında Bahar onunda arkasında Alp ve Merve olacak şekilde ilerliyorlardı. Aslı esnek bir vücuda sahipti küçüklüğünden beri bale kursuna gidiyordu. Tek sıra halinde ilerlerken Aslı açık kapının olduğu yere kafasını çevirdi ve birden fırlayan cetvelle kafasını aşağı indirdi ve üzerinden geçen cetvel GÜM diye duvara çarptı. Aslı şok olmuş bir şekilde sınıf kapısının ilerisine bakarken tiz bir kadının sesi kulaklarını tırmaladı.

" CEZALISIN!"

Aslı'nın durduğu yerin biraz ilerisinde koridor ikiye ayrılıyordu ve Bahar bunu fark etmişti. Uçan cetvel aslıya çarpmadığı için içleri de rahatlamıştı. Bu rahatlama Aslı'nın ağlamak üzere ve panikli sesini duyunca hızla uçup gitti.

" Ayaklarım hareket etmiyor..."

Bahar kısa bir şaşkınlığın ardından hızla Aslının koluna yapıştı ve bağırdı.

" Koşun! Koridorun sonuna çok az kaldı! "

Alp hızla Aslı'nın diğer kolunu kaptı ve Aslı'yı sürüklerken üçüde depar attı. Arkalarından bağıran kadın cetvel fırlatmaya devam ediyordu. Hepsi sağ salim koridorun sonundaki ayrıma ulaştığında korkudan ve yorgunluktan yere çöktüler.