𝘆𝗼𝘂 𝗿𝗲𝗮𝗹𝗹𝘆 𝗵𝗮𝘁𝗲 𝗺𝗲?

Hoofdstuk 13

Pov Faye
Ik word wakker. En ik heb een kater. Had niet anders verwacht maar alsnog kut. Ik lig in Koen zijn bed. Ik vraag me af of Koen naast mij heeft geslapen? Nou ja we waren allemaal dronken en Koen en ik zijn beste vrienden en er zal toch nooit wat gebeuren tussen ons. De kamer van Robbie en Koen zit hiernaast en ik kan ze allebei goed horen praten. "Dus je vind dr echt leuk?" Hoor ik Koen zeggen. "Ik weet het niet maar wat ik wel weet is dat ik gister gewoon dronken was, ik wist niet wat ik deed." Hoor ik Rob zeggen. Oke ouch. Ik was ook wel een beetje dronken maar ik wist heel goed wat ik deed. "Dus je dacht ik ga maar gewoon lekker met Faye zoenen?" Hoor ik Koen nu bozer zeggen. "Ik weet niet wat ik deed! Ja misschien dacht ik dat wel." Hoor ik Rob zeggen. Wat the fuck. Dus Robbie denkt zomaar met mij te kunnen zoenen? Kijk soms gebeurt dat alleen met Robbie is het anders. Ik bedenk me niets en sta op uit bed en loop naar de kamer van Robbie. Ik sla zijn deur open en ze schrikken allebei. "DUS JIJ DENKT IK ZOEN GEWOON LEKKER MET FAYE? IK VIND HAAR NIET LEUK MAAR ZIJ MIJ WEL DUS LEKKER MAKKELIJK?!" Schreeuw ik uit woede. Ik zie dat Robbie schrikt. "Faye we waren toch allebei dronken?" Zegt hij. "NEE! IK WAS NIET DRONKEN! IK WIST WAAR IK MEE BEZIG WAS IK VIND JOU LEUK ROBBIE EN DAAROM ZOENDE IK MET JE!" Schreeuw ik. Ik merk dat ik me niet kan inhouden en tranen stromen over m'n wangen. Het blijft stil en Koen kijkt me ook verbaasd aan. Ik storm de kamer uit en ren naar beneden. Raoul komt net van het toilet. "Hey fa-." Wil hij zeggen, maar wanneer hij ziet dat ik aan het huilen ben is hij stil. Ik kijk hem nog even aan en pak m'n fiets sleutels en doe de deur open. Ik smijt de deur achter me dicht en stap snel op mijn fiets en fiets richting huis. In tijden heb ik niet zo hard gehuild en het blijft maar stromen. Ik zie wazig en een aantal auto's hebben al naar me getoeterd. Ik kom bij een druk kruispunt en steek zonder te kijken over. Ik zie een auto van rechts aankomen. Ik rem hard maar ik zie de auto zo op mij afkomen.

Zacht geruis hoor ik. Ik hoor heel zacht sirenes en er zitten allemaal mensen om me heen. Ik heb mijn ogen dicht. Ik heb overal pijn. Ik voel dat ik word opgetild en word meegenomen in de ambulance. Stress schiet door mijn lichaam. Het voelt alsof ik niet meer kan ademen. Er worden allemaal dingen bij me ingebracht. "Ze ademt slecht snel!" Hoor ik heel zachtjes. Ik voel dat er een soort kapje op mijn mond word gelegd en alles word zwart.

Pov Koen
Faye is huilend naar huis gefiets, ik heb ruzie met Rob en ik heb ook nog is een vreselijke kater. Ik loop Robbie's kamer uit en ga naar beneden. "Wat was er net Faye?" Vraagt Raoul bezorgd. Ik zucht en leg het allemaal uit. Raoul vind ook dat Rob gwn normaal en duidelijk moet zijn. Ik denk dat vandaag niet zo'n gezellige dag gaat worden. Ik ooop naar de keuken en pak een paracetamol. Ik doe er 2 in een glas en drink ze op. Ik en Raoul zitten samen op de bank en de rest is nog boven. Raoul en ik zitten allebei een beetje op ons telefoon. "Er is iemand 20 minuten geleden aangereden hier in de buurt." Zegt Raoul opeens. "Wacht wat laat is zien." Zeg ik. Een nieuwsbericht. "Vandaag 20 minuten geleden. Een fietser en auto zijn tegen elkaar opgebotst bij de kerkerweg. Het meisje op de Fiets is afgevoerd met de ambulance naar het ziekenhuis." Staat er in het nieuwsbericht. Je ziet een vage foto van het meisje die word afgevoerd in de ambulance. Dit is toch niet Faye? Ik zoom in en zie dat ze een wit jurkje draagt. "GRIEP DIT IS FAYE!" Schreeuw ik. "Hoe weet je dat?" Vraagt Raoul kalm. "DAT MEISJE HEET EEN WIT JURKJE AAN EN DIE HAD FAYE AAN EN DIT IS FAYE!" Zeg ik in paniek. Een traan rolt over mijn wang. Wow ik heb in jaren al niet meer gehuild voor mijn gevoel. De rest komt ook naar beneden gerent, wss omdat ze mij hoorden schreeuwen. "IEMAND BEL NU NAAR HET ZIEKENHUIS!!" Roep ik. Ik weet echt niet wat ik moet doen. Mijn beste vriendin is aangereden. Is ze dood of valt het mee? Raoul is naar de gang gelopen en heeft het ziekenhuis in de buurt gebeld. Ik zit op de bank en de jongens troosten mij soort van, want ze zijn zelf ook mega er geschrokken natuurlijk. Dan komt Raoul terug lopen van de gang.