𝘆𝗼𝘂 𝗿𝗲𝗮𝗹𝗹𝘆 𝗵𝗮𝘁𝗲 𝗺𝗲?

Hoofdstuk 23

Pov Faye
Ik schrik wakker van voetstappen op de trap. Milo komt naar beneden. "Goedemorgen." Zegt hij. "Goeiemorgen, wat doe ik hier?" "We waren film aan het kijken en je was inslaap gevallen dus we dachten we laten je lekker slapen." "Ohh." "Ik ga ff een ontbijtje maken voor char en mij wil jij ook iets?" "Oh nee ik pak zo zelf wel wat." "Okee." De gedachte flitsen meteen weer door m'n hoofd. Sofie en Jolie. Wat moeten ze van me? Straks doen ze me nog iets aan. Ik hoor nog meer voetstappen van de trap af komen. Koen en Matthy. "Goeiemorgen Faye." Zegt Matthy. "Morgeennn." "Goeiemorgen Fayetje lekker geslapen?" Vraagt Koen. "Jawel." "Mooizo."

Tijdskip middag
Het is middag. Inmiddels ben ik thuis en heb ik me even gedoucht enzo. Ik ben m'n haren aan het föhnen tot dat ik opeens zie dat ik word gebeld. Een anoniem nummer. M'n hart zit al in m'n keel, wat moet deze persoon? Ik besluit om op te nemen aangezien ik toch benieuwd ben. Ik trek de föhn uit het stopcontact en ga zitten op bed. En ik neem op. "Hoi met Faye wie is dit?" Vraag ik twijfelend. "Heeeyyyy Faye." Hoor ik een bekende stem zeggen. "Heyyy sletjeee!" Hoor ik een andere bekende stem zeggen. Dit zijn Sofie en Jolie. Ik verstijf helemaal. "Ben je een beetje verlegen?" Vraagt Jolie. "Wat is er?" Zeg ik met een brok in m'n keel. "Vind je het niet leuk om even met ons te bellen." Giechelen ze. "Wat moeten jullie?" Vraag ik nu wat zelfverzekerder. "Sorry nog van gister dat je een paniekaanval had, ik dee het echt niet expres." Hoor ik Sofie zeggen, daarna krijgen ze de slappelach. "Ja moest je huilen Faye." Zegt Jolie. "Als jullie niks belangrijks te vertellen hebben hang ik op." Zeg ik boos. "Oh we hebben je zeker wat belangrijks te vertellen Faye." Zegt Sofie. "Ja we willen graag 100 euro pp." Zegt Jolie. "Jullie zijn gek geworden." Zeg ik. "Als je het niet geeft ga je nog is zien wat er gebeurd vriendin." Zegt Sofie. "Oh wat ben ik bang." Zeg ik sarcastisch. Eigenlijk is het niet sarcastisch, want deze meiden zijn echt knetter gek in hun kop maar dat moet ik niet laten merken. Dan hangen ze op. Wtf. Wat willen ze doen als ik niet die 100 euro geef. Moet ik dit tegen iemand zeggen? Tegen Lieke en Char? Misschien gelooft niemand me en straks vinden ze mij allemaal raar en een bitch. Ik besluit m'n mond te houden tegen iemand.

Tijdskip een week later
Van Sofie en Jolie heb ik niks meer gehoord. Ik denk dat ze beter zijn in dreigen dan het daadwerkelijk ook doen. Koen appte me net of ik naar casa del huts kwam. Char en Lieke waren er ook en we zouden met ze alle avond eten en gezellig spelletjes doen. Ik zou er 16:00 zijn maar het is nu 16:00 en ik moet nog vertrekken. Ik app Koen even. "Kom eraan hoor." App ik. "Isgoed rustig aan." Appt hij terug. Snel stop ik m'n telefoon weg, want hij is bijna leeg. Maar daar mag ik vast wel een lader lenen. Ik ben weer alleen thuis dus pak de huissleutel en draai de deur opslot. Wanneer ik me omdraai sta ik recht voor Jolie en Sofie. "Waar blijft onze 100 euro?" Vraagt Jolie streng. "Die krijgen jullie echt niet." Zeg ik. Sofie zet een stap naar me toe. "Als je nu niet die 100 euro geeft dan gaat er iets heel ergs met je gebeuren Faye." Zegt ze. "Zoals?" Vraag ik. Sofie en Jolie kijken elkaar aan. "Zoals dit." Zeggen ze in koor. Ze pakken allebei m'n armen vast. Ik probeer me los te rukken en spartel met m'n benen heen en weer. Jolie en Sofie zijn een stukje langer dan mij, zwaar ben ik ook niet dus ik kom moeilijk los. "We vragen het je nog 1 keer Faye, geef nu die 100 euro of je gaat zien wat er met je gaat gebeuren." "Ik heb geen eens 100 euro bij me." Zeg ik. "Dus je wil het wel geven?" Vraagt Sofie. Ik schud nee. Ze kijken elkaar weer aan en Jolie laat me los. Ik dacht dat ik weg kon rennen. Zo hard als ik kon maar Sofie heeft me nog vast. Jolie doet de auto deur open. "Snel snel er kijkt niemand." Zegt Jolie zachtjes tegen Sofie. Sofie kijkt nog een keer achter haar en pakt me nog harder vast en gooit me de auto in. Ze gooit hard de deur dicht en ze gaan zelf voorin zitten. Alle paniek schiet opeens naar binnen. Ik begin sneller te ademen en voel een stekende pijn op m'n borst. "Wat gaan jullie doen?" Krijg ik er nog net uit. "Dat ga je straks zien bitch." Zegt Jolie. Ik begin te trillen en tegen de ramen te bonken. "EY DOE IS FF NORMAAL MET MN AUTO HOER." Schreeuwt Jolie. Ik schrik van haar en stop. Maar de paniek is niet weg. Ik begin te huilen, en niet zo'n beetje ook. Ik krijg bijna geen lucht meer en zie wazig. "Uhhhg ik word nu al moe van haar en we zijn nog geen 5 minuten onderweg." Hoor ik Sofie zeggen. "Geef dat spul dat." Zegt Jolie zacht maar ik kan dr nog verstaan. Wel spul? Denk ik bij mezelf. Sofie pakt een zakje wit poeder en haar tas die bij haar voeten staat. Ik spartel heen en weer en probeer de deuren van de auto open te krijgen. Ik zie nog steeds heel wazig, en omdat ik duizelig ben en door het huilen. Sofie haar hand komt dichterbij me. Ik probeer m'n hoofd de andere kant op te draaien maar het lukt niet. Ik adem al het poeder van haar hand in. Even ben ik helemaal in paniek. Wat hebben ze me zojuist gegeven? Ga ik dood? Wat gebeurt er? Het voelt alsof ik out ga.

Ja met dat poeder weet ik veel je moet het gewoon even geloven hihi oh ja en ik heb echt veel delen al af en ik kan niet wachten om te per dag te posten dus jullie hebben geluk.