𝘆𝗼𝘂 𝗿𝗲𝗮𝗹𝗹𝘆 𝗵𝗮𝘁𝗲 𝗺𝗲?

Hoofdstuk 24

Pov Koen
Het is inmiddels 16:30 en Faye is er nog steeds niet. Terwijl het echt 5 minuten rijden is. "Jongens ik maak me zorgen om Faye ze neemt ook niet op terwijl ze zij dat ze eraan kwam." Zeg ik. "Zal ik dr ff bellen?" Zegt Lieke. "Ja graag." Lieke belt Faye, de voicemail van Faye komt. "Kut ik ga langs de huis jongens ik maak me echt zorgen." Zeg ik. "Oké wij blijven hier voor als ze komt oké?" Zegt Milo. "Hou ons op de hoogte." Zegt Char. Ik knik en trek snel m'n schoenen aan, pak m'n auto sleutels en ren naar buiten. Dit is echt niks voor Faye. Wanneer ik aankom bel ik aan bij haar huis. Niemand doet open. Ik bel echt 10 x aan maar er is niemand thuis. Het gordijn zit dicht maar ik zie ook geen licht branden dus ze is niet binnen. Ik bel Lieke. "Is ze daar?" Vraagt ze meteen. "Nee niemand thuis." Zeg ik. "Wtf waar kan ze zijn?" Zegt ze. "Ik heb geen idee ik ga nu weer naar huis rijden we bespreken het daar." Zeg ik. Ze zegt nog ja en hangt op. Ik maak me echt zorgen. Ze kan niet weer aangereden zijn aangezien het dan altijd druk is op de weg enzo. Waar de fuck is ze?

Pov Faye
Ik word wakker. Ik voel me echt zo brak terwijl ik niet eens alchohol op heb. Ik kan me niks meer herinneren van hiervoor. Behalve dan Jolie en Sofie me mee namen maar verder niks. Ik sta op. Maar ik moet bijna kotsen. Ik ben in een soort verlagen huisje. Nou ja meer gewoon een soort kleine schuur. Ik kijk uit het raampje en zie dat het begint te schemeren. Ik ben in een bos, maar dit is niet het bos bij mij in de buurt, ik voel dat m'n telefoon nog in m'n kontzak zit. 10 gemiste oproepen van Koen. 10 gemiste oproepen van Lieke. Staat er. Ik bel Koen terug. "FAYE." Roept hij. "Koen help." Zeg ik huilend." "Faye waar ben je?" Zegt hij snel en bezorgd. "In een bos denk ik Koen alsjeblieft ik ben zo bang." Snik ik. "Ik zit in een soort huisje please kom." "Faye we-." Net wanneer hij dat zegt valt m'n telefoon uit. Nee nee nee nee nee nee nee. Shit shit shit. Ik begin weer helemaal in paniek te raken. Ik laat mezelf vallen op de grond. Ik krijg nu echt bijna geen lucht. Ik zie zwarte vlekken voor me ogen en m'n hart begint sneller en sneller te kloppen.

Pov Koen
"SHIT!" Schreeuw ik en ik gooi m'n telefoon op de bank. "WAT WAS ER?" Zegt Lieke heel bezorgd. "ZE ZE." Stotter ik. "Oké allemaal even zitten en rustig praten oké?" Zegt Raoul. Ik ga zitten op de bank. "Ze zei dat ze in een bos was, in een soort huisje." Zeg ik in paniek. "Wtf hoe komt ze daar?" Zegt Milo. Iedereen is hartstikke bezorgd. "Ik weet niet toen ik door wou vragen viel ze opeens weg, ik denk verbinden ofzo of haar telefoon was leeg." Zeg ik. "Oké. We gaan de politie bellen oké alles komt goed." Zegt Raoul rustig. Hij belt de politie en legt alles uit. De politie start een zoektocht. Wij morgen gelukkig mee.

We worden door een politie busje opgehaald. "Kom mee iedereen." Zegt de agent. We stappen met de alle in dit busje. "Rob waar is Sofie?" Vraagt Lieke. "Geen idee die kon in ieder geval niet afspreken vanavond." Zegt hij. Lieke en Char kijken elkaar aan. "Sofie heeft hier iets mee te maken." Zegt Char. "Waarom denk je dat?" Zegt Milo. "Jongens denk even logisch na. Sofie heeft Faye opgesloten. Sofie weet dat Faye en Robbie iets hadden. Sofie weet dat Faye Rob nog leuk vind!" Zegt Char boos.

Pov Robbie
Charlotte verteld dat Sofie weet dat Faye mij nog leuk vind? Maar vind Faye dat echt? Waarom zou Sofie hier iets mee te maken hebben? Ik weet op dit moment echt niet wie ik moet geloven. Er zijn verschillende agenten naar verschillende bossen. Maar nog geen spoor van Faye. Wij komen aan bij een bos ongeveer 30 minuten van ons huis. We stappen met ze alle uit. Er zijn hier 4 agenten. Matthy, ik en Milo gaan met de ene agent mee. Char, Lieke, Koen en Raoul gaan mee met de andere.

Pov Lieke
We zijn nu opzoek naar Faye in het bos. Het is al aarde donker. Iedereen heeft wel een zaklamp gekregen maar alsnog is het pikke donker. "Ze zat in een huisje toch?" Vraagt de agent. "Ja ze zei in een soort huisje dus ik weet niet toen viel ze weg." Zegt Koen. We lopen al een half uur. Het is koud en donker. "Hey daar staat een huisje!" Zegt Charlotte. We rennen er met ze alle heen. Het huisje zit dicht. We kloppen op het hout maar geen reactie. "Allemaal aan de kant we gaan de deur open trappen." Zegt de agent. Met 2 agenten trappen ze de deur open.