Hoofdstuk 22

121 4 2
                                    

Faye zit daar op de grond, haar hele gezicht is nat door alle tranen en ze is helemaal aan het hyperventileren. Ik ga meteen op m'n hurken zitten. "Hey sshhh rustig we zijn bij je." Zeg ik om haar te kalmeren. Ze wil iets zeggen maar het lukt t niet. Koen en Raoul komen ook op hun hurken zitten en de rest staat er geschrokken achter. Raoul pakt de handen van Faye. Dr handen trillen heel erg ik heb het nog nooit zo erg gezien. "Faye rustiiiggg." Zegt Koen. "Adem met mij mee." Zegt Raoul. Hij doet een paar oefeningen maar het werkt niet. Ze is zo erg in paniek. Ik loop boos naar achter naar Sofie. "Jij hebt hier zeker mee te maken hè!" Zeg ik. "Wat nee tuurlijk niet hoe kan ik hier iets aan doen?" Zegt ze onschuldig. "Jij hebt hier haar opgesloten! Ik ben niet dom!" Zeg ik nu wat harder. "Ho ho dames geen tijd voor geruzie nu!" Zegt Milo en hij haalt ons uit elkaar. Ik geef Sofie nog een vieze blik. Ik hoor haar nog lief tegen Robbie zeggen dat ze hier echt niks mee te maken had. Vieze bitch.

Pov Faye
Koen en Roaul zitten voor me. Maar ik word niet rustig. Ik probeer het zo hard maar het lukt niet, ik kan niet rustig ademen. "Ga maar even liggen Faye." Zegt Raoul. Hij pakt me bij m'n rug en hoofd en ik laat me zachtjes naar achter vallen. "Goedzo, en nu ga je echt met me mee doen." Zegt hij nu wat strenger. Ik moet nu echt rustig worden. Hij pakt mijn handen en legt ze allebei op m'n buik. "Ik wil dat je zo diep mogelijk naar je buik toe adem ja?" Zegt hij. Ik knik. Hij doet mee. Ik kijk hem aan en probeer met hem mee te doen. Het gaat lastig en soms raak ik weer helemaal in paniek maar het gaat de goede kant op. "Oké ga je weer rechtop zitten en doe je het zelfde oké?" Weer knik ik, hij geeft me een zetje onder m'n rug en ik zit rechtop. Ik adem een paar keer heel diep in en het werkt. "Kan je staan denk je?" "Weet niet?" Zeg ik twijfelend. "Liek kan je even helpen?" Vraagt hij aan Lieke. Ze ondersteunen allebei m'n armen en ik sta. M'n benen zijn nog wat wiebelig en ik ben nog licht in m'n hoofd maar ik sta. "Gaat ie?" "Duizelig." "Oké, nu doe je weer het zelfde. Heel diep naar je buik ademen. Ik huil nog steeds dat krijg ik nooit onder controle maar m'n ademhaling is al beter. "Oké, heel goed gedaan Fayetje. Wil je nu naar huis? Red je dat in de auto?" Vraagt hij lief. "Ja denk t." Ze ondersteunen me nog steeds allebei en ik hang een beetje, omdat ze me vast houden maar het gaat.

Uit eindelijk zitten we in de auto. Nou ja busje. Lieke ik en Char zitten met ze 3e achterin. Ik staar een beetje uit het raam. Ik voel me nog steeds kut. Dit moest een leuke dag worden. Niet een paniekaanvallen dag. "Gaat ie Meis?" Vraagt Char die naast mij zit. "Jawel." Antwoord ik. "Zeker?" "Ja ik voel me gwn nog kut maar gaat wel." Na een tijdje zijn we in CDH. Sofie moest snel weg ofzo. Gelukkig maar. "Dus wat gaan we nu doen?" Vraagt Lieke. "Nog een film kijken?" Stelt Koen voor. Iedereen vind het oké. We kijken anyone but you. Leuke film maar met m'n gedachte ben ik heel ergens anders. Sofie kent Jolie. Sofie weet van mijn paniekaanvallen en heeft me daarom opgesloten. Als ik dit aan iemand vertel dan gebeurd er echt iets met me. Die Sofie is gestoord net zoals Jolie. En de jongens geloven me was toch niet. Er gaat een hand langs mijn ogen. Ik schrik. "Aarde aan Faye." Zegt Koen die naast me zit. "Oh sorry." Zeg ik. "Gaat t goed?" Vraagt hij. "Ja sorry." Hij kijkt een beetje bezorgd maar kijkt dan weer verder naar de film. Ik merk dat mijn ogen zwaar worden. Ik zit in het hoekje van de bank en val in slaap.

Pov Koen
Ik kijk rechts van me en Faye is in dromenland. Lieke was boos geworden op Sofie, omdat zij dacht dat Sofie Faye had opgesloten. Ik weet niet wie ik moet geloven. Ik moet eerlijk zijn dat Sofie een tikkeltje apart is maar om dan iemand op te sluiten gaat wel ver. En bovendien waarom zou ze Faye express opsluiten? De film is afgelopen en Char en Lieke blijven slapen. "Ik laat Faye wel op de bank liggen in pak wel een dekentje." Zeg ik. Iedereen vind het goed en gaat naar boven. Ik pak nog een dekentje voor Faye en leg die over haar heen. Ze geeft ook dr schoenen nog aan dus die trek ik zo zacht mogelijk uit. Ik kijk dr nog een keer aan. Ze is echt helemaal vertrokken.

𝘆𝗼𝘂 𝗿𝗲𝗮𝗹𝗹𝘆 𝗵𝗮𝘁𝗲 𝗺𝗲?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu