Sabah üstüm örtük bir şekilde uyandım belim tutulmuş ya kafamı çevirdiğim de Barın uyuyordu koltuktan kalkıp yatağın yanına gittim.
Barın çok masum uyuyordu yiyeceğim şunun sıfatını neyse kendine gel noluyor ya...
O senin düşmanın olmalı evet düşmanım olmalı düşmanım düşmanım
Neyse şimdi kıyafet giymem lazım bugün okula gitmek istemiyorum dışarıya çıkıcam o adamı bulmam lazım ama bunu kime diyeceğim nasıl bulucagim onu?
Dolabimin yanına gittim üstüme beyaz bir crop altımada siyah bir eşofman giydim.
Parlanin kombini;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Barının yanına gittim.Hala uyuyordu uykucu ya...
Önce elimi alnina koydum ateşi var mı diye yokmus çok şükür.
Aynanın karşısına geçtim makyaj yapmak için hafif çok sade bir makyaj yaptım. Güzel olmuştum ha...:)
Barının sesiyle arkama döndüm.
Barın: Parla dedi.
Ben:uyandın mı Barın dedim.
Barın:uyandım da sen okula gitmiyormusun dedi.
Ben:Yok ben okula gitmiyecegim benim bir işim var da dedim.
Barın:Ne işi dedi.
Ben:Boşver önemli değil zaten dedim.
Aslında önemli bir şey ama olsun...
Sonra telefonum çaldı.
*Babam arıyor*
Babam arıyordu.Evde değiller mi?
Barın:kimmiş dedi.
Ben:Babam dedim ve açtım.
Ben:Alo baba dedim.
Babamla konuştuklarımızı ne yazık ki Barın duyuyordu.
Babam: Parla Ahmet Ağa seni istiyor dedi.
Ben:Baba neden istiyor dedim.
Babam:Kızım bak şimdi önce onunla çalışacaksın sonra da yani sonrasına bakacak dedi.
Ben: peki baba yeter ki siz...Siz iyi olun dedim.
Gözlerim dolmuştu bu sözü söylemek istemiyordum.
Babam:Kızım beni affet dedi.
Ben:Affettim...baba...dedim.
Sözcükler boğazımda kalıyordu.Daha fazla konuşmamak için telefonu kapattım.Icimi saldım.
Ağlamaya başladım.
Barın: Parla...dedi.
Ben:e-efendim...dedim
Barın:Noluyor?dedi.
Ben:Babamın o Ahmet Ağa ya 1 milyon borcu varmış sözünü tutmamış o yüzden de Ahmet Ağa beni...dedim.
Ağlamaya başladım.
Barın:Seni ne?diye bağırdı.
Ben:Beni köle olarak alıcak anladın mı Barın dedim.
Barın yutkundu.Bir şeyler mırıldandı.
Ben:Bu benim kaderim dedim.
Barın:Gel benimle diyip kolumdan tuttu.
Ben:Noldu Barın dedim.
Evden dışarı çıktık Barın taksi çağırdı.Taksi durdu.
Barın taksiciye bir şeyler söyledi.
Ben:Noldu Barın nereye gidiyoruz? dedim.
Barın:Goruceksin Parla sadece bana güven dedi.
Güvenmek mi artık kimseye güvenmiyorum.
Bir yere geldik.Buyuk 3 katlı bir villaya geldik.
Barın taksiden indi.Bende indim.
Barın zili çaldı kapıyı bir kadın açtı.
Kadın:Hoşgeldin Barın dedi.
Barın:Hosbuldum Melehat Teyze dedi.
Barın önden bende arkasından gittim.
Oturma salonuna geldik galiba ev biraz büyükte ama ne olduğunu hala anlamadım.
Oturma odasında Umut Bey ve Çağrı Bey vardı.Cagri Beyin burada ne işi var?
Barın:Baba dedi.
Umut Bey:oğ-dedi ama devamı getirmedi beni görünce.
Çağrı Bey: Parla dedi.
Ben:Merhaba Çağrı Bey ve Umut Bey beni buraya Barın getirdi ama neden bende bilmiyorum dedim.
Barın bana dönüp: Parla sen bir yere otur tamam mı ?dedi.
Ben:Tamam dedim.
Boş bir yere geçtim.
Umut Bey:Noluyor burada Barın dedi.
Barın:Baba ve Çağrı Amca çok güzel cidden noldu Biliyormusunuz dedi.
Kimseden ses çıkmadı.
Barın kahkaha atıp:Tabii ki de bilmiyorsunuz bu kız yani Parla bilin bakalım nolmuş tabii ki de o Ahmet Ağa var ya işte ona köle olarak gidiyor dedi.
Çağrı Bey:Ne!Ne diyorsun Barın sen dedi.
Barın:Ya bu kıza gerçekleri açıklarsanız yada ben herşeyi anlatırım dedi.
Ben:Noluyor biri bana söyleyebilir mi dedim.
Çağrı Bey:Tamam ben söyleyeceğim dedi.
Ben ayağa kalkıp:Neyi söyleyeceksiniz dedim.
Çağrı Bey: Parla... dedi.
Bölüm hakkında ne düşünüyorsunuz
Oy verip yorum yaparsanız çok sevinirim
Kitabı desteklermisiniz
İYİ OKUMALAR <3💞💫
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayatın Akışı✅(Yarı Texting)
RomanceHayatından 17 yıl çalınmış bir kızın hayatını sadece bir DNA sonucunun değiştirmesi işkencelerden hayallere geçmesi gibi bir şey olabilirdi Parla için. 17 yıl önce kaçırılan Parla'ya yalanlar söylenip onu kandırdılar ama Parla 17 yıl sonra gerçekle...
