142 28 2
                                    

taehyun
soobin
soobin
soobin
soobin
acil bak
soobin
durum acil
soobin çok önemli
aramalarımı aç bari
soobin
100 kere aradım amk
lan
soobin
baksana piç

soobin
bi salmadın
oha burası grup değil
lan
sen niye özelden yazdın
dur
taehyun acil bişey mi var
noldu
iyi misin sen

taehyun
soobin
sen hala yeonjunlarda mısın
lütfen öyle ol lütfen öyle ol|

soobin
evet
şimdi çıkıcam
noluyo tyun

taehyun
soob...
bu gece orada kal
lütfen
beni dinle ve orada kal

soobin
ne diyosun lan
niye burada kalıyorum ben
bi bok anlamadım
tae
düzgün anlatsana sunu kanka

taehyun
baban
seul'e dönmüş

soobin
ne
şaka mı
şaka yapıyorum der misin
lütfen
tyun
ciddi olma

taehyun
keşke
keşke şaka yapıyor olsaydım
ama bunun şakasını
yapmayacağımı iyi
biliyorsun

soobin
napcam şimdi
size mi gelsem

taehyun
istersen gel
ama bence oradan çıkma

soobin
nereden biliyorsun
babamın geldiğini

taehyun
beynin durdu galiba
karşılıklı evlerde yaşıyoruz ya
kapının önünde bekliyo bi saattir
beş saniye de bir
çığlık atıp ziline basıyor
içmiş galiba

soobin
tamam
tamam ben bi şekilde
hallederim
konuşayım yeonjunla

taehyun
soobin
eğer ona anlatmak
istemezsen
gel buraya
tamam mı
beklicem seni

soobin
bi bahane bulmam lazım
bu olayı anlatacağım
kadar yakın değiliz
bi şeyler uydurabilirim
sanırım

taehyun
tamam orada kalacaksan
uyumadan önce mesaj at

soobin
tamam ben bi konuşayım

taehyun
tamam

≈≈≈≈≈

Derin bir nefes alarak dudağımı kemirdim. Babam o eve gelmeyeli uzun zaman olmuştu. En son geldiğindeyse... Günlerce yoğun bakım da kalmıştım. O adam ve hareketleri gerçekten fazlasıyla korkunçtu.

"Soobin biraz daha bir şeyler ister misin oğlum?"

Kafamı korkarak kaldırdım. Nefesim düzensizleşmeye ve göz yaşlarım sınırda durmaya başlamıştı bile. Ayağa kalktım.

"Şey... Yeonjun biraz konuşabilir miyiz?"

Yeonjun hareketlerime ve çoktan dolmaya başlamış gözlerime anlam veremeden kalkıp eliyle geçmemi işaret etti. Oturduğumuz odanın karşısındaki odaya girip yere çöktüm ellerimi yüzüme kapatıp göz yaşlarımı rahatça bıraktım. Arkamdan duyduğum kilit sesiyle daha da rahatlayıp ellerimi de indirdim.

Yeonjun karşımda duran yatağa oturup sakinleşene kadar öylece beni bekledi.

"Soobin?"

Karşıma diz çöktüğünde bende saçlarımı geriye atıp gözlerimi ve yüzümü kazağımın koluyla sildim. Derin bir nefes aldım tam konuşmaya başlayacakken sözümü kesti.

"Ne olduğunu bilmiyorum. Ama ne olduysa telefonunu eline aldıktan sonra oldu. Arkadaşlarına bişey mi oldu?"

Şimdiden şiştiğine emin olduğum gözlerimi halıdan kaldırıp gözlerine baktım. Gözlerine bakmak bile 17 yıllık hayatımı tüm acılarıyla ona sunabilmek için yeterliydi.

"Arkadaşlarıma bir şey olmadı. Konu benim."

Gözlerini büyütüp dudaklarını aralığında durmasını istediğimi belli eden bir bakış attım.

"Yeonjun... Biliyorum sormak istediğin çok fazla şey var. Yemin ederim ki bir gün hepsini tek tek sana anlatacağım. Ama şimdi... Asla farkedemezsin ki hiç hazır değilim."

Burnundan gülerek benim gibi bağdaş kurdu ve kahküllerimi eliyle geriye doğru taradı.

"Anlatıp anlatmaman sorun değil. Sadece sana iyi gelmek için ne yapacağımı söyle."

"Burada kalmama izin verir misin?"

Gözlerim tekrardan dolmaya başladığında tekrardan kafamı kazağımın koluna gömdüm. Utanç, korku, stres hepsi birden içimi kemiriyordu.

"Elbette."

Elimi yüzümden ayırdı ve gözlerimizi aynı hizaya getirmek için çenemi kaldırdı.

"Ağlamak iyi gelecekse biraz burada yalnız kal. Erken yatıyormuşsun zaten yatağa gir. Şu dolapta en alt çekmece de pijamalar var bir tane giy tişörtler de askıda zaten. Annem nevresimleri yeni değiştirmiş ama istersen yine de başka birşeyler verebilirim."

"Sen yatakta ya-"

"Bu kavgaya hiç girmeyelim."

Göz kırptı ve ayağa kalktı. Elini bana uzattığında tüm gücümü kullanarak elimi ona uzattım. Ayağa kalktınca tekrar aynı soruyu sordu.

"Yeni nevresim ister misin?"

"Hayır hayır. Gerek yok."

Kafa salladı. Yatağa girdiğimden emin olana kadar kapının önünde bekledi.

"İstersen kapıyı kilitleyebilirsin ben içerde uyuyacağım."

Gerek yok der gibi kafamı salladım. Kapıyı kapatmak üzereydi

"Yeonjun!"

Kafasını tekrardan kapının aralığından çıkarıp tekrar gözlerime baktı.

"Teşekkür ederim."

Sırıttı.

"Ne demek. Hadi uyu. Tatlı rüyalar."

"İyi geceler Yeon."

×××××

10 oy gelirse yb atcam (pisliklik)

arabella || yeonbinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin